Zwodowano innowacyjny okręt dla sił morskich Singapuru. Ma stanowić krok w rozwoju jednostek bojowych

ST Engineering poinformował 21 października na temat wodowania w stoczni Benoi Yard pierwszego, wielozadaniowego okrętu bojowego (Multi-Role Combat Vessel, MRCV) typu Victory, przeznaczonego dla Marynarki Wojennej Singapuru (Republic of Singapore Navy, RSN). Władze kraju podkreślają, że ta jednostka ma stanowić dowód na potencjał rodzimej branży okrętowej, a także na wdrażanie innowacji w siłach morskich, biorąc pod uwagę wysoki stopień automatyzacji i kooperacji z platformami bezzałogowymi.

Ceremonii wodowania przewodniczył Chan Chun Sing, minister obrony Singapuru. Victory to pierwszy z sześciu okrętów serii MRCV, które są zbudowane przez ST Engineering w ramach kontraktu na projekt i budowę, jakie zawarto z Ministerstwem Obrony (MINDEF) w 2023 roku. Co należy podkreślić, w budowę tych jednostek jest też zaangażowany szwedzki koncern Saab. W ramach partnerstwa oba przedsiębiorstwa wspólnie realizują inicjatywy w zakresie długoterminowego wsparcia rozwijanego sprzętu, dostarczania nowoczesnych technologii i szkolenia wyspecjalizowanych kadr.

– Wodowanie MRCV Victory dowodzi siły naszej bliskiej współpracy. Dzięki partnerstwu z Marynarką Wojenną Republiki Singapuru i Agencją Nauki i Technologii Obronnych położyliśmy podwaliny pod udaną dostawę gotowych na przyszłość, pierwszorzędnych platform morskich, które wzmocnią obronę morską Singapuru – powiedział Mervyn Tan, prezes ds. obrony i bezpieczeństwa publicznego w ST Engineering.

– Nasze bogate doświadczenie w budowie okrętów wojennych pod klucz daje nam możliwości realizacji dużych, złożonych jednostek, takich jak MRCV. Będąc pierwszym w swojej klasie, MRCV Victory wymaga zaawansowanej inżynierii i precyzyjnego wykonania projektu na każdym etapie budowy, co jest widoczne podczas dzisiejszego wodowania okrętu – przekazał Tan Leong Peng, prezes ds. morskich w ST Engineering.

Po wodowaniu MRCV Victory zostanie przetransportowany ze stoczni Benoi do stoczni Gul, gdzie przejdzie dalsze wyposażanie, integrację i próby morskie. Plan zakłada, że  Firma ST Engineering jest na dobrej drodze do stopniowego dostarczania floty MRCV do RSN od 2028 roku.

Innowacyjność okrętu miała swój początek także na etapie projektowania. Obok wdrażania nowych rozwiązań w zakresie modelowania 3D, kluczowe znaczenie ma technologia „cyfrowego bliźniaka” (digital twins), która ma zapewnić utrzymywanie, serwisowanie i modernizowanie jednostki z wykorzystaniem śledzenia jej stanu z użyciem rozwiązań cyfrowych. Projekt został przetestowany i udoskonalony wirtualnie przed rozpoczęciem budowy. Zastosowanie technologii wirtualizacji zmniejszyło potrzebę tworzenia kosztownych prototypów fizycznych, zminimalizowało przeróbki konstrukcyjne, ograniczyło straty materiałów i skróciło czas dostawy niezbędny do dostarczenia okrętu zoptymalizowanego pod kątem potrzeb sił morskich. Podejście oparte na modelach w rozwoju MRCV typu Victory w zamierzeniu ma wyznaczyć nowy standard inżynieryjny w projektowaniu zaawansowanych okrętów.

Zgodnie z umową o współpracy, Singapurska Agencją Nauki i Technologii Obrony (Defence Science & Technology Agency, DSTA) i Saab wspólnie rozwijają i projektują nowy okręt dla sił morskich tego niewielkiego kraju, wykorzystując technologie takie jak sztuczna inteligencja (AI) i analiza danych, aby zrealizować koncepcję MRCV jako okrętu wysoce skomputeryzowanego. Szwedzki koncern, we współpracy z DSTA, dostarcza także kompozytowe nadbudówki.

Budowana jednostka ma ok. 150 metrów długości, a jego wyporność ma sięgać 8000-10000 ton. Należy do serii określanej jako wielozadaniowe okręty, najprawdopodobniej będą porównywalne z fregatami, jako że wzorem dla nich mają być jednostki typu Iver Huitfeldt, służące w siłach morskich Danii. Co istotne, na nich opiera się platforma Arrowhead 140, stanowiącej wzorzec dla projektów fregat dla Wielkiej Brytanii (typ 31), Polski (program „Miecznik”) i Indonezji posłużą jako wielozadaniowe platformy bojowe dla bezzałogowych statków powietrznych (UAV), nawodnych (USV), a potencjalnie też podwodnych (UUV), dzięki czemu będą zdolne prowadzić nowoczesne działania we wszystkich domenach.

Pomimo niemałych rozmiarów załoga okrętu jest wyjątkowo mała, licząc zaledwie 60-80 osób co będzie to wynikało z automatyzacji szeregu urządzeń, przy jednoczesnym wyspecjalizowaniu kadry, gdzie jej członkowie będą faktycznie ekspertami wykorzystującymi najnowocześniejsze technologie morskie. To zapewni im oszczędność kosztów operacyjnych. To również wydłuży zdolność do prowadzenia działań morskich (bez zawijania do portu). Z racji że ilość zapasów porównywalna dla podobnych tonażowo jednostek ma starczyć na dłużej.

Co też istotne, okręt projektowano, by nie tylko wykonywał misje bojowe i działał w wielodomenowym środowisku zagrożeń, ale też funkcjonował jako „statek-matka” dla bezzałogowych pojazdów nawodnych, podwodnych i powietrznych. Zaimplementowane wyposażenie ma pozwolić na ich bezproblemową operacyjność i współdziałanie, zwiększając zakres zdolności nowych okrętów. Wykonawca, ST Engineering, jest zdania, że to przedsięwzięcie stanowi dowód potencjału rodzimej branży okrętowej, z myślą zarówno o dostarczaniu zaawansowanych jednostek nawodnych do sił morskich państwa, myśląc też o eksporcie. Z myślą o tym firma modernizuje swoje stocznie, celem stworzenia z nich „inteligentnego hubu”. Wiąże się to z wdrażaniem zautomatyzowanych linii produkcyjnych, zrobotyzowanemu spawaniu, możliwościom predykcyjnej konserwacji, a także usprawnieniu koordynacji projektów i alokacji zasobów. To wszystko ma składać się na zwiększoną ogólnie produktywność. Zwiększona moc produkcyjna i lepsza infrastruktura w obu stoczniach w przyszłości ma pozwolić ST Engineering na realizację większych i bardziej złożonych projektów.