Włoska marynarka wojenna z nowym okrętem z krajowej stoczni Fincantieri

W ramach serii naszych analiz dotyczących rynku okrętowego przedstawiamy informacje na temat kolejnych nowych ciekawych konstrukcji i budów jednostek pływających. Dzisiaj o jednej z innowacji wojskowego budownictwa okrętowego – wielozadaniowej jednostce patrolowej dopiero co dostarczonej dla włoskiej marynarki wojennej.

Nie tylko wycieczkowce, czyli okręty wojenne z Fincantieri

Włoska stocznia z wielkimi tradycjami słynie nie tylko z budowy statków wycieczkowych i pasażerskich (w latach 30-tych stocznia budowała dla Polski między innymi sławne transatlantyki: „Piłsudski” i „Batory”.) Stocznia buduje bowiem również znakomitej jakości okręty wojenne o nowoczesnych parametrach techniczno-eksploatacyjnych, spełniających wymogi współczesnego jak i przyszłego morskiego pola walki. Sytuacja międzynarodowa ostatnich lat spowodowała, że wydatki na zbrojenia rosną. W związku z tym stocznia szacuje, że udział budowy okrętów wojennych w jej portfelu wzrośnie i osiągnie w najbliższych latach 40% (obecnie jest to 31%). Stocznia Fincantieri ogłosiła niedawno, że jej zysk za 2021 rok wyniósł 22 mln euro, podczas gdy jeszcze w 2020 roku przedsiębiorstwo odnotowało stratę w wysokości 245 mln euro.

Okręty (ang. MOPS – Multipurpose Offshore Patrol Ship) są sztandarową inwestycją odnowieniową włoskiej marynarki wojennej, która została zatwierdzona przez rząd i parlament w 2015 roku specjalnie skonstruowaną do tego celu ustawą („Naval Act”). Mają to być wielozadaniowe jednostki patrolowe o różnych funkcjach i właściwościach, począwszy od rutynowych zadań patrolowych, poprzez wykonywanie szybkich misji w ramach operacji morskich, w tym udział w działaniach ratowniczych i patrolowych aż po uczestniczenie w ciężkich działaniach bojowych zarówno na morzu jak i w strefie przybrzeżnej.

Wodowanie pierwszej jednostki w stoczni Fincantieri o nazwie „Paolo Thaon di Revel” miało miejsce 15 czerwca 2019 roku. Jej finalne dostarczenie do włoskiej marynarki nastąpiło niedawno, bo w dniu 18 marca 2022 roku.

Druga z jednostek „Francesco Morosini” została zwodowana 22 maja 2020 roku, natomiast trzecia „Raimondo Montecuccoli” została zwodowana w marcu 2021 roku a czwarta „Giovanni delle Bande Nere” w lutym 2022 roku. 

Jednostki będą stopniowo i kolejno dostarczane do włoskiej marynarki wojennej w trzech wersjach wyposażeniowych. Dwie pierwsze jednostki w wersjach podstawowych, trzecia w wersji rozszerzonej i czwarta w pełnej wersji wyposażenia i uzbrojenia. 

Jednakże włoska marynarka ma mieć łącznie w pierwszej fazie aż 7 tego typu jednostek z opcją na 3 kolejne. Pierwsze 7 jednostek jakiś czas temu wyceniono na 3,9 miliardów euro, co oznacza, że średnia cena budowanej jednostki miała wynosić 557 mln euro. Jednakże docelowo tego typu jednostek w dłuższej perspektywie może być nawet 16! W trakcie trwania projektu zastąpią one, czyli od 2021 do 2035 roku wysłużone 4 jednostki klasy Soldati a także 8 jednostek klasy Minerva. 

Nowe jednostki będą reprezentowały duże możliwości patrolowo – bojowe, zwiększony potencjał militarny oraz nową jakość, podnoszącą rangę i znaczenie włoskiej marynarki wojennej w basenie Morza Śródziemnego. Obszar ten narażony był w ostatnich latach przede wszystkim na nielegalny przemyt ludzi a także napływ nielegalnych uchodźców.

Nowoczesne technologie na miarę XXI wieku

Nowe jednostki dla włoskiej marynarki wojennej są mocno zautomatyzowane i są szczególnie naszpikowane elektroniką oraz nowoczesnymi technologiami, wspierającymi cele i zadania, do których przeznaczone są one przeznaczone. Jednostki mają posiadać nowoczesną broń i wyposażenie bojowe skonfigurowane w kilku wersjach od wersji najlżejszej do najlepiej wyposażonej. Dzięki temu mają one osiągać przewagę w prowadzonych operacjach w czasie pokoju jak i na potencjalnym polu walki.  

Pełna wersja jednostki będzie wyposażona między innymi w radar Leonardo dual-band system AFAR, który dostarcza również możliwości obrony przeciwrakietowej. 

Mostek budowany jest w formie nowoczesnego kokpitu (ang. Leonardo Naval Cockpit).

Ale to nie wszystko. Okręt wyposażony też będzie między innymi w: 2 systemy akustyczne dalekiego zasięgu SITEP MS-424.

Źródło: Fincantieri

Uzbrojenie i wyposażenie

W ramach podstawowego uzbrojenia jednostki wymienia się przede wszystkim 1 działo rodzimej włoskiej marki Oto Melara kalibru 127mm/64 Vulcano, 1 działo przeciwlotnicze Oto Melara 76 mm a także w zależności od wersji jednostki rakietowe zestawy obrony przeciwlotniczej.

Dodatkowo na pokładzie znajdują się także 2 działka automatyczne Oto Melara Oerlikon KBA B06 kal. 25 mm (tego typu działka są instalowane w wielu bojowych wozach piechoty armii NATO, ale też innych państw spoza tejże organizacji).

Na wyposażeniu znajdują się również dwie ośmiokomorowe pionowe wyrzutnie rakiet DCNS SYLVER A70 VLS dla rakiet CAMM-ER (ang. Common Anti-Air Modular Missle) lub też francusko – brytyjskich rakiet typu Scalp.

W ramach wyposażenia okrętu znajduje się też 8 rakiet przeciwokrętowych Teseo/Otomat skutecznie wykorzystywanych również przeciwko celom lądowym. 

Poza tym okręt ma na swoim pokładzie 2 potrójne wyrzutnie torped Wass B-515/3 przeznaczonych dla torped 324 mm typu Black Arrow.

Oprócz tego na każdej z jednostek mają stacjonować po dwa średniej wielkości helikoptery SH-90 lub też po jednym większym helikopterze AW101, który często stosowany jest w marynarkach wojennych do celów poszukiwawczo – ratowniczych, ale również zadań związanych ze zwalczaniem okrętów podwodnych. Jest to zatem helikopter wielozadaniowy o różnorodnych możliwościach skutecznego działania w warunkach morskich, który zresztą nota bene ma trafić do polskiej marynarki wojennej w liczbie czterech. 

Do obsługi helikopterów na włoskiej jednostce wykorzystany będzie podwójny hangar pokładowy oraz lądowisko o powierzchni 25,5 m x 16,5 m.

Na pokładzie jednostki będą również dostępne szybkie motorowe łodzie o max. długości 11 metrów tzw., RIB, które za pomocą dźwigów pokładowych będą mogły być szybko zwodowane celem przeprowadzenia akcji, kontroli i innych precyzyjnych działań z wykorzystaniem marynarzy, piechoty morskiej lub komandosów.

Podstawowe dane techniczno – eksploatacyjne i bojowe jednostki:

Wielozadaniowa jednostka patrolowa „Paolo Thaon di Revel”:

    • Typ: Wielozadaniowa jednostka patrolowa

    • Stocznia: Fincantieri, Włochy

    • Długość: 143 m

    • Szerokość: 16,5 m

    • Zanurzenie: 10,5 m

    • Wyporność: 4,994 tony

    • Prędkość w zanurzeniu:  do 32 węzłów

    • Zasięg pływania: 5,000 mil morskich

    • Załoga: 135 osób (ilość koi dla 181 osób)

Źródło: Fincantieri, media