To stępka pod ostatniego Kormorana? Rusza kolejny etap budowy przyszłego ORP Czajka

W znajdującej się w Gdańsku stoczni Remontowa Shipbuilding S.A. należącej do Grupy Kapitałowej Remontowa Holding S.A. odbędzie się 16 grudnia br. o godzinie 12.00 uroczystość położenia stępki pod budowę niszczyciela min typu Kormoran II. To będzie jak dotąd szósta jednostka, która powstaje w gdańskim zakładzie, stając się tym samym największą dotychczas polską serią okrętową XXI wieku. Jednostka będzie nosiła nazwę Czajka.

Położenie stępki odbędzie się równo dwa miesiące po ceremonii cięcia blach pod tę jednostkę. Zaplanowana uroczystość oznacza etap symbolicznie oznaczający zakończenie fazy prefabrykacji wstępnej kadłuba i rozpoczęcie montażu okrętu w całość. Planowane przekazanie okrętu ma nastąpić w 2027 roku. Wejdzie on w skład 12. Wolińskiego Dywizjonu Trałowców 8. Flotylli Obrony Wybrzeża i będzie stacjonować w Porcie Wojennym Świnoujście.

Dzieło polskiej branży okrętowej

Okręty typu Kormoran II są budowane pod nadzorem towarzystwa klasyfikacyjnego Polski Rejestr Statków, na podstawie projektu wykonanego przez należące do Remontowa Holding biuro projektowe Remontowa Marine Design & Consulting.

Przyszły ORP Czajka (606) będzie jak dotąd ostatnim niszczycielem tej serii, budowanym dla polskiej Marynarki Wojennej, stanowiąc niejako klamrę dla przedsięwzięcia rozpoczętego 25 kwietnia 2014 roku, gdy w stoczni Remontowa Shipbuilding S.A. rozpoczęto budowę prototypowego ORP Kormoran (601), który wszedł do służby w 2017 roku. Następnie, w latach 2022-2023 w skład polskich sił morskich weszły ORP Albatros (602) i ORP Mewa (603). Służą one w 13. Dywizjonie Trałowców 8. Flotylli Obrony Wybrzeża i stacjonują w Porcie Wojennym Gdynia.

Dekada prac

Budowa kolejnej partii niszczycieli min to efekt umowy pomiędzy Ministerstwem Obrony Narodowej, a Konsorcjum, w którego skład wchodzą Remontowa Shipbuilding S.A. (lider), Ośrodek Badawczo - Rozwojowy Centrum Techniki Morskiej S.A. (OBR CTM S.A.) i PGZ Stocznia Wojenna. Została ona zawarta w czerwcu 2022 roku. Aktualnie trwają zaawansowane prace nad dwoma okrętami tej serii, przyszłym ORP Jaskółka (604) i ORP Rybitwa (605). Ich budowa ruszyła odpowiednio w marcu 2023 roku i w marcu 2024 roku. Pierwsza z tych jednostek została w czerwcu zwodowana, natomiast druga jest w trakcie łączenia bloków.

Czytaj także: Wyjątkowy lot Jaskółki. Czwarty niszczyciel min proj. 258 został zwodowany w Gdańsku

Wszystkie trzy niszczyciele min mają zostać przekazane zamawiającemu w latach 2026-2027. Remontowa Shipbuilding S.A. zapowiada również, że w marcu 2025 roku odbędzie się wodowanie przyszłego ORP Rybitwa.

Nowy wymiar obrony przeciwminowej

Podobnie, jak poprzednie jednostki z tej serii, ORP Czajka przeznaczony będzie do poszukiwania, identyfikacji, klasyfikacji oraz niszczenia min morskich, a także realizacji zadań związanych ze zwalczaniem dywersji podwodnej, rozpoznawaniem torów wodnych i nadzorem nad infrastrukturą krytyczną. Niszczyciele min proj. 258 to jednostki o długości 58,5 metra, z pełną wypornością 900 ton. Wyróżnia je konstrukcja kadłuba, wykonana z amagnetycznej stali austenitycznej i skonstruowana z uwzględnieniem jak najmniejszej, skutecznej powierzchni odbicia radiolokacyjnego, redukcji pól fizycznych np. akustycznego i termicznego (SPO). Cechuje się też wytrzymałością, bezpieczeństwem przeciwpożarowym, rekompensując większą masę. W dodatku nie jest to zwyczajna stal, gdyż służy do ochrony przed zapalnikami magnetycznymi min morskich.Wśród wielu nowych rozwiązań, zastosowanych na jednostkach projektu 258, jest choćby system dynamicznego pozycjonowania okrętu. Aby pozostać w miejscu, nie musi już opuszczać kotwicy. Dzięki nowoczesnym rozwiązaniom okręt jest zdolny do natychmiastowego zatrzymania się. Ponadto może obracać się i utrzymywać na morzu stałą pozycję dzięki systemowi dynamicznego pozycjonowania. Napęd stanowią dwa pędniki cykloidalne Voith-Schneider, napędzane przez dwa silniki wysokoprężne MTU 8V369TE74L o mocy 1000 kW, zapewniające nominalną prędkość ok. 15 węzłów i zasięg do 2500 mil morskich. Siłownia okrętowa jest zarządzana z użyciem zinformatyzowanych przyrządów obsługi, dzięki czemu nie ma potrzeby stałej obecności w niej członków załogi, gdyż wszelkie trudności mogą być od razu wykryte przez system. Na uwagę zasługuje też trójczęstotliwościowa stacja poszukiwania min SHL-101/TM, sonar boczny wysokiej rozdzielczości z aparaturą syntetyczną HISAS 1032, a także radar nawigacyjny Mk11 SharpEye.

Podstawowe uzbrojenie to okrętowy system uzbrojenia OSU-35K 35 mm, dostarczony przez konsorcjum PIT-RADWAR i przeznaczony zarówno do współpracy z systemem zarządzania walką (CMS), jak i też do pracy autonomicznej. Istotnym wyposażeniem okrętu, świadczącym o jego możliwościach, są bezzałogowe pojazdy podwodne, w tym autonomiczne (AUV – autonomous underwater vehicle) Gavia i Hugin oraz zdalnie sterowane (ROV – remotely operated underwater vehicle), jak pojazd głębinowy Saab Double Eagle Mk III i sonar obserwacji bocznej Kraken KATFISH 180. Okręty typu Kormoran II służą jako platformy dla zdalnie sterowanych pojazdów podwodnych, które z bezpiecznej odległości mogą wykonywać zadania, wracać na jednostkę, gdy jednocześnie członkowie załogi z wnętrza okrętu zajmą się sterowaniem bądź nadzorowaniem prowadzonych działań w ramach procesu klasyfikacji podwodnych znalezisk. Umożliwia to także prowadzenie działań dostosowanych w zależności od rodzaju akwenu jak choćby jego głębokości, warunków hydrometeorologicznych i spodziewanego zagrożenia minowego, a także zadań postawionych załodze.