Amerykańska rządowa organizacja NOAA zlokalizowała wrak. Prawdopodobnie jest to tankowiec Bloody Marsh, który podczas Ii wojny światowej został zatopiony przez niemiecką łódź podwodną.

Tankowiec Bloody Marsh opuścił stocznię w amerykańskim Chester w 1943 roku, w czasie, kiedy tamtejszy przemysł stoczniowy skupiał się na tego typu statkach, bo miały wspierać wysiłek wojenny na morzach i innych kontynentach. Bloody Marsh nie miał jednak wiele szczęścia – 2 lipca 1943 roku został trafiony dwiema torpedami wystrzelonymi z U-Boota U-66 w trakcie dziewiczego rejsu z Houston do Nowego Jorku. W ataku zginęło 3 członków załogi tankowca – wszyscy w momencie trafienia pociskiem. Reszta załogi – 74 osoby – uratowały się na szalupach. Bloody Marsh poszedł jednak na dno z całym ładunkiem 102 500 baryłek ropy. Do zdarzenia doszło około 75 mil morskich na wschód od Savannah, ale przez lata nie zlokalizowano wraku statku, na czym – ze względu na ładunek tankowca – szczególnie zależało organizacjom ekologicznym.

Poszukiwania pozostałości Bloody Marsh podjęto w ramach programu NOAA Ocean Exploration. Podczas pierwszego podejścia w 2019 roku badania dna w okolicach miejsca, gdzie statek zatonął, nie przyniosły rezultatu. W tym roku jednak badacze odkryli wrak – najprawdopodobniej jest to właśnie poszukiwany Bloody Marsh.

NOAA (National Oceanic and Atmospheric Administration) prowadzi rejestr wraków, które stanowią potencjalne zagrożenie zanieczyszczeniem wód – znajduje się na niej między innymi Bloody Marsh. Dlatego organizacji bardzo zależało na jak najszybszym zidentyfikowaniu wraku i ocenieniu ryzyka. Możliwość zanieczyszczenia środowiska jest o tyle większa, że wrak został finalnie zlokalizowany właśnie przez plamy ropy na wodzie. Badacze prześledzili zdjęcia satelitarne prezentujące plamy w okolicy zatonięcia tankowca i na ich podstawie dotarli do miejsca spoczynku statku.

Oględzin wraku badacze dokonali za pośrednictwem zdalnie sterowanego ROV-a Deep Discoverer. Odnaleziono leżący na boku kadłub z widoczną dziurą po uderzeniu pierwszej torpedy. Badacze zwrócili uwagę, że płyty kadłuba były spawane, a nie nitowane – takiej techniki produkcji statków używano m.in. przy budowie Bloody Marsh.

Badacze stwierdzili także, że ładownia statku wydaje się być w dobrym stanie, zapewne dlatego, że nie dostała się do niej woda morska. Nie udało się jednak zlokalizować zbiorników dziobowych – możliwe, że sekcja dziobowa oderwała się od wraku po uderzeniu drugiej torpedy i została zniesiona przez prądy morskie w inne miejsce. W momencie zatonięcia Bloody Marsh zbiorniki dziobowe były najprawdopodobniej puste.

Badacze na pokładzie statku NOAA Okeanos Explorer oszacowali, że znaleziona część kadłuba ma około 90 metrów, co zgadza się z posiadanymi informacjami o miejscach trafienia torped.
Na podstawie pozyskanych podczas badań informacji NOAA zakłada, że odnaleziony wrak to Bloody Marsh – zgadza się m.in. położenie wraku, elementy konstrukcyjne, które udało się zaobserwować, a także szczegóły dotyczące zniszczeń. Naukowcy nie zlokalizowali jednak aktywnego wycieku ropy, jednakże stwierdzili, że najpewniej pojawiają się one sporadycznie ze względu na postępującą korozję wraku. Co najważniejsze, badacze ustalili jednak, że zbiorniki ładowni wydają się nienaruszone i w dobrym stanie, dzięki czemu w tej chwili Bloody Marsh nie stanowi zagrożenia dla środowiska.

Poszukiwania jednak będą trwały dalej – NOAA chce jeszcze odnaleźć zaginioną sekcję dziobową statku.