W orzecznictwie anglosaskim miało miejsce bardzo istotne orzeczenie Sądu Apelacyjnego w Singapurze (Hong Kong SAR Court of Final Appeal (CFA)) w sprawie „Perusahaan Perseroan (Persero) Pt Pertamina v Trevaskis Ltd and Others” [2023] HKCFA 20 („STAR CENTURION” c/w „ANTEA” 13 January 2019).
Niniejsze opracowanie jest kontynuacją opracowania Reguły Hague-Visby - zakres prawny stosowania. Część I.
Poczynając od czołowego precedensu ”Lickborrow v Mason” [1794] 5 Term Rep. 638, przyjęte zostało w angielskim systemie prawnym, iż konosament na zlecenie („order B/L”) oraz konosament na okaziciela („bearer B/L”) są papierem wartościowym („negotiable document of title”). Uprawniało to posiadacza konosamentu do przenoszenia go na osoby trzecie w trakcie przewozu statkiem ładunku, do którego dany konosament się odnosił.
W pierwszej części naszego opracowania Nota bukingowa (“booking note”). Część I, rozpoczęliśmy analizę bardzo istotnego, w praktyce przewozów liniowych (przewoźników liniowych), dokumentu przewozowego zwanego „nota bukingowa” („booking note” lub „liner booking note”).
W systemie common law instytucja „siły wyższej” jest instytucją stricte umowną, to jest powołaną do życia w formie i treści tylko w drodze umowy. To istotna i często nie dostrzegana specyfika tego systemu prawnego, różniąca go od kontynentalnych, cywilistycznych systemów prawnych, w których rzeczona instytucja może zostać skutecznie przywołana do danej relacji umownej (danego zobowiązania umownego) nawet wówczas, gdy w ogóle nie jest przewidziana w danej umowie.
W naszych opracowaniach Czarter na czas – "hire" (opłata czarterowa) oraz Czarter na czas – zwłoka w płatności "hire" (wybrane zagadnienia) dokonaliśmy przeglądu i analizy angielskiego prawa morskiego związanego z kwestią warunków płatności opłat czarterowych („hire”) oraz związanych z tym kwestii implikacji prawnych i praktycznych powstania zwłoki w uregulowaniu tej należności przez czarterujących.
Instytucja prawna „demurrage” (przestojowe), pomimo swojego powszechnego użycia w praktyce żeglugowej, od samego początku, stwarzała szereg problemów w jej prawidłowym ujęciu prawnym.
Zasady wyjściowe, ustanowione w precedensie „The Ardennes” [1951] 1 K.B. 55, wydają się być klarowne. Ładunek oddany do przewozu przez frachtującego („Shipper”) skutkuje w wystawieniu konosamentu. Konosament taki, niezależnie od tego, czy został wystawiony przez armatora („Owners’ B/L”), czy przez czarterującego („Charterers’ B/L”) stanowi tylko dowód na okoliczność warunków danej konosamentowej umowy frachtowej „Such evidence may be rebutted by proof of other terms specifically agreed by shipper and carrier” (za „Ardennes” [1951
Orzeczenie w sprawie „Trafigura PTE Ltd v TKK Shipping Ltd” (“The Thorco Lineage”) [2023] EWHC 26 (Comm), przyniosło niezwykle ważne, praktyczne rozstrzygnięcie, czy w świetle międzynarodowych reguł dotyczących przewozów ładunków morzem zwanych Regułami Hague-Visby (1924/1968/1979) szkoda ładunkowa, polegająca nie na jego utracie czy uszkodzeniu (szkoda materialna), ale na utracie wartości handlowej ładunku, polegającej, na przykład, na obniżeniu ceny ładunku na skutek zwłoki w jego przewiezieniu przez przewoźnika czy dodatkowych
Umowy przewozu ładunków morzem (umowy frachtowe – „contracts of affreightment”) w systemie prawa angielskiego, to złożona hybryda prawna zasad common law z regulacjami ustawowymi, opartymi z kolei na konglomeracie prawa precedensowego i regulacji międzynarodowych.
10 tys. żołnierzy i funkcjonariuszy będzie pilnować infrastruktury krytycznej
NKT zakończyło szybką naprawę kabla eksportowego w systemie przesyłowym Beatrice
„VG” ujawnia: członkostwo w związkach warunkiem pracy Polaków dla Equinora
Konferencja PSEW: morska energetyka wiatrowa kołem zamachowym polskiej gospodarki
Przełożony start rakiety z polskimi satelitami. Pozwolą skuteczniej monitorować sytuację na Bałtyku
Norweski przewoźnik otrzymał pierwszy statek PCTC zgodny z nowymi przepisami bezpieczeństwa IMO