Zwłoka w przewozie ładunków kontenerowych. Część II

W części I naszego opracowania Zwłoka w przewozie ładunków kontenerowych. Część I, podjęta została próba wyjaśnienia aspektów prawnych związanych z opóźnieniem/zwłoką w przewozie ładunków w kontenerze oraz zakresu potencjalnej odpowiedzialności przewoźnika z tego tytułu, przysługujących mu środków obrony prawnej i związanych z tym kwestii.

Reguły Hague-Visby – ogólny zakres zastosowania

Umowy przewozu ładunków morzem (umowy frachtowe – „contracts of affreightment”) w systemie prawa angielskiego, to złożona hybryda prawna zasad common law z regulacjami ustawowymi, opartymi z kolei na konglomeracie prawa precedensowego i regulacji międzynarodowych. W tych ostatnich, kluczową rolę odgrywają przepisy Międzynarodowej Konwencji o ujednostajnieniu niektórych zasad dotyczących konosamentów z dnia 25.08.1924 r., z Protokołami z 23.02.1969 r. oraz z 21.12.1979 r., powszechnie znane pod nazwą Reguł Hasko-Wisbijskich („Reg

Konosament imienny w systemie prawa angielskiego i amerykańskiego

W systemie prawa angielskiego, precedens „Lickbarrow v Mason” [1794] 5 T.R. 683, ukonstytuował prawnie zasadę, zgodnie z którą, zwyczaj handlowy („custom of merchants”), wykreował określone typy konosamentów, a mianowicie konosament na zlecenie („order bill of lading”) i konosament na okaziciela („bearer bill of lading”) jako papiery wartościowe („negotiable document of title”).

Kwit sternika („Mate’s Receipt”) – w świetle prawa angielskiego (Część II)

Jednym z istotnych ustaleń jurydycznych angielskiego systemu prawnego w zakresie tego dokumentu jest przyjęcie, iż jakkolwiek, co do zasady, kwit sternika nie jest papierem wartościowym (jak na przykład konosament), to w określonych okolicznościach faktycznych może zostać uznany za taki „document of title” [precedens „Kum v Wah Tat Bank Ltd” [1971] 1 Lloyd's Rep 439 (PC)].

Umowa o budowę statku – jednostki specjalistyczne

W odróżnieniu od budowy konwencjonalnych jednostek (masowce, tankowce itp.) budowa jednostek specjalistycznych (na przykład, do budowy i wsparcia morskich farm wiatrowych – „offshore constructions” itp.) wymaga również często odmiennego podejścia do procesu budowy i zmian, które strony zamierzają wprowadzić do specyfikacji kontraktowej w trakcie realizacji budowy.

Czarter na czas – zakres uprawnień armatora i czarterującego

W naszej publikacji Czarter na czas w świetle common law oraz Reguł Hague-Visby, omówiliśmy bazowe relacje pomiędzy stronami umowy czarteru na czas (armatorem i czarterującym) oraz złożone interakcje prawne postanowień umowy czarterowej, a regułami przewozowymi Hague-Visby.

Czarter na podróż – premia za pośpiech („dispatch money”)

Okres ładowania (lay-time), pozostaje zawsze w pełnej dyspozycji czarterującego („The Theraios” [1971] 1 Lloyd’s Rep. 209). Z jednej strony zatem, armator (przewoźnik) nie ma prawa do ingerencji w sposób i tempo przyjęte przez czarterujących w związku z za/wyładunkiem. Lord Salmon (J) ujął to w następujący sposób „The method of loading and discharging the ship is entirely a matter for the charterer to decide (…). Nor is it of any consequence to the owners whether the loading or discharge proceed very slowly on some days or except

Konosament a warunki umowy czarteru

W naszych opracowaniach Konosament – inkorporacja warunków umowy czarteru. Część I, Konosament – inkorporacja warunków umowy czarterowej. Część II podjęliśmy bardziej szczegółową analizę tzw. konosamentów czarterowych – to jest konosamentów, które inkorporują lub które odsyłają do warunków umowy czarterowej, którą armator statku (będący jednocześnie „przewoźnikiem”, wystawcą danego konosamentu) zawarł z czarterującym.

Zwłoka w przewozie ładunków kontenerowych. Część I

Opóźnienie w terminowym dowiezieniu (więc po okresie, w którym przewidywane było dowiezienie statkiem ładunku kontenerowego, zgodnie z „grafikiem” danego przewoźnika („vessel schedule”) czy w bliższej perspektywie zgodnie z ETA), może być spowodowane bardzo wieloma czynnikami. Mogą to być więc przyczyny związane z operacjami ładunkowymi (opóźniony załadunek czy przeładunek, to jest tzw. „transshipment”) czy też okoliczności innej natury, jak na przykład kongestia w porcie, przeszkody natury technicznej, czy nawigacyjnej, jakie na

Reguły Hague-Visby – zasady interpretacji Reguł. Część II

Umowy przewozu ładunków morzem (umowy frachtowe – „contracts of affreightment”) w systemie prawa angielskiego, to złożona hybryda prawna zasad common law z regulacjami ustawowymi, opartymi z kolei na konglomeracie prawa precedensowego i regulacji międzynarodowych.