Minęło ponad 10 lat od zatonięcia Costa Concordia i ponad 5 lat od wydania przez Komisję Unii Europejskiej uaktualnionych przepisów regulujących recykling statków przeznaczonych na złom. W świecie żeglugowym powszechnie wiadomo, że złomowanie statków to termin umowny.

Bowiem każdy statek to „bomba ekologiczna” zawierająca wyroby o specjalnych właściwościach. Są to najczęściej materiały niepalne, niedymiące, nierozkładające się pod wpływem czynników zewnętrznych, odporne na działanie wody słonej itd. Na statku znajdziemy  całą paletę wyrobów z tworzyw sztucznych i innych zawierających w sumie prawie wszystkie pierwiastki z tablicy Mendelejewa.

O tym firmy, które podjęły się rozmontowania pasażera Costa Concordia, który zatonął przed 10 laty. W Genui statkiem zajęła się firma Ship Recycling. Demontaż  trwał 22 miesiące i  kosztował armatora i firmy ubezpieczeniowe ponad 100 mln euro. 290-metrowy statek z 13 pokładami udało się zutylizować w ponad 84%. Recykling statków jest to więc złożone przedsięwzięcie. W Europie zdecydowało się na tego typu biznes niewiele stoczni. Ich listę można znaleźć na stronie Komisji Europejskiej.

Złomowanie pod okiem inżynierów

Położony nad Wezerą Leviathan GmbH postanowił proces utylizacji statków doprowadzić do perfekcji. Opracował proces ekologicznego i bezemisyjnego recyklingu statków. Wraz z German Naval Yards z Kilonii proponuje  zrównoważony proces recyklingu.  Recyklingowi poddany będzie przebudowany okręt desantowy. Pilotażowy proces rozpocznie się 20 czerwca br. i ma trwać sześć tygodni. Po udanej próbie metoda zaproponowana przez firmę zostanie zgłoszona do zatwierdzenia zgodnie z rozporządzeniem UE 1257 regulującym proces recyklingu statków w Unii Europejskiej.

Firmę Leviathan założyli Simeon Hiertz i Karsten Schumacher.  Ekologiczny recykling statków polega między innymi na tym, że defragmentacja jednostki dokonywana jest za pomocą narzędzi do cięcia wodą.

Hierz to projektant i inżynier spawalnik z międzynarodowymi certyfikatami. Ma 13 lat doświadczenia jako rzeczoznawca DNV GL. Przed połączeniem DNV z GL, z ramienia Germanischer Lloyd nadzorował budowy jednostek i procesy spawania. Nadzorował również kilka złożonych remontów jednostek.

Schumacher jest również projektantem i inżynierem spawalnikiem. Do firmy wniósł 15 lat doświadczenia jako rzeczoznawca DNV GL, a wcześniej w Germanischer Lloyd. Przez 10 lat działał jako kierownik kilku projektów megajachtów produkowanych w Fr. Lürssen Wefrt GmbH & Co. Na swoim koncie ma projekt i kierowanie budową 40-stopowego jachtu. Był to jacht regatowy wytwarzany z kompozytów w technologii infuzji próżniowej. Jest aktywnym żeglarzem.

- To nasz wkład w rozwiązanie ciemnej strony żeglugi. Opowiadamy się za bezplażowym recyklingiem statków! – podkreślają Hiertz i Schumacher.

Recykling w mundurku

Recyklingu podjęła się Stocznia Niemieckiej Marynarki Wojennej.

- Dla German Naval Yards, które tradycyjnie budują i przebudowują statki, przyjazny dla środowiska recykling jest mile widzianym nowym wyzwaniem, które chętnie podejmujemy – powiedział Sofien Lamiri, Chief Operating Officer w German Naval Yards.

 - Cieszymy się, że znaleźliśmy kompetentnego partnera w German Naval Yards, aby wspólnie rozpocząć nasz projekt pilotażowy. Doświadczenie i infrastruktura tej tradycyjnej stoczni są gwarancją pomyślnego zakończenia tego projektu i jednocześnie utoruje drogę do dalszych większych projektów - podkreślił Karsten Schumacher, Partner Zarządzający w Leviathan.

Komisja Europejska reguluje złomowanie

Przypomnijmy, że od 9 stycznia 2017 roku obowiązują decyzje wykonawcze Komisji UE dotyczące recyklingu statków. Podstawę prawną do wydania tych decyzji stanowią regulacje Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1257/2013 z dnia 20 listopada 2013 r. w sprawie recyclingu statków i zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 oraz dyrektywę 2009/16/WE (pisaliśmy na łamach GospodarkaMorska.pl w 2017 r.).

Decyzje KE dotyczące recyklingu statków:

1.    Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/2321 z dnia 19 grudnia 2016 r. w sprawie formatu świadectwa gotowości statku do recyklingu wymaganego na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1257/2013 w sprawie recyklingu statków. Decyzja wprowadza wzór świadectwa gotowości statku do recyklingu (na podstawie art. 9 ust. 9 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1257/2013 z dnia 20 listopada 2013 r. w sprawie recyclingu statków i zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 oraz dyrektywę 2009/16/WE).
2.    Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/2322 z dnia 19 grudnia 2016 r. w sprawie formatu oświadczenia o zakończeniu recyklingu statku wymaganego na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1257/2013 w sprawie recyklingu statków. Decyzja wprowadza wzór formatu oświadczenia o zakończeniu recyklingu statków na podstawie art. 13 ust. 3 lit. b), rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1257/2013.
3.    Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/2323 z dnia 19 grudnia 2016 r. ustanawiająca europejski wykaz zakładów recyklingu statków zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1257/2013 w sprawie recyklingu statków. Decyzja ustanawia europejski wykaz zakładów recyklingu statków na podstawie art. 16 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1257/2013.
4.    Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/2324 z dnia 19 grudnia 2016 r. w sprawie formatu sprawozdania dotyczącego planowanego rozpoczęcia recyklingu statku wymaganego na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1257/2013 w sprawie recyklingu statków. Decyzja ustala wzór sprawozdania dotyczącego planowanego rozpoczęcia recyklingu statku wymaganego na podstawie art. 13 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1257/2013.
5.    Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2016/2325 z dnia 19 grudnia 2016 r. w sprawie formatu świadectwa inwentaryzacji materiałów niebezpiecznych wymaganego na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1257/2013 w sprawie recyklingu statków. Decyzja wprowadza wzór świadectwa inwentaryzacji wymaganego na podstawie art. 9 rozporządzenia (UE) nr 1257/2013.