Czarter na podróż – przewóz ładunku do portu przeznaczenia

Lord Diplock w precedensie – „The Johanna Oldendorff” [1973] 2 Lloyd’s Rep. 285, zdefiniował cztery etapy realizacji umowy czarteru na podróż, a mianowicie. W niniejszym opracowaniu zajmiemy się trzecim etapem umowy przewozu, określonym w skrócie jako „carring voyage”.

Konosament – „Bailment” – jako tajna broń systemu common law

System common law, zbudowany na wielowiekowej tradycji orzeczeń sądowych – precedensów, jako wiążącego źródła prawa, absorbował do siebie niezwykle ciekawe instytucje, właściwe w zasadzie tylko dla tego systemu i trudne do właściwego zrozumienia dla osób nie osadzonych w tym systemie prawa.

Przewóz ładunków kontenerowych morzem – wybrane zagadnienia kontraktowe. Część 1

W systemie prawa angielskiego, przyjęto, jako bezsporną zasadę prawną, iż umowa frachtowa (umowa czarterowa, konosamentowa umowa frachtowa itp.) zostaje skutecznie zawarta pomiędzy stronami – frachtującym (shipper)/czarterującym (charterer), a przewoźnikiem (carrier)/armatorem (owner), jeżeli strony uzgodniły wszystkie warunki istotne umowy, bez zastrzeżeń i rezerwacji (czyli no subjects remaining to be lifted).

Reguły Hague-Visby – konosament bezpośredni. Część I

Umowy przewozu ładunków morzem (umowy frachtowe – contracts of affreightment) w systemie prawa angielskiego, to złożona hybryda prawna zasad common law z regulacjami ustawowymi, opartymi, z kolei, na konglomeracie prawa precedensowego i regulacji międzynarodowych.

Morski list przewozowy („Sea waybill”) - w systemie prawa angielskiego

W systemie prawa angielskiego, precedens „Lickbarrow v Mason” [1794] 5 T.R. 683, ukonstytuował prawnie zasadę, zgodnie z którą zwyczaj handlowy („custom of merchants”) wykreował określone typy konosamentów, a mianowicie, konosament na zlecenie („order bill of lading”) i konosament na okaziciela („bearer bill of lading”) jako papiery wartościowe („negotiable document of title”).

Kwit sternika („Mate’s Receipt”) – w świetle prawa angielskiego (Część III)

Kontynuując Część I Kwit sternika („Mate’s Receipt”) – w świetle prawa angielskiego. Część I i II Kwit sternika („Mate’s Receipt”) – w świetle prawa angielskiego (Część II) opracowania dotyczącego morskiego dokumentu przewozowego zwanego „kwit sternika” („Mate’s Receipt”), koniecznym wydaje się zajęcie następującymi kwestiami.

Czarter na podróż – płatność „demurrage”

Co do zasady, w przypadku w którym umowa czarteru na podróż ustanowiła, expressis verbis, płatność „demurrage” (przestojowego) w przypadku, gdy statek pozostanie w porcie ponad okres ładowania (przekroczenie „laytime”)), obowiązek tej płatności spoczywa na stronie umowy czarteru – czarterującym (frachtującym). Jest to logiczna konsekwencja, uznania, iż tego typu płatność jest swoistą formą kary umownej („liquidated damages”) płatnej przez czarterujących za naruszenie umowy czarteru, gdzie „(…) on payment of the agreed rate (the c

Konosament w posiadaniu czarterującego

W systemie prawa angielskiego umowa przewozu na podstawie konosamentu oraz umowa czarterowa, to dwa odrębne typy szeroko pojętej umowy frachtowej („contract of affreightment”). Często jednak, te dwa typy umów występują równolegle w związku z określonym zatrudnieniem statku. Niesie to za sobą szereg trudności prawnych i praktycznych.

Zwłoka w przewozie ładunków kontenerowych. Część II

W części I naszego opracowania Zwłoka w przewozie ładunków kontenerowych. Część I, podjęta została próba wyjaśnienia aspektów prawnych związanych z opóźnieniem/zwłoką w przewozie ładunków w kontenerze oraz zakresu potencjalnej odpowiedzialności przewoźnika z tego tytułu, przysługujących mu środków obrony prawnej i związanych z tym kwestii.

Reguły Hague-Visby – ogólny zakres zastosowania

Umowy przewozu ładunków morzem (umowy frachtowe – „contracts of affreightment”) w systemie prawa angielskiego, to złożona hybryda prawna zasad common law z regulacjami ustawowymi, opartymi z kolei na konglomeracie prawa precedensowego i regulacji międzynarodowych. W tych ostatnich, kluczową rolę odgrywają przepisy Międzynarodowej Konwencji o ujednostajnieniu niektórych zasad dotyczących konosamentów z dnia 25.08.1924 r., z Protokołami z 23.02.1969 r. oraz z 21.12.1979 r., powszechnie znane pod nazwą Reguł Hasko-Wisbijskich („Reg