Fińska grupa technologiczna Wärtsilä rozpoczęła testowanie amoniaku jako potencjalnego paliwa morskiego, które może pomóc branży żeglugowej w ograniczeniu emisji gazów cieplarnianych.

- Pierwsze testy przyniosły obiecujące wyniki i będziemy nadal optymalizować parametry spalania - powiedział Kaj Portin, dyrektor generalny ds. elastyczności paliwowej i operacyjnej w Wärtsilä Marine. - Jest to ważny krok w upewnieniu się, że Wärtsilä może dostarczyć silnik i układ paliwowy, których potrzebują właściciele statków, niezależnie od tego, jakie paliwo wybiorą w przyszłości – dodał.

W ramach testów wstrzyknięto amoniak do jednostki badawczej zajmującej się spalaniem, aby lepiej zrozumieć jego właściwości. Opierając się na wstępnych wynikach, testy będą kontynuowane zarówno dla silników gazowych dwupaliwowych, jak i iskrowych. Następne będą testy terenowe we współpracy z armatorami od 2022 roku. W przyszłości testy mogą być również przeprowadzane z odbiorcami energii.

Amoniak może okazać się bezemisyjnym paliwem alternatywnym, w momencie gdy przemysł żeglugowy szuka sposobów na osiągnięcie długoterminowego celu Międzynarodowej Organizacji Morskiej, jakim jest ograniczenie emisji gazów cieplarnianych ze statków o 50% w porównaniu z poziomami do 2050 roku. Chociaż amoniak pochodzi obecnie głównie ze źródeł kopalnych, ślad gazowy amoniaku można niemal całkowicie wyeliminować, jeśli jest wytwarzany przy użyciu energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych.

Wärtsilä dąży do opracowania kompletnego rozwiązania paliwowego z amoniakiem, obejmującego silniki, zasilanie i magazynowanie paliwa. Firma opracowuje obecnie systemy magazynowania i zaopatrzenia w amoniak w ramach unijnego projektu ShipFC dotyczącego instalacji ogniw paliwowych z amoniakiem na statku dostawczym Eidesvik Offshore Viking Energy. Firma zdobyła dodatkowe doświadczenie z amoniakiem, projektując systemy przeładunkowe dla płynnych nośników gazu.

Firma zauważa, że amoniak ma wiele właściwości, które wymagają dalszych badań. Po pierwsze, zapala się i pali słabo w porównaniu do innych paliw oraz jest toksyczny i żrący, co sprawia, że bezpieczne obchodzenie się z nim i przechowywanie jest kluczową kwestią.

Spalanie amoniaku może również prowadzić do wyższych emisji NOx, o ile nie będzie kontrolowane przez obróbkę końcową lub przez optymalizację procesu spalania. Konieczne będzie również opracowanie ram regulacyjnych i przepisów klasowych w celu wykorzystania tego surowca jako paliwa morskiego.