Wodowanie trzymasztowca wybudowanego dla Wietnamczyków

Szkolny bark* LE QUY DON zbudowany przez polską stocznię Marine Projects Ltd dla wietnamskiej Akademii Marynarki Wojennej w Nha Trang został zwodowany w Gdańsku.

Wodowanie odbyło się w kilku etapach. Najpierw załadowano kadłub jednostki z lądu (z nabrzeża zakładu produkcyjnego na Stogach) na barko-ponton. Potem był on holowany (Martwą i Śmiałą Wisłą, przez Górki Zachodnie, wokół Portu Północnego) do portu wewnętrznego na akwen byłej Stoczni Gdańskiej. Tam nastąpiło przesunięcie kadłuba na dok pływający firmy Baltic Engineering Sp. z o.o.  Następnie jednostka wróciła do stoczni macierzystej, gdzie będą przeprowadzone prace wykończeniowe.

Kontrakt na budowę żaglowca z Wietnamską Ludową Marynarką Wojenną podpisał Polski Holding Obronny. Żaglowiec został zaprojektowany przez Choreń Design & Consulting, stępkę pod budowę położono 2 lipca 2014 roku. Kontrakt obejmuje również przeszkolenie wietnamskiej załogi. Ponadto bark ma być przeprowadzony z częściowo polską załogą do Wietnamu, w którym odbędzie się oficjalny odbiór.

- Szkolenie odbędzie się w Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni i na ORP Iskra. I już jesienią przeszkolona załoga wyruszy w pierwszy rejs na nowej jednostce  – komentuje Bogdan Sienkiewicz, rzecznik Choreń Design & Consulting.

Załoga żaglowca stała składać się będzie z kadry dowódczej liczącej 30 osób i 80 kadetów. Żaglowiec zostanie uzbrojony w 4 wielkokalibrowe karabiny maszynowe WKM - Bm kalibru 12,7 mm w wersji morskiej. Dostarczą je Zakłady Mechaniczne Tarnów SA. Decyzja o uzbrojeniu barku wynika z tego, że jednostka będzie również wykonywała zadania patrolowe na wodach przybrzeżnych Wietnamu.

LE QUY DON w liczbach

długość całkowita - 67 m
długość kadłuba - 58,3 m
szerokość - 10 m
wysokość boczna - 5,75 m
zanurzenie - 3,6 m
wyporność  - 857 ton
tonaż pojemnościowy brutto - 714 jednostek
pojemność - 80 kadetów oraz 30 członków dowództwa
powierzchnia żagli - 1400 m²
długość masztów -  40 m

 *Statek żaglowy o trzech lub więcej masztach, na którym ostatni maszt (stermaszt) ma żagiel gaflowy, pozostałe rejowe. Przy większej niż 3 liczbie masztów, po nazwie "bark" wymienia się liczbę masztów np.: bark pięciomasztowy. Nazwa "bark" używana była głównie na przełomie XIX-XX wieku. Barki wykrzystywane były wówczas do przewozu zboża do Australii, saletry lub guano z Chile do Europy i Stanów Zjednoczonych. Były to największe żaglowce o stalowych kadłubach i pojemności brutto ponad 5 tys. RT. Największym barkiem był "France" o nośności przeszło 8000 t, pojemności 5633 RT. Na początku XIX w. barki służyły także jako statki wielorybnicze.