Siły morskie Indii ponownie uratowały statek porwany przez piratów

Zakończyła się kolejna, antypiracka akcja Marynarki Wojennej Indii (Indian Navy). Zespół abordażowy zatrzymał statek rybacki i wymusił poddanie się dziewięciu uzbrojonych piratów. Udało się uratować całą załogę, w której skład wchodziło 23 obywateli Pakistanu.

Czarter na podróż – okres ładowania w formule „sztywnej” [Część 1]

Zgodnie z orzeczeniem „Hulthen v Stewart” [1903] A.C. 389 – ustalony „zamkniętą formułą czasową” laytime musi być określony w sposób jasny i jednoznaczny (zob. „Van Liewen v Hollis” [1920] A.C. 239). Czy przyjęta formuła ujęta jest określoną liczbą dni, czy godzin, czy też precyzyjnie ustaloną, na przykład, dobową czy godzinową ratą załadunkową („Alexander v Aktieselskabet Hansa” [1920]; „Van Nievelt v Forslind” [1925] 30 Com. Cas. 263) nie ma to różnicy prawnej. W obu przypadkach mówimy o „zamkniętej” formule ustalenia lay-time.

„CMA CGM LIBRA” [2020] – niezdatność statku do żeglugi

Od przeszło 60 lat orzecznictwo i doktryna angielska miały jasno ustalone zasady dotyczące dwóch zasadniczych pojęć „zdatność statku do żeglugi” („seaworthiness”) oraz tzw. „błędu nautycznego” („nautical fault”). Orzeczenie w sprawie „Alize 1954 v Allianz Elementar Versicherungs AG” (The „CMA CGM LIBRA”) [2020] EWCA Civ 293, podjęło próbę zrewidowania ustalonych dotąd zasad (i wzajemnej interrelacji pomiędzy tymi zasadami) wzbudzając powszechne zainteresowanie (a i zaniepokojenie) armatorów.

Czarter na podróż – załadunek. Wybrane zagadnienia (Część I)

W systemie common law podkreśla się wyraźnie, iż operacja za/wyładunkowa jest „joint operation between shipper or charterer and the shipowner’’ (za Scrutton).

Czarter na podróż – klauzule załadunkowe

Spośród wielu klauzul czarterowych związanych z załadunkiem towaru na statek, klauzula typu „full and complete cargo”, znajduje powszechne niemal zastosowanie (zob. na przykład Gencon 1994, Kl. 1; Asbatankvoy, kl. 1 itp.). Bardziej szczegółowa analiza tej klauzuli znajduje się w naszym opracowaniu Czarter na podróż - załadunek na statek.

Czarter na czas – Inter-Club Agreement

Kl. 8 NYPE 93 form przewiduje w szczególności, iż „The Master shall perform the voyages with due dispatch and shall render all customary assistance with the Vessel’s crew. The Master (…) (although appointed by the Owners) shall be under the orders and directions of the Charters as regards employment and agency and The Charters shall perform all cargo handling, including but not limited to loading, stowing, trimming, lashing, securing, dunnaging, unleashing, discharging and tallying at their risk and expense, under the supervision

Czarter na podróż – termin dopłynięcia do portu załadunku [Część I]

Dopłynięcie do portu załadunku („preliminary voyage to the port of loading”) stanowi (za znanym sformułowaniem Lorda Diplock z „The Johanna Oldendorff” [1973] 2 Lloyd’s Rep. 285], pierwszy z czterech etapów realizacji czarteru na podróż. Umowy czarteru różnią się zasadniczo, w ujęciu terminu, w którym statek powinien dopłynąć do portu załadunku. Od niezwykle precyzyjnych ustaleń umownych („the vessel will be in […] by 1st July”) poprzez bardziej ogólnikowe sformułowania typu „expected ready to load” poprzez całkowite ominięcie te

List otwarty w sprawie bezpieczeństwa marynarzy na statkach w związku z pandemią Covid-19

Z uwagi na liczne niepokojące sygnały, które od kilku tygodni napływają do Kancelarii od marynarzy i ich rodzin, w związku z niewystarczającymi środkami zabezpieczającymi marynarzy przed zakażeniem Covid-19 na wielu statkach, wystosowaliśmy list otwarty, który został przesłany do następujących organizacji:

Reguły Hasko-Visbijskie w nowoczesnym transporcie morskim

Przewóz ładunku drogą morską niesie ze sobą doniosłe znaczenie w rozwoju światowych stosunków gospodarczych. Cechuje go przeważnie międzynarodowy charakter działania, realizacja w warunkach silnej konkurencji jak i w warunkach szczególnego ryzyka, które wynika bezpośrednio z zagrożeń na morzu. Różnorodność podmiotów uczestniczących w przewozie ładunku drogą morską wpływa tym samym na złożone stosunki prawne między nimi. Niezbędnym stało się unormowanie tak skomplikowanych powiązań na arenie międzynarodowej.

Zdatność statku do żeglugi („seaworthiness”) w świetle Reguł Hague-Visby i prawa angielskiego

Reguły Haskie z 1924r., a w ślad za nimi ich angielski odpowiednik COGSA 1924 (Carriage of Goods by Sea Act 1924), jak również poprawki do tych Reguł z 1968 r. – zwane Regułami Visby (z odpowiednikiem brytyjskim – COGSA 1971) wprowadziły nową regulację dotyczącą zdatności statku do żeglugi.