Trwają prace związane z przebudową około kilometrowego odcinka toru podejściowego do Świnoujścia i około trzykilometrowego odcinka toru wodnego Świnoujście-Szczecin, przy wejściu do świnoujskiego portu. Wykonawca przygotowuje się do pogłębienia tego toru. Dyrektor Urzędu Morskiego w Szczecinie Andrzej Borowiec obawia się jednak, że na jego dnie mogą kryć się niewybuchy z okresu drugiej wojny światowej.

– To czy pod dnem nie leżą jakieś metalowe elementy sprawdza się metodami magnetometrycznymi. Potem przygotowuje się specjalną mapę i na jej podstawie wykonawca będzie musiał ewentualne niewybuchy wydobyć i zutylizować – powiedział Radiu Szczecin Andrzej Borowiec, dyrektor Urzędu Morskiego w Szczecinie.

Wynikiem robót pogłębiarskich, prowadzonych na prawie czterech kilometrach toru, będzie uzyskanie głębokości 14,5 m na całym tym odcinku (cały tor wodny Świnoujście-Szczecin liczy ok. 67,7 km; na długości ponad 5 km od główek falochronów w Świnoujściu ma, zgodnie z odpowiednim rozporządzeniem, głębokości 14,3 m i 13 m). Zgodnie z analizą nawigacyjną, wykonaną w czasie przygotowań do inwestycji, umożliwi to przyjmowanie w świnoujskim porcie statków o maksymalnym zanurzeniu do 13,5 m (w tej chwili jest to 13,2 m).

Przypomnijmy, że drugi etap modernizacji toru objął przebudowę umocnień brzegowych kanału Piastowskiego i kanału Mielińskiego, po stronie wschodniej i zachodniej, na odcinku o długości ponad 8 km toru wodnego. Zmodernizowane umocnienia brzegowe zostały przystosowane do docelowej głębokości toru 12,5 m. Celem modernizacji umocnień (których budowa znalazła się także w trzecim etapie, np. wzdłuż wschodniego brzegu Odry, na wysokości Stołczyna i Skolwina) jest zabezpieczenie brzegu przed rozmywaniem oraz zapewnienie bezpieczeństwa żeglugi statków znajdujących się na drodze wodnej. Dzięki temu zostaną również wyeliminowane niekorzystne zjawiska, takie jak spłycenia czy przegłębienia, związane z uszkodzeniami lub osunięciami starych umocnień. W zakres robót budowlanych weszły także: likwidacja przeszkód nawigacyjnych (m.in. zniszczonych dalb, pomostu i pozostałości konstrukcji zdegradowanych umocnień), zalądowienie zatoczek po dawnej karsiborskiej przeprawie promowej, budowa nabrzeża technicznego na wyspie Mielin oraz odtworzenie nabrzeża nr 91. Przez ponad dwa i pół roku trwania budowy do modernizacji brzegów zużyto ok. miliona ton narzutu kamiennego i milion metrów kwadratowych geowłókniny.

Pierwszy etap modernizacji toru (2000-2004) natomiast obejmował budowę falochronów wyjściowych z kanału Piastowskiego na Zalew Szczeciński oraz przebudowę umocnień brzegowych wschodniej i zachodniej strony kanału, na odcinku ok. 3 km długości toru. Inwestycja kosztowała ok. 163 mln złotych i była finansowana z udziałem pożyczki udzielonej Polsce przez Bank Światowy. Konstrukcja obu falochronów i umocnień brzegowych została zaprojektowana i wykonana dla planowanej głębokości toru 12,5 m.

Przebudowa toru wodnego Szczecin-Świnoujście to największa inwestycja, jaką w historii realizował Urząd Morski w Szczecinie. Jej koszt to ok. 1,3 mld złotych. Prace realizuje konsorcjum firm: Przedsiębiorstwo Robót Czerpalnych i Podwodnych Sp. z o.o. z Gdańska (lider konsorcjum), Hegemann GmbH z Niemiec oraz Rohde Nielsen A/S z Danii. Jak podaje Radio Szczecin, na początku przyszłego roku zostanie rozpisany przetarg na wykonanie tzw. mapy ferromagnetycznej.