W Gdańsku może powstać terminal na potrzeby odbioru dwutlenku węgla z głębi kraju i zatłaczania go do podmorskich kawern. Nad projektem pracuje m.in. Orlen.

Orlen planuje uruchomić proces sekwestracji dwutlenku węgla w kawernach pod dnem morskim, powstałych m.in. w wyniku wydobycia gazu czy ropy. Do transportu CO2 z lądowych zakładów przemysłowych w głębi kraju na Bałtyk potrzebny jest specjalistyczny morski terminal. Początkowo dwutlenek ma trafiać do niego koleją, docelowo jednak powstać ma dedykowany CO2 gazociąg. List intencyjny m.in. w jego sprawie między Orlenem i Gaz-Systemem został już podpisany. Z morskiego terminala, który ma być ulokowany w Gdańsku, na docelowe miejsce składowania CO2 zabierać będą statki. Nad morską częścią przedsięwzięcia pracuje z kolei Lotos Petrobaltic (spółka Orlenu) oraz Grupa Azoty. Zaangażowanie Petrobalticu jest o tyle zasadne, że jest to jedyna polska spółka zajmująca się wydobyciem surowców na morzu, a to właśnie ten proces tworzy kawerny, w których magazynowany może być CO2. W planach jest także opracowanie technologii spławiania dwutlenku węgla Wisłą.

W inicjatywę budowy terminala CO2 w Gdańsku zaangażowany jest Orlen, we współpracy z Lafarge i Air Liquid. Projekt znalazł się na unijnej liście Projektów Wspólnego Zainteresowania (Projects of Common Interest), co oznacza, że ma dużą szansę na unijne wsparcie finansowe. Lista obejmuje infrastrukturalne inwestycje uznawane za kluczowe dla celów dekarbonizacji i ogólnie polityki energetycznej i klimatycznej UE. Nie ma jednak jeszcze żadnych konkretnych informacji o lokalizacji czy danych technicznych planowanego terminala.

Lotos Petrobaltic szacuje, że będzie gotowy do rozpoczęcia zatłaczania CO2 do podmorskich wyrobisk w ciągu 2-3 lat. Orlen z kolei zakłada, że do 2030 roku będzie mógł w ten sposób zatłoczyć około 3 mln ton dwutlenku węgla rocznie. Ma to pomóc w zmniejszeniu emisji zakładów przemysłowych koncernu, ale usługa ma być także udostępniona na rynku komercyjnym dla podmiotów zewnętrznych. Orlenowi i innym firmom pozwoli to docelowo na zaoszczędzenie środków, które w innym przypadku muszą zostać przeznaczone na zakup uprawnień do emisji.

Dwutlenek węgla przechowywany w podmorskich magazynach ma być także w przyszłości z nich podejmowany ponownie i wykorzystywany w procesach przemysłowych.