Siły morskie Włoch zamawiają kolejne, duże patrolowce. Dostarczy je Fincantieri

W Rzymie odbyło się, 25 czerwca, podpisanie umowy stanowiącej uzupełnienie dotychczasowego kontraktu na duże okręty patrolowe typu Thanon di Revel. Zgodnie z nim stocznie należące do Fincantieri zbudują dwie nowe jednostki w miejsce tych, które na mocy ubiegłorocznego porozumienia sprzedano, niemal gotowe i zwodowane, do Indonezji. Dzięki temu zostanie utrzymany ciąg zamówień w zakładzie stoczniowym, a siły morskie Włoch pozyskają tyle patrolowców, ile pierwotnie zaplanowano.

Zgodnie z planem dwa okręty patrolowe PPA w konfiguracji „Light Plus” zostaną zbudowane przez Fincantieri w stoczniach w Riva Trigoso i Muggiano. Planowane dostawy mają nastąpić w latach 2029-2030. W ten sposób koncern chce również wzmocnić swoją rolę w programie modernizacji Marynarki Wojennej Włoch (Marina Militare). Należy brać też pod uwagę, że dzięki utrzymaniu tego zamówienie zostanie utrzymane doświadczenie kadr, jak i kadr marynarki wojennej, szczególnie tych, które ostatecznie nie stworzyły załóg dla dwóch jednostek, które jeszcze będąc w budowie i podczas prób morskich odsprzedano Indonezji.

Przedłużenie dotychczasowego kontraktu odbywa się na podstawie aneksu podpisanego przez dyrektora OCCAR-EA, Joachima Suckera, przy udziale inż. Fulvio Palermo, wiceprezesa ds. zarządzania projektami w Fincantieri oraz inż. Andrea Mattozziego, starszego wiceprezesa ds. systemów morskich LoB w Leonardo. OCCAR (Organisation Conjointe de Coopération en matière d’Armement) działa tu w ramach Temporary Business Grouping (RTI), konsorcjum utworzonego przez Fincantieri jako głównego wykonawcę i Leonardo jako partnera. Dla koncernu stoczniowego wartość kontraktu na dwie nowe jednostki wynosi około 700 milionów euro, co obejmuje także prace już wykonane na poprzednich jednostkach przeznaczonych obecnie dla Indonezji. Należy tu dodać, że indonezyjskie władze zakupiły dwa zwodowane okręty, wraz z pakietem szkoleniowym, za 1,18 miliarda euro w kwietniu ub. r. Są to ex-Marcantonio Colonna (P433) i ex-Ruggiero di Lauria (P435), które w marcu zostały przechrzczone na odpowiednio Brawijaya i Prabu Siliwangi. Nowe okręty dla Włoch najprawdopodobniej otrzymają nazwy swoich sprzedanych poprzedników.

– Umowa ta potwierdza strategiczne znaczenie programu, podkreślając zdolność naszej Grupy do szybkiego i skutecznego reagowania na potrzeby operacyjne włoskiej marynarki wojennej. Nowe jednostki wzmacniają krajowy łańcuch dostaw, zapewniając ciągłość produkcji i stabilność zatrudnienia, a jednocześnie wzmacniając rolę Włoch jako centralnego gracza w globalnym krajobrazie geopolitycznym obronności, gdzie budownictwo okrętowe jest coraz bardziej kluczowym elementem wpływu i współpracy międzynarodowej – powiedział Pierroberto Folgiero, dyrektor generalny i zarządzający Fincantieri.

Wielozadaniowe okręty patrolowe powstają w ramach programu PPA (Pattugliatori Polivalenti D'Altura), który ma zapewnić Włochom jednostki morskie zdolne do działania w dynamicznych i złożonych scenariuszach oraz dostosowywać się w zależności od celów misji. Celem projektu było stworzenie okrętów wpisujących się swoim wyposażeniem i zdolnościami w współczesne środowisko pola walki morskiej oraz zadania zarówno w ramach obrony interesów Włoch na morzu jak i realizacji zobowiązań w ramach NATO.

Choć okręty typu Thaon di Revel są klasyfikowane jako patrolowce (OPV, offshore patrol vessel), wyróżniają się na tle podobnych jednostek nie tylko rozmiarami, ale przede wszystkim uzbrojeniem i wyposażeniem. Nowe jednostki, jak poprzednie, powstaną w wersji Light Plus, która w porównaniu do wersji Light zawiera system rakiet najnowszej generacji z pionowymi ogniwami, a także innowacyjny wielofunkcyjny radar stałopozycyjny, zaprojektowany z myślą o zwalczaniu zagrożeń powietrznych (Anti-Aircraft Warfare, AAW), a także system elektronicznych środków wykrywania i przeciwdziałania zagrożeniom. 

Patrolowiec tej serii ma 143 metry długości i 5 880 ton maksymalnej wyporności. Załoga liczy 173 oficerów i marynarzy, z możliwością dokooptowania 30 dodatkowych w zależności od celów misji. Maksymalna prędkość, jaką może osiągnąć okręt to 27 węzłów, a przy prędkości 17 jego zasięg działań wynosi 5 000 mil morskich.

Napęd stanowi system CODAG, na który składają się turbina gazowa General Electric/Avio LM2500+G4 32 000 kW, dwa silniki wysokoprężne MTU 20V 8000 M91L 10 000 kW każdy, cztery generatory z silnikami wysokoprężnymi M.A.N. GenSets 12V175D-MEM 1 640 kW, dwa silniki elektryczne 1 350 kW każdy, dwa  generatory awaryjne z silnikami wysokoprężnymi ster strumieniowy 550 kW i dwa wały napędzające śrubę napędową o regulowanym skoku. 

W swoim wyposażeniu okręt posiada czujniki i systemy wyprodukowane głównie przez Leonardo-Finmeccanica, w tym system kierowania ogniem ADT NG NA30S Mk2, radar obserwacji powietrznej i naziemnej, dwa radary nawigacyjne, system zarządzania poleceniami Mk4 CMS, donar do wykrywania zagrożeń podwodnych, czy też dwuzakresowy radar AESA 3D wraz z radarem w paśmie C. Do tego dochodzą anteny SATCOM, System Elettronica-ELT Spa ZEUS: RESM (radarowe elektroniczne środki przeciwdziałania), RECM (elektroniczne przeciwdziałanie radarowe) i CESM (ESM łączności), a także dwa systemy akustyczne dalekiego zasięgu SITEP MS-424 i dwie wyrzutnie wabików Oto Melara ODLS-20. W skład wyposażenia okrętu wchodzi także śmigłowiec AW101 i dwa bezzałogowe statki powietrzne SH90.Uuzupełniają je także łodzie typu RHIB o długości 11 metrów, opuszczane na wodę przy pomocy bocznych dźwigów lub rampy holowniczej.

Na uzbrojenie składają się armata morska Oto Melara 127/64 mm Vulcano z automatycznym systemem obsługi amunicji (AAHS), armata przeciwlotnicza Oto Melara 76/62 mm Strales Sovraponte, dwa działka automatyczne Oto Melara Oerlikon KBA B06, dwa systemy ośmiokomorowych wyrzutni DCNS SYLVER A70 VLS dla 16 pocisków Aster w wersji 15, 30, 30B1NT lub pocisków Scalp Naval, osiem rakiet przeznaczonych do zwalczania celów morskich i lądowych Teseo\Otomat Mk-2/E, a także dwie potrójne wyrzutnie WASS B-515/3 dla torped Black Arrow 324 mm.

Dzięki swoim rozmiarom, wyposażeniu i uzbrojeniu okręty patrolowe tej serii, wyróżniają się zdolnościami do działań oceanicznych i wykonywaniu różnorodnych zadań, od patrolowych z przez patrolowce po działania na rzecz ochrony ludności na terenach dotkniętych kataklizmami, co wiąże się choćby z dostarczaniem zapasów, w tym wody pitnej i energii elektrycznej, na ląd.. Jednocześnie mogą stać się jednostkami bojowymi działającymi „na pierwszej linii”. Ich projekt opiera się też na modułowej konstrukcji i „dopasowywaniu potrzeb”, umożliwiając integrację dodatkowego wyposażenia. System walki jest dostępny w różnych konfiguracjach: od wersji „lekkiej” do zadań patrolowych zintegrowanych z możliwościami samoobrony, do wersji „pełnej” zapewniającej pełne możliwości obronne. 

Aktualnie we włoskiej służbie są cztery okręty typu Thaon di Revel. Co warto zauważyć wizyta jednego z nich w Indonezji podczas rejsu oceanicznego zadziałała niczym „żywa reklama”, doprowadzając do podjęcia przez rząd w Dżakarcie decyzji o zakupie nie tylko dwóch niemal gotowych okrętów, w dodatku za cenę gdyby miały zostać zbudowane od zera, ale też podjęcia głębszej współpracy z włoskim przemysłem zbrojeniowym i morskim, zacieśniając też relacje polityczne. 

Na sierpień 2026 roku jest zaplanowane dostarczenie do sił morskich Włoch piątego patrolowca. Fincnatieri ma w swojej ofercie również wersję eksportową okrętu tej serii, oznaczoną jako PPA EVO. Firma liczy, że po sukcesie sprzedaży jednostek do Indonezji uda się pozyskać zainteresowanie także w innych krajach. Należy brać też pod uwagę, że również resort obrony Włoch może zdecydować się na najnowszą konfigurację, w ramach modernizacji już istniejących jednostek, jak i zakupu kolejnych.