W stoczni wojskowej Taranto we Włoszech odbyło się, 24 stycznia tego orku, szóste spotkanie Komitetu Programowego OCCAR, którego  jednym z głównych zagadnień było wdrożenie najnowocześniejszego systemu baterii litowo-jonowych na pokładach okrętów podwodnych. Prototyp komponentów LBS przeszedł odpowiedni pakiet testów wydajności i bezpieczeństwa, co stanowi kamień milowy na technicznej ścieżce wdrożenia na pokładzie. Mają znaleźć się na powstających jednostkach typu U212 NFS. Koncern jest jednym z oferentów w polskim programie "Orka".

W spotkaniu uczestniczyli m.in. Joachim Sucker dyrektor OCCAR-EA (Wspólnej Organizacji ds. Współpracy w zakresie Uzbrojenia, Organisation conjointe de coopération en matière d'armement) oraz kadm. Giuseppe Abbamonte, szef Dyrekcji Uzbrojenia Marynarki Wojennej (Direzione degli armamenti navali, NAVARM). Podczas jego trwania skupiano się na postępach w ramach trwających inicjatyw, wśród których istotnym punktem były wyniki testów systemu baterii litowo-jonowych. Wedle podanych informacji, przewidywały wyższą wydajność operacyjną okrętów podwodnych (wydłużenie podróży bez zawracania do portu do nawet kilku tygodni), przy jednoczesnym zwiększeniu prędkości i wytrzymałości, ograniczeniu konserwacji i zapewnieniu najwyższego poziomu bezpieczeństwa na pokładzie. Decyzja w sprawie wdrożenia technologii wykorzystania litu w bateriach na okrętach podwodnych ma odzwierciedlać strategiczny ruch w kierunku przyjęcia bardziej zaawansowanych i zrównoważonych rozwiązań w zakresie magazynowania energii, gotowych do wdrożenia w szerszym scenariuszu podwodnym i nawodnym.

Kolejnym kluczowym aspektem poruszanym podczas spotkania była także prezentacja planu działania dotyczącego aktywacji opcjonalnego pakietu NFS 4, zakładającego zwiększenie liczby planowanych okrętów podwodnych dla sił morskich Włoch (Marina Militare) wraz z ich wsparciem logistycznym i serwisowym. Ten skok technologiczny ma podkreślać zaangażowanie włoskiej branży zbrojeniowej oraz władz państwa w zakresie inwestycji w zaawansowane technologie i pozycję samych Włoch w czołówce rozwijania zdolności w zakresie obrony morskiej.

OCCAR to organizacja utworzona 12 listopada 1996 roku przez Ministrów Obrony Francji, Niemiec, Włoch oraz Wielkiej Brytanii. Jej głównym celem jest realizacja programów zbrojeniowych w ramach współpracy państw europejskich. Konwencja założycielska weszła w życie w 2001 roku, a główna siedziba mieści się w Bonn w Niemczech. Pozostałe oddziały znajdują się w Paryżu, Tuluzie, Sewilli, Rzymie, La Spezia i Monachium. Obecnie OCCAR liczy sześć państw członkowskich: Niemcy, Belgia, Hiszpania, Francja, Włochy, Wielka Brytania. Siedem innych państw europejskich uczestniczy w programach OCCAR, nie mając statusu państwa członkowskiego: Holandia, Turcja, Polska, Szwecja, Finlandia, Litwa oraz Luksemburg.

We współpracy z OCCAR odbywają się programy zbrojeniowe, w tym wielozadaniowej korwety patrolowej (Modular and Multirole Patrol Corvette, MMPC) w ramach projektu "Europejska Korweta Patrolowa" (EPC). Organizacja nadzoruje też budowę europejskiej, wielozadaniowej fregaty (FREMM) oraz wspiera inwestycje modernizacyjne marynarek wojennych Włoch i Francji, jak choćby budowa nowych patrolowców dla Marina Militare oraz modernizacja niszczycieli rakietowych typu Orizzonte/Horizont. Co należy podkreślić, to właśnie Paryż i Rzym mocno angażują się w budowanie europejskiego wymiaru inwestycji zbrojeniowych, chcąc stworzyć nowy model uniwersalności. Mimo że członkami i inicjatorami OCCAR są także Niemcy i Wielka Brytania, oba państwa ograniczyły swoje zaangażowanie w projektach, realizując własne. W przypadku pierwszego z tych krajów są to choćby własne platformy fregat i korwet oparte na MEKO, z kolei drugie rozwija z innymi partnerami (w tym Polską) Arrowhead 140.

Wykorzystanie baterii litowo-jonowych nie jest typowe tylko dla planowanych okrętów typu U212 NFS, gdyż rozwój tej technologii deklarują także inni konkurenci w programie "Orka", jak choćby południowkoreański koncern Hanwha, który zaprezentował projekt okrętu podwodnego dla Polski, KSS-III Batch II, podczas spotkania w listopadzie ub.r., o czym pisaliśmy w artykule na ten temat. Także mają pojawić się na jednostkach podwodnych typu 212CD powstających w kooprodukcji niemiecko-norweskiej (TKMS i Kongsberg). W przyszłości staną się wręcz obowiązującym standardem na jednostkach z napędem konwencjonalnym. Obecnie jedynymi bojowymi okrętami podwodnymi, jakie mają w swoim wyposażeniu baterie litowo-jonowe są jednostki typu 27SS (udoskonalony typ Sōryū) JS Ōryū i JSTōryū, służące w siłach morskich Japonii. Co istotne, w tym państwie mają one się pojawić także w serii Taigei.