Babcock International Group aktywnie wspiera konsorcjum PGZ-Miecznik w ramach programu dostawy trzech wielozadaniowych fregat dla polskiej Marynarki Wojennej, a wiedza i doświadczenie firmy mają pozwolić usprawnić realizację tego kluczowego dla polskiego bezpieczeństwa przedsięwzięcia.

Cięcie stali i położenie stępki pod pierwszy okręt, przyszły ORP Wicher nastąpiły w krótkich odstępach czasu, a budowa nowej hali konstrukcyjnej w Gdyni, gdzie powstaną fregaty, jest już na
ukończeniu. Wsparcie Babcocka przy szybkim tempie realizacji wynikających z harmonogramu zadań polskiego programu budowy fregat pomaga w zapewnieniu suwerennej zdolności obronnej dla Polski.

Podpisana w 2022 roku umowa ramowa dotycząca transferu wiedzy i technologii pomiędzy Babcockiem a Konsorcjum PGZ-Miecznik stwarza przestrzeń do zacieśnienia więzi pomiędzy firmą a jej polskimi partnerami. Obejmuje ona m.in. wspólną pracę członków zespołów odpowiadających za projekt i budowę okrętów, od rozpoczęcia konstrukcji aż po fazę dostaw. W ramach umowy ramowej Babcock wspiera Konsorcjum PGZ-Miecznik w obszarze inżynierii technicznej i wymiany informacji, czerpiąc ze swojego wieloletniego doświadczenia w projektowaniu, budowie i wsparciu technicznym przy budowie jednostek morskich.

W ostatnich miesiącach Babcock współpracował z Konsorcjum PGZ-Miecznik, oferując szereg konsultacji oraz organizując m.in. job shadowing dla polskich pracowników w stoczni w Rosyth. Dodatkowo firma wsparła PGZ SW we wdrażaniu nowoczesnego podejścia do odbioru okrętów. Wykorzystując wiedzę i podejście wypracowane w stoczni w Rosyth przez zespoły ds. jakości i wdrożeń Babcock odgrywa kluczową rolę w pracach nad wprowadzeniem cyfrowej transformacji na terenie stoczni PGZ SW w Gdyni.

Na terenie PGZ Stoczni Wojennej w Gdyni zainstalowano niedawno zautomatyzowany system mikropaneli, przeznaczonych do produkcji mniejszych paneli usztywnionych. Operatorzy takiego systemu z firmy Babcock podzielili się z polskimi kolegami swoim doświadczeniem. Szkolenie to obejmowało wiedzę dotyczącą codziennej obsługi maszyn, usuwania usterek i przeprowadzania zadań konserwacyjnych, których firma Babcock nauczyła się przez lata obsługi własnej linii paneli w stoczni w Rosyth.

- Transfer wiedzy i technologii zapewnia obu organizacjom nieocenione możliwości opracowania sposobów przyspieszenia realizacji poszczególnych elementów programu Miecznik. Wiedza Babcock z szeroko zakrojonych działań w obszarze budowy okrętów, w tym z realizacji brytyjskiego programu Type 31, która odbywa się w naszej stoczni w Rosyth, pomogła w opracowaniu najlepszych praktyk i rozwinięciu silnych relacji między z naszymi partnerami. Więzi kulturowe, tworzone przez wiele lat i wciąż umacniane pomiędzy Wielką Brytanią a Polską, są realnym atutem tego programu oraz zapewniają warunki do doskonałych relacji zawodowych, które wspierają wymianę i transfer wiedzy. Nie możemy się doczekać dalszej współpracy z konsorcjum i realizacji tego wielkiego zadania, jakim jest dostarczania najwyższej klasy fregat w ramach naszego wspólnego przedsięwzięcia - powiedział Sam Barton, dyrektor programu w Polsce.

W skład konsorcjum PGZ-Miecznik wchodzą Polska Grupa Zbrojeniowa S.A. (lider) i PGZ Stocznia Wojenna sp. z o.o., natomiast partnerami w projekcie są gdańska stocznia Remontowa Shipbuilding S.A., a także zagraniczne firmy Babcock, Thales UK oraz MBDA UK.

Pierwsza fregata zostanie zwodowana do 2026 roku, a projekt jest realizowany zgodnie z harmonogramem. Przekazanie okrętu zamawiającemu ma nastąpić w 2029 roku. Kolejno w 2025 i 2026 roku w PGZ Stocznia Wojenna jest zaplanowane cięcie blach pod dwa seryjne okręty programu. Dalsze etapy budowy w ich przypadku to położenie stępki w 2025 i 2026 roku, wodowanie w 2027 i 2028 roku i przekazanie gotowych okrętów w 2030 i 2031 roku. Jednocześnie już na przyszły rok zaplanowano gotowość większości infrastruktury stoczniowej, w której okręty mają być budowane i doposażone.

Fregaty programu "Miecznik" będą miały 138,7 metra długości, a wyporność maksymalna ma sięgać do 7 000 ton. Ich maksymalna prędkość ma wynosić 26 węzłów, a marszowa 12. Zasięg ma wynosić 8 000 mil morskich. W skład załogi wejdzie do 187 oficerów i marynarzy. Napęd mają stanowić cztery silniki diesla w układzie CODAD (Combined Diesel and Diesel), gdzie część silników pracuje podczas mniejszej, ekonomicznej prędkości, a reszta jest dodatkowo uruchamiana przy jej zwiększaniu, lub w przypadku większego obciążenia jednostki. Okręty zostaną wyposażone w zintegrowany system misji, który będzie obejmował zintegrowany pomost, system łączności, system zarządzania platformą, system zarządzania walką, Wszystko to będzie w pełni zintegrowane. Pełny system zarządzania walką, sensory i efektory będą obejmowały systemy przeciwlotnicze, przeciwrakietowe systemy rażenia woda-woda, woda-ziemia i torpedy do zwalczania okrętów podwodnych.

Docelowym, zakładanym ukompletowaniem w zakresie systemów przeciwlotniczych okręty będą posiadały pionowe wyrzutnie VLS Mk41 oraz rakiety z rodziny CAM. Do zwalczania celów nawodnych i lądowych będą przeznaczone wyrzutnie rakiet RBS15, uzbrojenie artyleryjskie będzie obejmować armatę średniego kalibru 76 mm OTO Melara Super Rapid Straus, dwie armaty 35 mm OSU-35K, zdalnie sterowane moduły uzbrojenia wyposażone w wielokalibrowe karabiny maszynowe oraz ręcznie kierowane ręczne karabiny maszynowe. Uzbrojenie torpedowe będzie obejmować dwie wyrzutnie torped. Okręty będą posiadały radary wielofunkcyjne średniego i dalekiego zasięgu oraz radar kierowania ogniem i środki rozpoznania obrazowego a także sonary kadłubowy i holowany. Zostaną wyposażone w środki walki radiotechnicznej i uzbrojenie pozwalające im swobodnie odpierać ataki każdego rodzaju.

Wielozadaniowe fregaty mają znacząco zwiększyć zdolności polskiej Marynarki Wojennej i pozwolić na realizację szerokiego spektrum zadań na morzu, w tym m.in. zabezpieczenia szlaków żeglugowych i infrastruktury krytycznej. Będą stanowić istotny wkład Rzeczypospolitej Polskiej w ramach Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego, realizując zadania w ramach Stałych Zespołów Okrętów NATO. Nowoczesne wyposażenie okrętów w systemy radiolokacyjne, artyleryjskie i rakietowe pozwoli zwalczać zagrożenie w każdej domenie tj, nawodnej, podwodnej i powietrznej. Dzięki nim polska Marynarka Wojenna uzyska nowe możliwości realizacji szerokiego zakresu zadań na polskich obszarach morskich oraz uczestnictwa w misjach i ćwiczeniach organizowanych z sojusznikami z państw NATO. Przedsięwzięcie jest określane jako największe w historii morskiego rodzaju sił zbrojnych w Polsce.