W siedzibie IMO w Londynie w dniach 11-15 wrzesnia odbyła się 4. sesja Podkomitetu ds. Przewozu Ładunków i Kontenerów (CCC). Podkomitet rozważył wyniki prac prowadzonych w ramach nowego projektu badawczego poświęconego rudzie aluminium. Badania wskazują, że w przypadku zawilgocenia ładunku, w niektórych formach boksytu z dużą zawartością mniejszych cząstek może dojść do zjawiska zwanego z ang. dynamic separation.

Boksyt jest jednym z głównych źródeł aluminium na świecie. Powstaje w wyniku wietrzenia skał krzemianowych (granit/bazalt) lub skał węglanowych (wapień/dolomit). Występuje przede wszystkim na obszarach tropikalnych i subtropikalnych, w krajach takich jak Afryka, Ameryka Południowa i Australia. Niewielkie złoża tej skały znajdują się również w Europie.

Boksyt jest transportowany drogą morską w ilości ok. 100 milionów ton rocznie. Największe zaopatrzenie morskie zapewniają Brazylia i Gwinea po 30 milionów ton rocznie, Australia - 20Mtpa oraz Malezja - 10Mtpa. Niewielkie ilości są dostarczane również przez nadawców, m.in. ze Sierra Leone, Gujany czy Ghany.

Powołana po wypadku morskim masowca Bulk Jupiter w 2015 roku, w którym śmierć poniosło 18 marynarzy, Światowa Grupa Robocza ds. Boksytu (GBWG) rozpoczęła prace nad uregulowaniami dotyczącymi przewozu boksytu. Oprócz ekspertów od wydobycia i przewozu, skupia ona użytkowników (operatorów rafinerii tlenku glinu), grono konsultantów z dziedziny geotechniki i hydrotechniki, inżynierii morskiej oraz osoby posiadające doświadczenie nabyte podczas realnych sytuacji operacyjnych.

Rozpatrując wyniki badań grupy GBWG, Podkomitet CCC zwrócił uwagę na potencjalne ryzyko związane z zawilgoceniem ładunku. Przygotowano okólnik zawierający wytyczne dotyczące przewozu boksytu adresowany do nadawców, operatorów terminali, armatorów, podmiotów czarterujących, kapitanów statków oraz innych zainteresowanych stron. Okólnik apeluje o zachowanie należytej ostrożności i przestrzeganie wymagań stosownych instrumentów prawnych IMO podczas obsługi i przewozu boksytu luzem.

Okólnik CCC.1/Circ.2/Rev.1 wzywa państwa członkowskie do brania pod rozwagę postanowień w nim zawartych, jeszcze przed planowanym przyjęciem nowych metod testowania i stosownych kart indywidualnych dla boksytu, w ramach kolejnej cyklicznej aktualizacji Międzynarodowego kodeksu stałych ładunków masowych (IMSBC) w 2019 roku i ich wejściem w życie z dniem 1 stycznia 2021 roku.

Przedmiotowy okólnik aktualizuje wytyczne zawarte w poprzednim dokumencie poświęconym przewozowi boksytu (CCC.1/Circ.2) i zwraca szczególną uwagę na fakt, iż niektóre ładunki boksytu, zwłaszcza te z większą zawartością mniejszych cząstek, niosą ryzyko zawilgocenia i z tego względu powinny być traktowane jako ładunki grupy A. Nadmierne zawilgocenie może prowadzić do wydzielenia się zawiesiny na ich powierzchni, a to z kolei może wywołać nietypowe kołysania statku (wobbling), zmniejszające jego parametry statecznościowe i zwiększające ryzyko wywrócenia się jednostki. Kapitanowie powinni podjąć odpowiednie działania w przypadku, kiedy ładunek wykazuje oznaki niestabilności.

Okólnik zawiera projekt procedury testowej na określenie dopuszczalnego limitu wilgoci (TML) dla boksytu, projekt karty indywidualnej dla boksytu jako ładunku grupy A (nazwa przewozowa ładunku masowego - BAUXITE FINES), oraz projekt poprawek do istniejącej karty indywidualnej boksytu jako ładunku grupy C (boksyt z niższą zawartością mniejszych cząstek i ze stopniem nasycenia wilgocią, który nie może przekroczyć 70%).

Podczas 4. sesji Podkomitet zakończył również prace nad kolejnym zbiorem poprawek do Międzynarodowego morskiego kodeksu towarów niebezpiecznych (Kodeks IMDG), które mają być przyjęte w 2018 roku.

W części poświęconej Międzynarodowemu kodeksowi bezpieczeństwa statków używających jako paliwo gazów lub innych paliw o niskiej temperaturze zapłonu (Kodeks IGF), kontynuowano prace nad projektem poprawek do wymagań technicznych dla ogniw paliwowych oraz nad projektem wymagań technicznych dla statków używających do napędu alkoholu metylowego/etylowego. Przedmiotowe działania Podkomitetu mają ogromne znaczenie dla statków, które chciałyby stosować metody alternatywne, aby spełniać cele redukcyjne dla tlenków siarki, tlenków azotu oraz węgla.

Przedmiotowy okólnik znajduje się w odnośniku zamieszczonym tutaj.