Czarter na czas – czy armator będzie płacić za paliwo statkowe?

Arbitraż w Londynie przyniósł niezwykle ciekawą i w zasadzie przełomową decyzję dotyczącą płatności za paliwo statkowe (bunkier) w ramach czarteru na czas [London Arbitration (28/22)]. Stwierdził on, iż w przypadku dostawy bunkru na statek znajdujący się w czarterze na czas, zarówno czarterujący jak i armator (właściciel rejestrowy statku/czarterujący bare-boat), będą solidarnie odpowiedzialni względem dostawcy paliwa za dokonanie płatności.

Reguły Hague-Visby w systemie prawa angielskiego

Umowy przewozu ładunków morzem (umowy frachtowe –„contracts of affreightment”) w systemie prawa angielskiego, to złożona hybryda prawna zasad common law z regulacjami ustawowymi, opartymi z kolei na konglomeracie prawa precedensowego i regulacji międzynarodowych.

Konosament – wydanie ładunku na podstawie konosamentu imiennego

Kwestia wydania ładunku na podstawie konosamentu imiennego („stright bill of lading”) stwarzała zawsze istotne wątpliwości prawne w systemie prawa angielskiego. U podstaw tych trudności leży status prawny tego dokumentu przewozowego.

Konosament – wydanie ładunku na podstawie LOI

U podstaw wykształcenia się praktyki wydania ładunku bez konosamentu na podstawie Letter of Indemnity („LOI”), leżała i leży rozbieżność pomiędzy niewzruszanymi od XVIII wieku zasadami precedensowymi, nakładającymi na armatora/przewoźnika obowiązek wydania ładunku tylko na podstawie konosamentu (papieru wartościowego – „document of title”), ze zmieniającymi się realiami międzynarodowego obrotu handlowego.

Umowa o budowę statku – skutki „permissible delay”

W naszym opracowaniu Umowa o budowę statku – "permissible delay" omówiliśmy kategorię zdarzeń i okoliczności, które zgodnie z danymi postanowieniami umownymi, umożliwiają stoczni („Builder”/,,Seller”) przesunięcie kontraktowego terminu dostawy statku („Delivery Date”) bez żadnych konsekwencji prawnych i finansowych z tego tytułu. Wyjaśniono też, w ślad za orzeczeniem w sprawie „Zhoushan Iinhaaiwan Shipyard Co. Ltd. v Golden Exquisite Inc” [2015], iż kategoria „permissible delay” składa się w istocie z dwóch podkategorii.

Czarter na czas – naruszenie obowiązku płatności „hire”

W tradycyjnym systemie common law, terminowa płatność „hire” (opłaty czarterowej), jakkolwiek należąca do kluczowych obowiązków czarterującego, nie stanowi warunku istotnego umowy czarteru na czas.

Czarter na podróż – okres ładowania w formule „sztywnej” [Część 1]

Zgodnie z orzeczeniem „Hulthen v Stewart” [1903] A.C. 389 – ustalony „zamkniętą formułą czasową” laytime musi być określony w sposób jasny i jednoznaczny (zob. „Van Liewen v Hollis” [1920] A.C. 239). Czy przyjęta formuła ujęta jest określoną liczbą dni, czy godzin, czy też precyzyjnie ustaloną, na przykład, dobową czy godzinową ratą załadunkową („Alexander v Aktieselskabet Hansa” [1920]; „Van Nievelt v Forslind” [1925] 30 Com. Cas. 263) nie ma to różnicy prawnej. W obu przypadkach mówimy o „zamkniętej” formule ustalenia lay-time.

Konosament a umowa czarteru

Standardem niemal, w międzynarodowym obrocie morskim, jest sytuacja, w której kapitan statku (lub inny przedstawiciel armatora) zatrudnionego w ramach umowy czarterowej wystawia konosament. W relacjach bezpośrednich armator – czarterujący, wystawiony konosament, co do zasady, nie wywołuje większych skutków prawnych.

Konosament – amerykańska klauzula jurysdykcyjna. Część II

W części I Konosament – amerykańska klauzula jurysdykcyjna. Część I rozpoczęliśmy omówienie orzeczenia Kanadyjskiego Sądu Federalnego w sprawie „Arc-En-Ciel Produce Inc. v BF Leticia (Ship) 2022 FC 843.

Konosament – wydanie ładunku na podstawie konosamentu i morskiego listu przewozowego

W naszym wcześniejszych opracowaniu podjęliśmy próbę prześledzenia ewolucji orzecznictwa angielskiego (lub szerzej anglo-saskiego) w zakresie istotnej kwestii prawnej – ustalenia obowiązku (lub jego braku) wydania ładunku na podstawie konosamentu imiennego.