Zgodnie z zapowiedzią, pomorski wojewódzki konserwator zabytków w Gdańsku zakończył niezbędne procedury i poinformował o wpisaniu do rejestru zabytków 37 działek oraz 17 obiektów dawnej Stoczni Schichaua. Umożliwi to rozpoczęcie starań o wpisanie stoczni na listę UNESCO.

Wśród wpisanych do rejestru obiektów znalazły się m.in. budynek hali maszynowej, ślusarnie, kuźnia miedzi, hala 90B (m.in. klub muzyczny przy ul. Elektryków), hala trasernia (z rozpoznawalnym napisem Stocznia Gdańska), hala produkcyjna stoczni Aluship, dawna kotlarnia czy magazyny warsztatowe. Z punktu widzenia historii Gdańska, to bardzo cenne tereny przemysłowe.

Jak czytamy w uzasadnieniu: "Historia przedmiotowego terenu wskazuje na jego wysokie walory historyczne poprzez bezpośredni związek z ważnymi wydarzeniami historycznymi, w tym wydarzeniami z historii politycznej i gospodarczej Polski i świata. Zachowana architektura poszczególnych obiektów wpisywanych wraz z całym zespołem potwierdza walory architektoniczne przedmiotowego terenu. Zachowane obiekty stanowią reprezentatywne przykłady architektury przemysłowej od ostatniej ćwierci XIX w. do drugiej połowy XX w. Warto zaznaczyć, że wartością opisywanego zespołu są nie tylko indywidualne wartości poszczególnych obiektów, ale również fakt zachowania w ramach zwartego zespołu obiektów z różnych okresów czasu, obrazujących proces przemian, jakie następowały w technologii produkcji statków na przestrzeni ponad stu lat ich budowy na przedmiotowym terenie".

Gdańskie Stocznie Cesarska i Schichaua powstały w drugiej połowie XIX wieku. Z czasem były rozbudowywane, a wokół niej zaczęły wyrastać pokrewne zakłady. Po II wojnie światowej na bazie obiektów obu stoczni powstała Stocznia Gdańska. Dziś obszar ten przeznaczony jest pod nowe inwestycje; prywatni właściciele, przygotowując się do prac budowlanych, wyburzyli kilka dawnych stoczniowych obiektów. Wywołało to sprzeciw wielu środowisk, które zaapelowały do służb konserwatorskich o objęcie obszaru lepszą ochroną prawną, bo - jak ustalono, z terenu dawnej Stoczni Gdańskiej do rejestru zabytków wpisanych było tylko kilka miejsc: historyczna brama nr 2, Pomnik Poległych Stoczniowców, magazyn torped czyli historyczna Sala BHP.

Pod koniec 2018 r. tereny postoczniowe zostały wpisane na listę Pomników Historii, na której umieszczane są obiekty i obszary wyjątkowo ważne dla dziejów Polski. W rozporządzeniu prezydenta ustanawiającym wpis, podkreślono, że "zespół budowlany Stoczni Gdańskiej, stanowi przykład ponad stuletnich dziejów rozwoju architektury i budownictwa stoczniowego, ale jest także miejscem walki o prawa pracownicze i narodzin Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego "Solidarność", który odegrał kluczową rolę w obaleniu systemu komunistycznego w XX wieku w Europie".

We wrześniu Narodowy Instytut Dziedzictwa rozpoczął kampanię społeczną "Stocznia Gdańska warta UNESCO", która ma przypominać o wyjątkowym charakterze Stoczni, m.in. o przełomowych wydarzeniach z czasów Solidarności oraz o jej unikalnej zabudowie.

Wiceminister kultury i dyrektor NID Bartosz Skaldawski informację o zamiarze sporządzenia wniosku o wpisanie terenów Stoczni Gdańskiej na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO przekazali w maju 2018 r.

Przypomnijmy, że dołączenie Stoczni Schichaua do objętej ochroną Stoczni Cesarskiej, to olbrzymi krok na drodze ubiegania się o włączenie całego terenu na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, a tym samym uznania go za obszar o szczególnej wartości dla ludzkości.