Spośród 186 zezłomowanych statków w trzecim kwartale 2018 roku, 152 zostały wysłane na plaże w Południowej Azji – donosi NGO Shipbreaking Platform.

Tak wysoki procent przeprowadzonych złomowań statków w Bangladeszu, Pakistanie i Inidach to według ekologów z NGO Shipbreaking Platform "jeden z najgorszych okresów w ostatnich latach pod tym względem".

Powodem tej sytuacji jest cena złomu, która na azjatyckich plażach wynosi 400 dolarów za tonę. Dla porównania: w tureckich i chińskich stoczniach złomujących ta liczba wynosi zaledwie 250 dolarów za tonę. Najwięcej na tym skorzystali armatorzy z Grecji, Korei Południowej i Singapuru.

NGO od dawna walczy z procederem rozbiórki statków na plażach, co jest niebezpieczne dla pracowników i szkodliwe dla środowiska. Ta organizacja chce, by Unia wprowadziła ustawę o złomowaniu statków w myśl zasady "zanieczyszczający płaci". Oznacza to, że armatorzy musieliby płacić za wszystkie szkody, które spowoduje nieprawidłowe złomowanie przez nich swoich jednostek.

- Członkowie sektora żeglugowe od 15 lat starają się zablokować wszelkie regulacje, które nałożyłyby na nich odpowiedzialność za niebezpieczne praktyki złomowania statków. Teraz jest czas, by z tym skończyć – twierdzi Patrizia Heidegger, dyrektor NGO Shipbreaking Platform.

Zjawisko niebezpiecznego rozbierania statków to duży problem, który można zaobserwować w Południowej Azji. Aż 469 statków było zezłomowanych w tym regionie w zeszłym roku. Sposób w jaki to się dzieje nie ma wiele wspólnego z cywilizacją XXI wieku i ochroną środowiska.

Przykładowo, stary tankowiec czy wycieczkowiec po prostu wpływa taranem na plażę, po czym jest rozbierany przez robotników za pomocą prostych, ręcznych narzędzi. W efekcie szkodliwe związki chemiczne dostają się do wód w trakcie przypływu. Złomowanie dużego masowca trwa w ten sposób nawet do 9 miesięcy.