Zdaniem przedstawicieli przemysłu obronnego Kanadyjska Królewska Marynarka Wojenna planuje odmłodzić swoją flotę podwodną. W grę wchodzi zakup do 12 nowych okrętów, przeznaczając na ogromną część budżetu na zbrojenia.

Takie informacje potrafią mocno elektryzować branżę zbrojeniową i stocznie. Choć mowa jest o jednym z największych i najbogatszych państw świata, władze w Ottawie od lat miał tendencję raczej do zaniedbywania formacji wojskowych z racji na liberalną politykę, dla której temat wydatków zbrojeniowych nie wyglądał dobrze. Z tego powodu, choć stanowią istotną siłę militarną na świecie z budżetem w wysokości 26 mld dolarów, armia Kanady odstaje od tych z innych państw szeroko pojętego Zachodu (analogiczna sytuacja występuje w Niemczech). Wojna na Ukrainie oraz ekspansywna polityka Rosji, Chin i Iranu (określanych czasem jako "nowej Osi) wymusiła na władzach zmianę polityki, zwiększając budżet obronny, niemniej lata zaniedbań powodują, że w tej materii jest wiele do nadrobienia.

Z jednej strony siły morskie Kanady prezentuje duży potencjał bojowy, o którym stanowi m.in. blisko tuzin fregat typu Halifax, drugie tyle okrętów przeciwminowych typu Kingston oraz kilkadziesiąt innych jednostek, w tym mniejszych okrętów patrolowych. Od lat bolączką Canadian Royal Navy jest jej flota podwodna, składająca się z czterech jednostek typu Victoria, będących przykładem lat pacyfistycznej polityki władz państwa. Pierwotnie planowano dwanaście, ostatecznie skończyło się na zaledwie 1/3 tej liczby, zbudowanej notabene w latach 1986-1994. Dodatkowo problemem okazywało się doinwestowanie sił morskich oraz remonty, przez co wątpliwości budzi ich sprawność bojowa oraz zdolność do patroli dalekomorskich. Z racji na rozmiary Kanady mającej powierzchnię 9 984 670 km2, położenie w pobliżu obszaru arktycznego oraz licznych wysp w północnej części kraju podwodne jednostki wydają się wręcz niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa oraz praw do obszarów będących kością niezgody m.in. z Rosją, roszczącą sobie prawa do złóż naturalnych leżących na Oceanie Arktycznym. Wojna na Ukrainie, która rozpoczęła się 24 lutego 2022 roku wymusiła otrzeźwienie wśród kanadyjskich włodarzy, którzy teraz nie próbują kryć się, że wydatki na armię powinny zostać zwiększone.

Od lat przedstawiciele marynarki wojennej naciskali na zwiększenie budżetu na morski rodzaj sił zbrojnych. Ten temat poruszył w zeszłym miesiącu na konferencji obronnej w Ottawie również szef sztabu obrony gen. Wayne Eyre. Ponadto członkowie kadry dowódczej mieli stworzyć zespół badawczy zajmujący się poszukiwaniem następców okrętów typu Victoria w ramach Canadian Patrol Submarine Project (CPSP), prowadząc też wstępne rozmowy z przedstawicielami przemysłu zbrojeniowego i stoczniowego. Specjaliści badają również wszystkie dostępne opcje, zbierają informacje i przeprowadzają analizę potencjalnych okrętów podwodnych zdolnych do spełnienia wymagań i oczekiwań tak rządzących, jak i samych wojskowych.

Zapytany o nową propozycję marynarki wojennej dotyczącą okrętów podwodnych, rzecznik kanadyjskiego ministerstwa obrony obrony narodowej Dan Le Bouthillier stwierdził, że "aktualizacja polityki obronnej jest obecnie w toku, z trwającymi konsultacjami publicznymi". Ostatnie stwierdzenie brzmi w tej kwestii niepokojąco, gdyż brzmi na wybieg stanowiący o pewne zawieszenie w próżni tematu. Polityk zaznaczył jednak, że prace nad projektem okrętu podwodnego są częścią rutynowych analiz marynarki, a CPSP "nie zobowiązuje rządu do żadnego konkretnego kierunku działania, ale ma na celu ułatwienie podjęcia świadomej decyzji, gdy jest to wymagane".

Źródła związane z kanadyjskim przemysłem obronnym mają sugerować, wg dziennika Ottawa Citizen, że koszt nowych okrętów podwodnych wyniósłby blisko 60 mld dolarów, co przeszło dwukrotnie przebija obecny budżet obronny! Istnieją jednak przypuszczenia, że wydatki mieszczące się w programie zamówień na sprzęt wojskowy mogą sięgnąć do nawet 100 mld dolarów. Wynika to z planów budowy również 15 okrętów nawodnych. W miejsce obecnie służących okrętów typu Victoria mają zostać wprowadzone nowe jednostki, w dodatku trzy razy więcej, co będzie oznaczało rozbudowę infrastruktury portów wojennych, zaplecza szkoleniowego oraz technicznego, co ma zapewnić ich przyszłą konserwację i utrzymanie zdolności do prowadzenia działań statutowych.

Jak na razie nie wiadomo, jakiego typu byłyby to okręty podwodne. Z pewnością interesujące będą zagadnienia dotyczące ich rozmiarów, wyporności, innych parametrów oraz uzbrojenia. Pewną sugestią może być program AUKUS, będący owocem współpracy Australii, Wielkiej Brytanii i USA w kwestii budowy nowoczesnych jednostek z napędem atomowym. Podpisanie umowy na setki mld dolarów w tej sprawie zelektryzowało branżę morską i wywołało także polityczne dyskusje, o czym więcej można przeczytać TUTAJ. Jeśli Kanada włączy się do współpracy z anglosaskim Trójprzymierzem, będzie oznaczało to nie tylko wzmocnienie sił podwodnych zachodniej koalicji, ale też ogromne inwestycje dla branży okrętowej oraz zbrojeniowej.