Tadeusz Hatalski, kpt. ż. w. przedstawia założenia rozwiązań, prowadzących do obniżenia wysokich, pozapłacowych kosztów pracy na statkach morskich, eksploatowanych pod polską banderą. Obowiązujące obecnie przepisy generują koszty, będące w efekcie barierą uniemożliwiającą polskim armatorom eksploatację statków pod polską banderą.
A. ZAŁOŻENIA PROPONOWANEJ NOWELIZACJI PRZEPISÓW
1. Minimalne wynagrodzenie w gospodarce narodowej jako podstawa wymiaru składki na ubezpieczenia społeczne (minimalna składka = minimalna emerytura) i zdrowotne dla marynarzy świadczących pracę na podstawie marynarskiej umowy o pracę (w rozumieniu Ustawy o pracy na morzu). W celu uzyskania przez marynarza emerytury adekwatnej do otrzymywanego wynagrodzenia, projekt ustawy przewiduje możliwość dobrowolnego do-ubezpieczenia się na własny koszt.
2. Zwolnienie armatorów, eksploatujących statki pod polską banderą z części składek na ubezpieczenia społeczne przypadających na pracodawcę. Takie obniżenie pozapłacowych kosztów pracy spowoduje wyrównanie konkurencji (play field levelling) z armatorami eksploatującymi statki pod wygodnymi banderami, gdzie nie ma obowiązku ubezpieczeń społecznych.
Uwaga: Zarówno obniżenie składki jak i zwolnienie są zgodne jest z Wytycznymi Wspólnoty z 2004r., w sprawie pomocy publicznej dla transportu morskiego pod narodowymi banderami. Wytyczne Wspólnoty zostały opracowane ze względu na konkurencję ze strony państw ‘wygodnych’ bander, gdzie można zatrudnić marynarzy bez żadnych zabezpieczeń społecznych.
B. UZASADNIENIE
1. Źródło finansowania. System jest samofinansujący. Z chwilą zarejestrowania pierwszego statku pod polską banderą na nowych zasadach, marynarze zatrudnieni na tym statku zapłacą swoją część składki (tych składek obecnie nie ma, bo nie ma statków pod polską banderą). Ponadto pojawią się również inne wpływy do budżetu, m.in. takie jak:
OBECNIE TYCH WPŁYWÓW NIE MA!
Przy założeniu, że w pierwszym roku powróci pod polską banderę 20 statków, wpływy brutto do budżetu, z tytułu składek na ubezpieczenia od marynarzy i wpływów dodatkowych, wyniosą 7,53 mln złotych. Natomiast wydatki budżetu na pokrycie zwolnienia armatorów ze składki wyniosą 2.08 mln zł."
2. Dodatni bilans dla budżetu państwa. Bilans skutków finansowych dla budżetu państwa, proponowanych rozwiązań jest pozytywny. Pokazują to wyliczenia przeprowadzone przy sporządzaniu oceny skutków regulacji i przedstawione na wykresie poniżej.
3.
Obniżenie pozapłacowych kosztów pracy (wynikających z ubezpieczeń
społecznych). Na statkach pod polską banderą w wyniku nowelizacji,
pozapłacowe koszty pracy staną się porównywalne do tych jakie mają
armatorzy eksploatujący statki pod wygodnymi banderami. Wykres
przedstawia te koszty w porównaniu do kosztów pod banderą Bahamów – przy
obecnych regulacjach i po wejściu w życie rozwiązań proponowanych
rozwiązań (dane dla jednego statku typu ‘handy-size’ w wymiarze
miesięcznym):
4.
Koszty eksploatacji statku wynikające z regulacji państwa bandery.
Wprowadzenie proponowanych w projekcie ustawy zmian, przywróci armatorom
eksploatującym statki pod polską banderą zdolność konkurowania na
światowym rynku żeglugowym. Koszty eksploatacji statku (wynikające z
regulacji państwa bandery) zostaną sprowadzone do poziomu jaki jest pod
wygodnymi banderami. Wykres poniżej przedstawia sytuację pod polską
banderą obecnie oraz po nowelizacji w porównaniu do obciążeń pod banderą
Bahamów (dane dla jednego statku typu ‘handy-size’ w wymiarze rocznym):
5.
Niższe koszty pracy a nie uprzywilejowanie marynarzy. Niższe składki
oznaczają niższą emeryturą. Więc obniżenie składek nie jest
uprzywilejowaniem. Natomiast jeżeli marynarz chciałby mieć emeryturę
adekwatną do swoich zarobków, to będzie to możliwe, ale wtedy, gdy
pokryje różnicę wysokości składki na własny koszty (opcja dobrowolnego
do-ubezpieczenia). Celem obniżenia składki nie jest uprzywilejowanie,
ale obniżenie kosztów pracy. Podobnie jak to jest w przypadku tzw.
samozatrudnionych.
6. Niższe wydatki dla państwa. Powiązanie
składki na ubezpieczenia z minimalnym wynagrodzeniem w gospodarce
narodowej spowoduje również zmniejszenie wydatków budżetu państwa z
tytułu zwolnienia armatora z części składek przypadających na
pracodawcę. Niższe składki będą podlegać zwolnieniu to i niższe wydatki
budżetu będą z tytułu pokrycia tego zwolnienia. Co w efekcie skutkować
będzie pozytywnym bilansem skutków finansowych dla budżetu (wpływy do
budżetu przewyższą wydatki budżetu).
7. Specyficzny dział
gospodarki wymaga specyficznych rozwiązań. Temat składek na
ubezpieczenia społeczne/zdrowotne jest bardzo drażliwy w odbiorze
społecznym. Ale, jak wspomniałem na początku, żegluga jest specyficznym
działem gospodarki narodowej. Polscy armatorzy, będący podmiotem
polskich regulacji (gdzie obowiązują zabezpieczenia społeczne),
konkurują na rynku, gdzie funkcjonują armatorzy eksploatujący statki pod
wygodnymi banderami (gdzie zabezpieczeń społecznych nie ma wcale).
Państwo polskie nie ma możliwości, aby zmienić regulacje w państwach
wygodnych bander. Jedyne co może zrobić, to wprowadzić własne regulacje,
które umożliwią taką konkurencję (zlikwidowanie zabezpieczeń
społecznych jak to jest w krajach wygodnych bander z oczywistych
względów nie wchodzi w rachubę).
8. Wyłom w systemie
ubezpieczeń źródłem dochodów budżetu. Zwolnienie armatora ze składki
jest odstępstwem w polskim systemie ubezpieczeń, to trzeba powiedzieć
wprost. I z tego powodu często pada zarzut pada pod adresem projektu
‘Przywrócić polską banderę’. Problem w tym, że jak wspomniałem przed
chwilą, pod wygodną banderą armator może zatrudnić marynarza bez
ubezpieczeń społecznych, czyli praktycznie za gołą pensję (choć
relatywnie wysoką). Toteż nie ma innego sposobu, aby zapewnić armatorowi
statku pod polską banderą ‘play field levelling’ (wyrównanie warunków
konkurencji) z armatorem statku pod wygodną banderą. To zwolnienie
przyniesie korzyści dla budżetu państwa, a nie straty. To jednoznacznie
pokazuje Tabela 1. Dla pełnego obrazu sytuacji trzeba powiedzieć, że w
państwach UE/EOG dla żeglugi morskiej, zgodnie z Wytycznymi Wspólnoty z
2004r., stosowane są różnorodne formy pomocy publicznej. Utrzymując
anachroniczne regulacje w kwestii ubezpieczeń społecznych marynarzy, to
Polska jest wyłomem wśród państw UE/EOG. Wprowadzając w życie
proponowanie w projekcie rozwiązania, przestanie być wyłomem.
9. Formy pomocy publicznej dla żeglugi morskiej stosowane w państwach UE/EOG:
• Belgia - armatorzy są wyłączeni z obowiązku opłacania składek na
ubezpieczenia społeczne; marynarze są częściowo wyłączeni z obowiązku
opłacania składek; składki z tytułu wypadków przy pracy są obniżone; w
efekcie, różnica pomiędzy wynagrodzeniami brutto i netto wynosi 13%,
• Finlandia - w przypadku statków zarejestrowanych w drugim fińskim
rejestrze możliwy jest zwrot armatorowi płatności składek na
ubezpieczenia społeczne i podatki (łącznie około 25%-30% kosztów
wynagrodzenia),
• Francja - składki na ubezpieczenia społeczne
marynarzy podlegają refundacji armatorom pod warunkiem przeznaczenia ich
na szkolenia, zatrudnienie i rozwój floty,
• Grecja - armatorzy i
marynarze opłacają składki na ubezpieczenie społeczne niższe niż
pracodawcy i pracownicy z innych sektorów gospodarki,
• Hiszpania – refundacja 90% składek na ubezpieczenia społeczne płacone przez pracodawców,
• Holandia - armatorzy mają możliwość odliczenia - z wymaganego podatku od płac - 40% wynagrodzeń wypłaconych marynarzom,
• Irlandia - armator otrzymuje zwrot kosztów na składki na
ubezpieczenie społeczne, poniesionych w części przypadającej na
pracownika,
• Niemcy - armatorzy otrzymują bezpośrednie subsydia
związane z obniżeniem kosztów pracy (podatki płacone od wynagrodzeń,
składki na ubezpieczenia społeczne); marynarze spoza UE są wyłączeni z
obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, z wyjątkiem
ubezpieczenia wypadkowego,
• Norwegia (kraj EOG) - armatorzy otrzymują pełen zwrot składek na ubezpieczenia społeczne wpłaconych w imieniu marynarzy,
• Włochy - marynarze oraz armatorzy eksploatujący statki w drugim
rejestrze włoskim (IIR) są zwolnieni z obowiązku opłacania składek na
ubezpieczenia społeczne; ciężar ponoszenia opłat spoczywa na państwie.
Dane
wg State aid measures in EU member states in accordance with the 2004
State Aid Guidelines, European Community Shipowners’ Associations (ECSA)
30.05.2012.
10. Skutki pośrednie - gospodarcze i na rynku pracy.
Według Oxford Economics, jedno euro wypracowane przez unijną żeglugę
morską przyczynia się do wypracowania blisko 3 euro w innych obszarach
gospodarki unijnej, a jedno miejsce pracy na morzu przyczynia się do
powstania prawie 4-ech miejsc pracy na lądzie. Podobne skutki będą miały
miejsce w Polsce, przy wzroście floty morskiej pod polską banderą.
11. Prawa obywatelskie. Marynarze jako obywatele „odzyskają” czynne
prawo wyborcze, z którego, z racji pracy na statkach pod obcymi
banderami, nie mogą korzystać.
12. Bezpieczeństwo państwa.
Przy obecnym stanie, gdy polskie statki są eksploatowane pod obcymi
banderami, w sytuacji zbrojnego konfliktu, wykorzystanie polskich
statków do potrzeb morskiego transportu militarnego może być utrudnione.
Powrót polskich statków pod polską banderę rozwiąże ten problem.
13. Konwencja MLC. Objęcie polskich marynarzy pełnym systemem
ubezpieczeń społecznych (jedyna grupa zawodowa w Polsce, która nie jest
objęta w pełni systemem zabezpieczeń społecznych) a tym samym
wypełnienie zobowiązań wynikających z ratyfikacji Konwencji MLC w 2012r.
14. Pozycja w IMO i innych międzynarodowych organizacjach żeglugowych.
Jako państwo bandery o śladowej wielkości tonażu Polska nie ma realnych
możliwości wpływania na kształtowanie porządku w międzynarodowym
systemie prawnym żeglugi morskiej. Zwiększenie polskiej floty pod polską
banderą wzmocni pozycję Polski.
15. Zgodność z Wytycznymi
Wspólnoty. Przedstawione w projekcie rozwiązania są zgodne z Wytycznymi
Wspólnoty w sprawie pomocy publicznej dla transportu morskiego z 2004r.
Tadeusz Hatalski, kpt. ż. w.
Link do projektu Ustawy o ułatwieniu rejestracji statków pod polską banderą oraz filmu ‘Przywrócić polską banderę’: http://www.pzpz.org/projekty-aktow-prawnych/
Australia planuje nowy terminal kontenerowy
Rosja chce Arktyki na własność
A. Gembicka: skierowałam pismo do służb w sprawie dzierżawy terminala zbożowego w Gdyni
Przedstawiciele Portu Gdańsk z wizytą w największym duńskim terminalu kontenerowym
Zełeński: Dzięki wygranej bitwie o Morze Czarne Ukraina przetransportowała prawie 7,5 mln ton ładunków
Największe wzrosty pośród unijnych portów w Gdańsku; sytuacja wszystkich poprawia się po pandemii