Łączna ładowność odstawionych ze służby kontenerowców osiągnęła już rekordową w historii liczbę 1,57 mln TEU (kontener 20-stopowy). Jedna trzecia z tej liczby to jednostki o ładowności 7,5-19 tys. TEU.

352 wycofane ze służby statki stanowią dziś 7,8 proc. globalnej floty kontenerowców. Ta liczba zapewne jeszcze wzrośnie, bo tylko w tym roku przybędzie 1,25 mln TEU w postaci nowych statków. Eksperci z Alphaliner wyliczyli, że nawet biorąc pod uwagę złomowanie jednostek, w tym roku światowa flota wzrośnie o 4,3 proc. To o wiele za duży, gdyż zapotrzebowanie na usługi kontenerowców ma wzrosnąć tylko o 1,8 proc.

Powodem takiej sytuacji jest spadek handlu na liniach Azja-Europa, Azja-Ameryka Południowa i Azja-Zachodnia Afryka. Armatorzy mają w swoich flotach o wiele za dużo statków. Ostatnio kolejne 30 jednostek o ładowności 9-14 tys. TEU zostało wycofanych ze służby, po tym jak przewoźnicy anulowali serwisy na trasie Azja-Północna Europa.

Warto zaznaczyć, że są dwie różnie praktyki wycofywania ze służy statku – gorąca i zimna. Pierwszy z nich oznacza, że jednostka jest zacumowana z pełną załogą i w każdym momencie może wrócić na szlak. Ta druga oznacza, że na statku jest tylko trzon ekipy, niezbędny do obsługi najważniejszych systemów. Pełny rozruch takiej jednostki może trwać nawet 3 miesięcy i jest także bardzo kosztowny.

Armatorzy starają się zaradzić tej sytuacji. Jednym ze sposobów praktykowanych przez niektórych z nich jest kierowanie statków trasą przez Przylądek Dobrej Nadziei, zamiast przez Kanał Sueski. W dobie niskiej ceny paliwa jest to opłacalne i dodatkowo znajduje pracę dla jednostek o ładowności 100 tys. TEU.