Nowym wiceprezesem Walnego Zgromadzenia Związku Armatorów Polskich (ZAP) został dr inż. kpt. ż.w. Bogumił Łączyński, prof. UMG, dyrektor Działu Armatorskiego i Praktyk Morskich UMG.

Zwyczajne Walne Zgromadzenie Związku Armatorów Polskich odbyło się 26 sierpnia na burcie statku Dar Młodzieży cumującego przy Wałach Chrobrego w Szczecinie. Związek Armatorów Polskich liczy obecnie 12 członków – największych polskich armatorów statków. Podczas zgromadzenia przyjęto sprawozdanie ustępującego zarządu oraz dokonano wyboru nowego - na dwuletnią kadencję 2022-2024.

Prezesem zarządu został ponownie Andrzej Wróblewski, dyrektor Polskiej Żeglugi Morskiej, natomiast na wiceprezesa  powołano dr. inż. kpt. ż.w. Bogumiła Łączyńskiego, prof. UMG, dyrektora Działu Armatorskiego i Praktyk Morskich UMG.

Związek Armatorów Polskich powstał w roku 1929 w Gdyni. Jego inicjatorem i pierwszym prezesem zarządu był Julian Rummel ówczesny dyrektor przedsiębiorstwa żeglugowego „Żegluga Polska”.

Związek Armatorów Polskich od początków swego istnienia skupiał wszystkich najważniejszych polskich przewoźników morskich. Celem jego działania była ochrona interesów członków związku przed nieuczciwą konkurencją, prowadzenie wspólnej polityki frachtowej, taryfowej, ubezpieczeniowej itp. Jako związek pracodawców, ZAP reprezentował również polskich armatorów wobec pracobiorców, a także administracji morskiej, Rady Interesantów Portu Gdyni i Gdańska, innych organizacji zawodowych, takich jak np. Polski Związek Maklerów Okrętowych oraz międzynarodowych organizacji żeglugowych. ZAP nie przerwał swojej działalności również podczas II wojny światowej, gdy tymczasowo jego siedzibę przeniesiono do Londynu.

Po wojnie, ze względu na niesprzyjające związkom pracodawców warunki polityczno-społeczne w Polsce, działalność związku była zawieszona. Wznowiono ją dopiero 17 lutego 1983 roku, a praktycznie 3 września 1993 roku decyzją przedstawicieli 13 polskich przedsiębiorstw armatorskich. Pierwszym prezesem nowo reaktywnego ZAP-u został Henryk Dąbrowski, pełniący wówczas funkcję dyrektora naczelnego PLO.