Alkohol, biometan i amoniak - morskie paliwa przyszłości? Duński armator Maersk we współpracy z brytyjskim Lloyd's Register przeprowadził badania naukowe i rynkowe z których wynika, iż amoniak, alkohol i biometan mogą być opłacalnymi paliwami, skutecznym źródłem energii oraz redukować emisje gazów cieplarnianych do atmosfery.

Transport morski jest odpowiedzialny za 2-3 % globalnej emisji gazów cieplarnianych do atmosfery; ponad to skupia 15% światowego handlu stąd troska nad efektywnością i oddziaływaniem na środowisku wydaje się być jak najbardziej uzasadniona.

Soren Toft, dyrektor operacyjny Maersk, uważa że zmiany technologiczne przeprowadzane na jednostkach pływających są nieadekwatne do rozwiązań wprowadzanych w produkcji i dystrybucji paliw w innych branżach." Potrzebne są zmiany najpierw od strony lądu. Jesteśmy przekonani, że to właściwy kierunek i mogę powiedzieć, że 80% swoich wysiłków skierujemy właśnie w tę stronę - dodaje Alastair Marsh

Dyrektor operacyjny Lloyd's Register tłumaczy: " Armatorzy muszą inwestować w dywersyfikacje źródeł energii w celu zapewnienia elastyczności paliwowej. Jest to przede wszystkim duże wyzwanie operacyjne".

Z badań wynika, iż z całej "paliwowej" trójki wyróżniają sie alkohole. Nie są wysoce toksycznymi cieczami i charakteryzuje je wiele możliwych ścieżek produkcji - bezpośrednio z biomasy, poprzez odnawialny wodór w połączeniu z węglem z biomasy lub wychwytywania węgla. Opracowane są również sprawdzone rozwiązania, które umożliwiają radzenia sobie z niską temperaturą zapłonu alkoholu. Etanol i metanol są też w pełni mieszalne w zbiornikach bunkrowych statku, co dobrze rokuje na przyszłość. Nie są to jednak wciąż rozwinięte rozwiązania i wymagają technologicznego dopracowania. Z punktu widzenia dostępnej infrastruktury w oczy rzuca się także biometan, jednak problemem może być tzw. „poślizg ” ( z ang. methan slip), czyli sytuacja gdy metan, który nie jest w pełni spalany przez silniki musi być uwalniany do atmosfery. Amoniak natomiast nie zawiera węgla i może być wytwarzany z odnawialnej energii elektrycznej. Współczynnik konwersji energii pozyskanej z amoniaku jest wyższy niż w przypadku systemów opartych na biomateriałach, ale ścieżka produkcji nie może wykorzystywać potencjalnych źródeł energii, np. odpadów z biomasy. Głównym wyzwaniem dla amoniaku jest to, że sam w sobie jest wysoce toksyczny, a nawet małe wypadki mogą stanowić poważne zagrożenie dla załogi i środowiska.

Debata nad poszukiwaniem alternatywnych paliw jest uzasadniona również ze względów prawnomiędzynarodowych. Od 1 stycznia 2020 r. limit Sox (emisji tlenku siarki) dla statku eksploatowanego poza wyznaczonymi obszarami kontroli emisji, zostanie zmniejszony do 0,50% m/m. Ma to przynieść znaczące korzyści dla zdrowia ludzi i stanu środowiska, w szczególności dla populacji żyjących w pobliżu portów i wybrzeży, oraz ograniczyć występowanie zjawiska tzw. kwaśnych deszczy.