Według prognoz ekonomicznych Międzynarodowego Funduszu Walutowego, światowa recesja związana z koronawirusem będzie znacznie dotkliwsza niż przewidywano jeszcze w kwietniu (globalne PKB skurczy się w 2020 roku o ponad 5% a nie 3%, jak zakładano). Pandemia i związany z nią globalny lockdown mogą spowodować, że dane na koniec roku będą najgorsze od 80 lat.

Mimo niejednokrotnie ambitnych planów pomocowych -  globalne PKB skurczy się w 2020 roku o 5,2 proc. a ożywienie gospodarcze może okazać się dużo bardziej stopniowe, niż zakładano jeszcze w pierwszym kwartale tego roku. Analitycy Banku Światowego sugerują nawet, że drugi kwartał będzie najtrudniejszy dla tak zwanych krajów zachodnich. Azja bowiem najgorsze efekty pandemii odczuła już na koniec pierwszego kwartału.

W gospodarkach o malejącym wskaźniku zachorowań, wprowadzane są środki zapobiegawcze mające na celu kontrolę nad wskaźnikami infekcji. Przedsiębiorstwa, którym udało się utrzymac na rynku - wprowadzają niezbędne praktyki w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy.

Przedstawiciele Banku Światowego zaznaczyli jednak, że skurczenie globalnego PKB o ponad 5% to scenariusz optymistyczny, zakładający, że obostrzenia takie jak ograniczenia w poruszaniu się ludności i tymczasowe zamykanie firm zaczną się zmniejszać pod koniec czerwca. Dużo gorzej sytuacja kształtowałaby się, gdyby blokady zostały przedłużone o trzy miesiące. Zmnniejszenie PKB w 2020 roku mogłoby osiągnąć wtedy poziom 8-10 proc. w gospodarkach rozwiniętych i 5 proc. na rynkach wschodzących.

Wersję analityków Banku Światowego potwierdzają prognozy ekonomiczne Międzynarodowego Funduszu Walutowego opublikowanego w ostatnią środę. Więcej na ten temat TUTAJ

Na całym świecie, najbardziej intensywny lockdown przypadł na okres od połowy marca do połowy maja. Mimo stopniowego odmrażania gospodarki - wyraźnie zmieniła się mobilność. Dane z telefonów komórkowych wskazują, że znacznie spadła aktywność w punktach sprzedaży, miejscach pracy i rekreacji. Gwałtowny spadek aktywności pociąga za sobą katastrofalne uderzenie w rynek pracy. Mimo że niektóre kraje (zwłaszcza w Europie), wprowadziły programy pomocowe - w drugim kwartale 2020 r., pracę może stracić ponad 300 milionów osób na świecie. Strach przed zakażeniem zniechęca klientów, a skutki będą takie same, jak w przypadku zrywania łańcuchów dostaw: mniejsze przychody, zaburzenia płynności, bankructwa.

Jak wskazuje Międzynarodowy Fundusz Walutowy, wszystkie kraje - w tym te, które mają już za sobą szczyt zachorowań - powinny zapewnić odpowiednie zasoby opieki zdrowotnej.

Społeczność międzynarodowa musi znacznie zwiększyć wsparcie inicjatyw krajowych, w tym poprzez pomoc finansową dla krajów o ograniczonych możliwościach opieki zdrowotnej i ukierunkowanie finansowania produkcji szczepionek w miarę postępu badań, tak aby odpowiednie, niedrogie dawki były szybko dostępne dla wszystkich krajów.

Tam, gdzie nadal obowiązują restrykcje, polityka gospodarcza powinna nadal łagodzić odczuwalność spadków wynagrodzenia w gospodarstwach domowych i przedsiębiortwach o ograniczonej działalności za pomocą wsparcia finansowego.

W przypadku ponownego otwarcia gospodarek,  ukierunkowane wsparcie powinno być stopniowo rozwijane w miarę postępów ożywienia gospodarczego, a międzynarodowe rządy powinny zapewniać bodźce do podnoszenia popytu.
Silna współpraca międzynarodowa pozostaje niezbędna na wielu frontach. Pomoc w zakresie utrzymania płynności finansowej jest pilnie potrzebna w krajach borykających się z kryzysami w służbach zdrowia i niedoborami finansowania zewnętrznego, w tym poprzez umorzenie długów i finansowanie za pośrednictwem globalnej sieci bezpieczeństwa finansowego. Oprócz pandemii decydenci muszą współpracować w celu rozwiązania napięć handlowych i technologicznych, które zagrażają ostatecznemu wyjściu z kryzysu COVID-19. Ponadto, opierając się na rekordowym spadku emisji gazów cieplarnianych podczas pandemii, decydenci powinni zarówno zrealizować swoje zobowiązania w zakresie łagodzenia zmiany klimatu, jak i współpracować, aby zwiększyć sprawiedliwie zaprojektowane opodatkowanie emisji dwutlenku węgla lub równoważne systemy. Globalna społeczność musi teraz działać, aby uniknąć powtórzenia się tej katastrofy, budując globalne zapasy podstawowych dostaw i sprzętu ochronnego, finansując badania i wspierając systemy publicznej opieki zdrowotnej oraz wprowadzając skuteczne sposoby udzielania pomocy najbardziej potrzebującym.