Włoski koncern i Ministerstwo Obrony Indonezji podpisały kontrakt o wartości 1,18 miliarda euro w ramach współpracy zainicjowanej przez resort obrony z Włoch na dostawę dwóch wielozadaniowych patrolowców. To kolejna duża, międzynarodowa umowa związana z modernizacją indonezyjskich sił morskich.

Przedmiotem zamówienia są wielozadaniowe okręty patrolowe, które we włoskiej nomenklaturze są określane jako "Pattugliatori Polivalenti d'Altura" (PPA), a także jako typ Thaon di Revel. Zaplanowana seria liczy 16 jednostek, z czego dwie już znajdują się w służbie, trzy odbywają końcowe próby morskie, a dalsze cztery znajdują się w różnych etapach budowy. Wszystkie powstają we włoskich stoczniach należących do Fincantieri, znajdujących się w Muggiano i Riva Trigoso.

Umowę podpisali Pierroberto Folgiero, dyrektor generalny i dyrektor zarządzający Fincantieri oraz indonezyjskie Ministerstwo Obrony w obecności Dario Deste, dyrektora generalny ds. okrętów w Fincantieri. Dotyczy ona budowy i przekazania dwóch jednostek, które były pierwotnie przeznaczone dla Marynarki Wojennej Włoch (Marina Militare).

- Ta umowa jest kamieniem milowym w rozwoju strategicznego partnerstwa pomiędzy naszą grupą a Indonezją. Postrzegamy to jako pierwszą z wielu znaczących możliwości współpracy z indonezyjskim Ministerstwem Obrony, zgodnie z długoterminowym podejściem partnerskim dzięki strukturalnemu wsparciu naszych instytucji, poczynając od Ministerstwa Obrony Włoch i włoskiej marynarki wojennej. Azja Południowo-Wschodnia to region o centralnym znaczeniu geopolitycznym, w którym Fincantieri zamierza wzmocnić swoją obecność, zgodnie z definicją zawartą w planie biznesowym - podkreślił Pierroberto Folgiero, dyrektor generalny i zarazem dyrektor zarządzający Fincantieri.

Wielozadaniowy okręt patrolowy typu Thaon di Revel jest budowany w trzech konfiguracjach, Full, Light i Light Plus. Włoski wariant okrętu ma 143 metry długości i 5 880 ton maksymalnej wyporności. Załoga liczy 173 oficerów i marynarzy, z możliwością dokooptowania 30 dodatkowych w zależności od celów misji. Napęd stanowi system CODAG, na który składają się turbina gazowa General Electric/Avio LM2500+G4 32 000 kW, dwa silniki wysokoprężne MTU 20V 8000 M91L 10 000 kW każdy, cztery generatory z silnikami wysokoprężnymi M.A.N. GenSets 12V175D-MEM 1 640 kW, dwa silniki elektryczne 1 350 kW każdy, dwa  generatory awaryjne z silnikami wysokoprężnymi ster strumieniowy 550 kW i dwa wały napędzające śrubę napędową o regulowanym skoku. Maksymalna prędkość, jaką może osiągnąć okręt to 27 węzłów, a przy prędkości 17 jego zasięg działań wynosi 5 000 mil morskich. W swoim wyposażeniu posiada czujniki i systemy wyprodukowane głównie przez Leonardo-Finmeccanica, w tym system kierowania ogniem ADT NG NA30S Mk2, radar obserwacji powietrznej i naziemnej, dwa radary nawigacyjne, system zarządzania poleceniami Mk4 CMS, donar do wykrywania zagrożeń podwodnych, czy też dwuzakresowy radar AESA 3D wraz z radarem w paśmie C. Do tego dochodzą anteny SATCOM, System Elettronica-ELT Spa ZEUS: RESM (radarowe elektroniczne środki przeciwdziałania), RECM (elektroniczne przeciwdziałanie radarowe) i CESM (ESM łączności), a także dwa systemy akustyczne dalekiego zasięgu SITEP MS-424 i dwie wyrzutnie wabików Oto Melara ODLS-20. W skład wyposażenia okrętu wchodzi także śmigłowiec AW101, dwa bezzałogowe statki powietrzne SH90, a także szybkie łodzie takie jak RHIB (Rigid Hull Inflatable Boat) o długości do 11 metrów, z wodowaniem za pomocą bocznych dźwigów lub rampy holowniczej zlokalizowanej w dalszej części rufy.

Na uzbrojenie składa się armata morska Oto Melara 127/64 mm Vulcano z automatycznym systemem obsługi amunicji (AAHS), armata przeciwlotnicza Oto Melara 76/62 mm Strales Sovraponte, dwa działka automatyczne Oto Melara Oerlikon KBA B06, dwa systemy ośmiokomorowych wyrzutni DCNS SYLVER A70 VLS dla 16 pocisków Aster w wersji 15, 30, 30B1NT lub pocisków Scalp Naval, osiem rakiet przeznaczonych do zwalczania celów morskich i lądowych Teseo\Otomat Mk-2/E, a także dwie potrójne wyrzutnie WASS B-515/3 dla torped Black Arrow 324 mm.

Nie wiadomo, jak indonezyjskie jednostki będą się różnić od włoskich okrętów tej serii, czy są planowane zmiany pod kątem wyposażenia i uzbrojenia. Choć cena za obie jednostki jest wysoka, trzeba również pamiętać, że włoski resort obrony za siedem jednostek zapłacić niemal 8 mld euro, a jedna jednostka kosztowała ponad 550 mln euro, więc cena jest porównywalna z oferowaną Indonezji.

Patrolowce typu Thaon di Revel są z racji na swoje rozmiary i przeznaczenie charakteryzowane jako wysoce elastyczne, o dużych zdolnościach morskich. Mają pełnić wiele funkcji, od patrolowania domeny morskiej, przez ratownictwo na morzu i zwalczanie zagrożeń dla środowiska, a także operacje związane z ochroną ludności i bojowe. Fincantieri podkreśla, że indonezyjskie zainteresowanie pojawiło się wraz z wizytą okrętu tej serii, ITS Francesco Morosini (P431), będącego w służbie od 2022 roku. Patrolowiec prowadzi działania na Dalekim Wschodzie i w jej ramach odwiedza także porty zaprzyjaźnionych krajów. Wśród nich była Indonezja, co nastąpiło w lipcu 2023 roku. Kraj obecnie mocno inwestuje w zakup i budowę nowych okrętów, a także własną infrastrukturę stoczniową. Transakcja z włoskim podmiotem ma zapewnić zastrzyk innowacji w zakresie technologii i przemysłu, na czym mają zyskać oba państwa. Po przekazaniu patrolowce mają zapewnić azjatyckiemu, wyspiarskiemu państwu skuteczną ochronę interesów narodowych i przyczyniać się do stabilizacji na obszarze Indo-Pacyfiku, którego znaczenie w branży morskiej, w tym transporcie, stale rośnie.

Umowa z Fincantieri jest kolejną, jaką Indonezja zawiera z zagranicznym podmiotem w kwestii budowy okrętów. Aktualnie trwa budowa pierwszej z zaplanowanych dwóch fregat opartych na platformie Arrowhead 140 od Babcock International, podobnie jak brytyjskie typu 31 i polskie programu "Miecznik". Ponadto w tym tygodniu resort potwierdził kontrakt z francuskim Naval Group na dostawę technologii i budowę w krajowej stoczni PT PAL Indonesia dwóch okrętów podwodnych opartych na platformie Scorpène Evolved Full LiB. W ten sposób ten największy kraj wyspiarski Azji ma nie tylko zapewnić sobie nowoczesne okręty do swojej marynarki wojennej i skutecznie wykonywać zadania związane z obroną domeny morskiej, ale także rozwój branży okrętowej, zbrojeniowej i łańcucha dostaw, tworząc tysiące nowych miejsc pracy, w tym wiele dla wysoko wykwalifikowanej kadry.