Lotniskowiec USS Gerald R. Ford (CVN-78) spędził 243 dni w ramach rozmieszczenia na Bliskim Wschodzie, gdzie tworzył główną siłę zapewniającą stabilizację w regionie. Był też obecny przy trwającej eskalacji konfliktu w Izraelu. Pentagon już dwukrotnie przedłużał jego misję.

Po ośmiu miesiącach ciągłej służby najpewniej okręt wróci do USA, dzięki czemu załoga okrętu będzie mogła odpocząć, a sam okręt najpewniej przejdzie konieczny przegląd. Był to okres właściwie ciągłej służby w morzu połączony z intensywną eksploatacją. Jak przekazał Departament Obrony USA, w nadchodzących dniach lotniskowiec i inne okręty, które wraz z nim, które tworzyły lotniskowcową grupę uderzeniową, wrócą do portu w Norfolk w Wirginii. Tam zgodnie z planem będą przygotowywane do przyszłego rozmieszczenia w jednym z zapalnych punktów globu.

Misja lotniskowca trwała od marca 2023 roku, a jej przedłużenie wiązało się z atakiem bojowników palestyńskiego Hamasu na obywateli Izraela 7 października, w wyniku czego doszło do największej od lat eskalacji przemocy w regionie. W związku z tym okręt został przemieszczony we wschodni rejon Morza Śródziemnego, gdzie miał stanowić o bezpieczeństwie dla sojusznika i stanowiąc straszak dla propalestyńskich i proirańskich ugrupowań m.in. w Libanie i Syrii.

Z racji na przedłużenie obecności lotniskowca w rejonie władze USA planowały go zastąpić USS Dwight D. Eisenhower (CVN-69), lecz eskalacja przemocy na Morzu Czerwonym i Zatoce Adeńskiej doprowadziła do zrewidowania planów, z racji na to, że walczące z jemeńskim rządek szyickie ugrupowanie Huti, wspierane przez Iran, rozpoczęło ataki na statki powiązane z Izraelem, dokonując m.in. porwania rorowca Galaxy Leader. Z powodu regularnych ataków z użyciem rakiet i dronów, zwykle unieszkodliwianych przez międzynarodowe siły morskie w regionie, wiele firm zrezygnowało z obsługi tras żeglugowych przez Morze Czerwone, co może oznaczać poważne konsekwencje dla terminowości transportów morskich i łańcuchów dostaw. W związku z potrzebą zapewnienia niezakłóconej żeglugi z inicjatywy USA rozpoczęła się międzynarodowa misja pk. "Prosperity Guardian". W ostatnich dniach 2023 roku doszło też do jak dotąd największego starcia w regionie, gdy kontenerowiec Maersk Hangzhou został zaatakowany przez szybkie łodzie bojowników Huti. W wyniku walki z ochroną statku oraz przysłanych z pomocą śmigłowców trzy z czterech łodzi zatopiono wraz z ich załogami.

Jako że Eisenhower nie mógł zastąpić Forda w misji na Morzu Śródziemnym z racji na napiętą sytuację w regionie, Departament Obrony USA przedłużył misję lotniskowca jeszcze drugi raz. Zakończenie misji może tymczasowo osłabić potencjał sił międzynarodowych w regionie, władze amerykańskie jeszcze nie wskazały, jaka jednostka zastąpi okręt. Niedawno Morze Czerwone opuściły dwa uniwersalne okręty-desantowe doki,  USS Bataan (LHD-5) i USS Carter Hall (LHD-50), które wraz z USS Mesa Verde (LPD-19) tworzą teraz Desantową Grupę Bojową Baatan (Bataan Amphibious Ready Group, ARG) i zastąpią lotniskowiec w roli głównego uzbrojenia.

USS Gerard R. Ford (CVN-78) wszedł do służby w 2013 roku. Jest pierwszym lotniskowcem w swojej serii, która ma zastąpić obecnie wykorzystywane okręty tej klasy typu Nimitz, gdyż w ich przypadku powoli mija przewidziany na 50 lat termin ich eksploatacji. Ma 100 000 ton wyporności i 333 metry długości. Załoga liczy 2 600 oficerów i marynarzy. W trakcie działań na Morzu Śródziemnym miał na swoim pokładzie myśliwce F/A-18 Super Hornet, przy czym posiada miejsce dla 75 jednostek powietrznych. Napęd stanowią dwa reaktory jądrowe Bechtel A1B PWR, zapewniające mu właściwie nieograniczoną dzielność morską, osiąga przy tym prędkość do 30 węzłów. W swoim wyposażeniu posiada m.in. wielofunkcyjny radar AN/SPY-3 (MFR) w paśmie X, radar przeszukiwania objętościowego AN/SPY-4 (VSR) i AN/SPY-6 (VSR), system walki elektronicznej AN/SLQ-32(V) i wabiki AN/SLQ-25C Nixie. Na uzbrojenie okrętu składają się dwa systemy wyrzutni rakiet kierowanych Mk 29, po osiem rakiet przeciwpowietrznych RIM-162 ESSM każdy, dwa systemy odpalania rakiet kierowanych Mk 49, każdy z 21 rakietami RIM-116 Rolling Airframe, a także trzy automatyczne, przeciwokrętowe systemy morskie Phalanx CIWS, cztery stanowiska karabinów maszynowych Mk 38 25 mm i cztery karabiny maszynowe M2 12,7 mm.

W lipcu ubr. na pokładzie okrętu gościła delegacja wyższej kadry dowódczej Wojska Polskiego, która zapoznała się z wyposażeniem i zadaniami okrętu. Wcześniej też podczas jego wizyty w Norwegii 24 maja br. w zespole eskortującym go na Morzu Północnym znajdowała się polska fregata ORP Gen. T. Kościuszko, która pełniła wtedy służbę w ramach Stałego Zespołu Okrętów NATO Grupa 1 (Standing NATO Maritime Group 1, SNMG-1).