Od piątku w Gdyni cumuje jednostka wchodząca w skład sił przeciwminowych Królewskiej Holenderskiej Marynarki Wojennej (Koninklijke Marine). Wizyta ma charakter roboczy, będąc okazją do odpoczynku dla załogi i uzupełnienia zapasów.

Obecność okrętów państw NATO w polskich portach wpisuje się w utrzymywanie bezpieczeństwa na Morzu Bałtyckim, a także potwierdzając międzynarodową współpracę w ramach sojuszu. Do portów w Gdańsku, Gdyni i Świnoujściu regularnie wchodzą jednostki morskie różnych klas, zarówno niszczyciele i fregaty, jak i różnej maści pomocnicze.

Określany w holenderskiej nomenklaturze jako Zr.Ms. Vlaardingen (M863) typu Alkmaar ma za zadanie zapewnienie bezpieczeństwa na szlakach żeglugowych, wodach przybrzeżnych  i ujściach portów w stanie wolnym od niebezpiecznych obiektów znajdujących się w wodzie, np. min morskich. Bierze też udział w operacjach przeciwminowych, identyfikacji obiektów pod wodą, jak i sprawdzaniu stanu infrastruktury znajdującej się w morzu. Jego obecność na Bałtyku wiąże się z zaostrzeniem kwestii bezpieczeństwa po uszkodzeniu gazociągu Balticconnector w Zatoce Fińskiej, jak i kabli energetycznych i przesyłowych. W związku z tym tamtejsze wody udał się m.in. Stały Zespół Okrętów Przeciwminowych NATO Grupa 1 (Standing NATO Mine Countermeasures Group 1, SNMCMG-1), znajdujący się aktualnie pod polskim dowództwem. HNLMS Vlaardignen wchodzi w jego skład, wraz z polskimi okrętami: okrętem dowodzenia obroną przeciwminową ORP Kadm. Xawery Czernicki,  trałowce proj. 207P, ORP Drużno (641) i ORP Hańcza (642) z 8. Flotylli Obrony Wybrzeża (działające jako PKW Czernicki) oraz belgijski niszczyciel min BNS Crocus (M917). Na czele zespołu stoi kmdr ppor. Piotr Bartosewicz.

Niszczyciel min z Holandii znajduje się w służbie od 1989. Został nazwany na cześć miasta portowego Vlaardingen, leżącego w południowo-zachodniej części Holandii, regularnie współpracując z jego władzami choćby w zakresie promowania służby wojskowej. Ma 51,6 metrów długości, a ich maksymalna wyporność wynosi 605 ton. Osiąga prędkość 18 węzłów, a załoga liczy 55 oficerów i marynarzy. Główny napęd stanowi silnik dieslowy Brons-Werkspoor A-RUB 215V-12 o mocy 1,400 kW, wspierany przez wał, dwa stery ACEC 180 kW (240 KM) oraz dziobowy ster strumieniowy. W swoim wyposażeniu ma również sonar DUBM 21B oraz radar nawigacyjny Decca 1229. Uzbrojenie stanowią automatyczna armata F2 20mm, cztery karabiny maszynowe, w tym dwa 12,7 mm i dwa kolejne 7,62 mm. 

Aktualnie we Francji trwa budowa belgijsko-holenderskiej serii jego następców, określanych jako typ Vlissingen. Niedawno pisaliśmy o zwodowaniu przyszłego HNLMS Visslingen (M840), o czym można przeczytać tutaj. Ponadto w marcu tego roku, podczas swojej wizyty w Odessie, minister obrony Holandii Kasja Ollongren ogłosiła, że jej kraj przekaże okręty typu Alkmaar, które wzmocnią potencjał obronny Ukrainy. Ma się to przyczynić do zwiększenia bezpieczeństwa na Morzu Czarnym. Przekazanie ma nastąpić w 2025 roku, przy okazji wprowadzania do służby nowych niszczycieli przeciwminowych. Potencjalnie wśród nich może się znaleźć także HNLMS Visslingen (M840).