Szef MON zapowiada utworzenie Brygady Rakietowej Marynarki Wojennej

Wicepremier Władysław Kosiniak-Kamysz zapowiedział, że lądowy komponent sił morskich zostanie znacznie wzmocniony. Na bazie obecnie istniejącej Morskiej Jednostki Rakietowej zostanie utworzona Brygada Rakietowa, stając się trzecim związkiem taktycznym morskiego rodzaju sił zbrojnych.

Minister obrony narodowej poinformował 10 marca br., że odpowiednia koncepcja związana z utworzeniem tej jednostki została już podpisana. Przypomnijmy, że podczas 31. Międzynarodowego Salonu Przemysłu Obronnego we wrześniu 2023 roku jego poprzednik, Mariusz Błaszczak zatwierdził dostawy sprzętu wojskowego m.in. właśnie wyposażenia dla dwóch kolejnych Morskich Jednostek Rakietowych. W jego skład wejdą wozy dowodzenia, wyrzutnie oraz pociski przeciwokrętowe NSM (Naval Strike Missile) wyprodukowanych przez norweski koncern Kongsberg.

- To kolejny krok w zwiększeniu bezpieczeństwa Polski w rejonie Morza Bałtyckiego! – podkreślił Władysław Kosiniak-Kamysz na portalu X (dawniej Twitter).

Wartość zamówienia wynosi ok. 8 mld złotych brutto, a dostawy zostaną zrealizowane w latach 2026-2032.

Długofalowa inwestycja

W związku z tym przedsięwzięciem jeszcze w październiku 2023 roku należące do Polskiej Grupy Zbrojeniowej spółki PIT-RADWAR i Wojskowe Zakłady Elektroniczne podpisały umowy z norweskim koncernem Kongsberg Defence & Arerospace (KDA) na wykonanie i dostawy uzbrojenia i wyposażenia dla nowych MJR, a także serwisowanie i produkcję rakiet NSM. W przypadku drugiej z umów określało to transfer wiedzy i technologii dotyczącej serwisowania i produkcji rakiet NSM, czyli rozszerzenie już posiadanych kompetencji w obrębie techniki rakietowej o możliwie najwyższy i dozwolony eksportowo poziom. Spółka, będzie tuż zaraz za producentem pocisków NSM posiadała unikatową technologię i wiedzę do przeprowadzania serwisu tych pocisku. Jednocześnie, jako certyfikowany partner, będący częścią łańcucha dostaw dla rakiet NSM, WZE S.A. wesprze Kongsberg przy dostawach nowych pocisków dla Marynarki Wojennej RP, w tym także w obszarze produkcji komponentów NSM na terenie Polski.

Potężna siła rażenia z wybrzeża

Na ten moment istnieje Morska Jednostka Rakietowa z bazą w Siemirowicach w woj. pomorskim. Powstała na bazie Nadbrzeżnego Dywizjonu Rakietowego Marynarki Wojennej, istniejącego w latach 2011-2014. Głównym zadaniem tej formacji jest lądowa obrona przeciwokrętowa polskiego wybrzeża, a także współpraca z siłami okrętowymi. Regularnie bierze udział w ćwiczeniach krajowych i międzynarodowych, w tym na terenie innych państw, m.in. Norwegii, Litwy, Estonii i Rumunii, stając się dla niektórych z nich wzorem rozwoju nabrzeżnych sił przeciwokrętowych. W jej skład wchodzą dwa dywizjony, z których każdy posiada sześć samobieżnych wyrzutni pocisków (MLV). Każda z nich posiada miejsce dla czterech kontenerów z pocisków NSM. Jednostka jest obecnie częścią 3. Flotylli Okrętów, acz jak wynika z zapowiedzi szefa resortu obrony, zostanie ona najpewniej wydzielona jako zupełnie osobna formacja, posiadająca własne dowództwo, podobnie jak Brygada Lotnictwa Marynarki Wojennej, nie podlegając tym samym pod żadną z flotylli.

Infrastruktura przyszłej brygady może powstać m.in. pod Koszalinem. Przypomnijmy, ze na zapytanie senatora Stanisława Gawłowskiego w sprawie losów lotniska w Zegrzu Pomorskim MON odpowiedział, że powstanie tam rozbudowana infrastruktura wojskowa, w tym baza dla nowej Morskiej Jednostki Rakietowej.

Wspomniana wcześniej umowa z 2023 roku przewiduje wykonanie i dostawę wozów do czterech Nadbrzeżnych Dywizjonów Rakietowych, zwiększając ich łączną liczbę do sześciu. Każdy z nich składa się z zestawu pojazdów, w skład których wchodzą: Mobile Communication Centre (MCC) – 3 szt., Squadron Command Vehicle (SCV) – 1 szt., Battery Command Vehicle (BCV) – 2 szt., Command Control Vehicle (CCV) – 6 szt., Mobile Workshop Vehicle (MWV) – 1 szt. Dodatkowo każdy z dwóch dywizjonów tworzących morską jednostkę rakietową zostanie doposażony w 1 wóz MCC i 1 wóz Naval Command Vehicle (NCV).

Pieniądze wyrzucone w błoto?

Decyzja o utworzeniu brygady spotkała się z mieszanymi opiniami. Wielu komentatorów podkreśla potężne zdolności w zakresie obrony wybrzeża, jakie dzięki temu zyska Wojsko Polskie, zwracając jednak uwagę na mniejszą mobilność tego rodzaju formacji w porównaniu z siłami okrętowymi. Szczególnie pojawia się tu pytanie o zdolności w zakresie obrony przeciwlotniczej infrastruktury i miejsc działania baterii rakietowych.

Nie brakuje tu również bardziej krytycznych stanowisk, jak w tym podważających sens całej inwestycji. Już teraz Morska Jednostka Rakietowa posiada możliwość oddania salwy 48 pociskami NSM, stanowiąc bardzo dużą siłę ognia, a mając dwa dywizjony może sobie pozwolić na dużą zdolność operacyjną. Zwraca się uwagę przede wszystkim na koszt tego przedsięwzięcia, jako że marynarka wojenna, a dokładniej jej morski komponent, od lat borykał się z niedofinansowaniem i ignorowaniem swoich potrzeb. Szczególnie dotyczyło to Dywizjonu Okrętów Podwodnych 3. FO, w którego skład wchodzi obecnie niemal 40-letni ORP Orzeł, a mimo że wstępne konsultacje rynkowe w sprawie programu „Orka” dotyczącego zakupu jego następców wystartowały w 2023 roku, władze wydają się ciągle opóźniać decyzję o wyborze oferty. W dodatku w lipcu 2024 roku, gdy wspomniane WKR miały się zakończyć, doszło do odrzucenia rekomendacji Agencji Uzbrojenia przez decydentów i pojawienia się nawet sugestii w Sztabie Generalnym, by środki przekierować na inne cele.

Wspomniane 8 mld zł, mogłyby zostać wykorzystane, jak wskazuje choćby publicysta Dawid Kamizela, choćby w związku z zakupem wspomnianych okrętów podwodnych, ale też nawodnych, czy też latających pojazdów bezzałogowych. Należy przy tym też brać pod uwagę oczekiwania decydentów, dowództw oraz Sztabu Generalnego odnośnie zadań i celów, jakie mają wykonywać i realizować poszczególne rodzaje sił zbrojnych i jakimi środkami mają zostać one osiągnięte.