Minister Obrony Somalii Abdulkadir Mohamed Nur przekazał, że siły wierne rządowi w Mogadiszu zdobyły miasto portowe Harardhere, okupowane dotąd przez bojowników al-Shabaab. Dostęp do jednego z portów wybrzeża ma istotne znaczenie gospodarcze i polityczne. To również kolejne zwycięstwo od czasu rozpoczęcia w 2022 roku ofensywy przeciw islamistom oraz watażkom.

Siły zbrojne zajęły także inne miejscowości, m.in. Galcad. Nie mniej to zajęcie portu jest traktowane jako szczególny sukces. Do 2011 roku pełnił funkcję głównej bazą piratów i przemytników porywających statki handlowe. Później został przejęty przez islamistów z Al-Shabaab, którzy prowadzą działania przeciw rządowi od 2007 roku i są obecnie powiązani z Al-Kaidą.

Piractwo u wybrzeży Somalii od lat jest poważnym utrapieniem dla społeczności międzynarodowej. Szlak morski prowadzący w pobliżu kraju to jedyna droga ku Kanałowi Sueskiemu. Inaczej trzeba opływać Afrykę dookoła od południa, co kosztuje cenny czas i zasoby (w tym paliwo). Zajęcie portu w Haradhere może pomóc stworzyć bezpieczną przystań dla statków, co wpłynie na sytuację gospodarczą kraju, a także odegrać rolę w zwalczaniu piratów. Somalijska Marynarka Wojenna składa się głównie z niedużych jednostek morskich, a problemem pozostaje jej dofinansowanie. W jej wyposażeniu jest obecnie 16 łodzi patrolowych ONUK MRTP Class 1, a także osiem łodzi hybrydowych Grand RIB i nie posiada okrętów. W przeszłości posiadała jednostki produkcji radzieckiej, takie jak obecne niegdyś też w polskiej Marynarce Wojennej kutry rakietowe proj. 205 (kod NATO: Osa).

Działania armii rządowej wspierają państwa Unii Europejskiej, które od 2008 roku wysyłają okręty w ten rejon i prowadzą antypiracką operację sił morskich pk. Atalanta, którą niedawno wydłużono o kolejne dwa lata. W jej ramach okręty patrolują zagrożony obszar, a także biorą udział, wraz odpowiednimi kadrami, w szkoleniu sił somalijskich, aby w przyszłości były zdolne do odciążenia państw sojuszniczych, a w przyszłości do zupełnego przejęcia kontroli na wodach przybrzeżnych. W trakcie trwania operacji udało jej się ochronić ponad 2000 statków, a także schwytać dziesiątki piratów i unieszkodliwić ich nawodne wyposażenie.

Rebelia wzniecona Al-Shabaab wpisuje się w ciąg walk, w które uwikłana jest Somalia od początku lat 90-tych. Przez długi czas kraj znajdował się w stanie anarchii i walk międzyklanowych, a rząd kontrolował niedużą część kraju. Przyczyniło się to do ostrego kryzysu żywnościowego w Somalii. Obecnie przeszło 200 000 Somalijczyków (w tym dzieci) cierpi z powodu niedoborów żywności, a wielu z nich grozi śmierć głodowa. Według najnowszych danych agencji ONZ i grup pomocowych liczba ta może wzrosnąć w tym i następnym roku nawet do 700 000.

Sukcesy skłoniły niektórych urzędników do twierdzenia, że Al-Shabaab przegrywa i nie będzie stanowić już zagrożenia. Jednak eksperci przypominają, że bojownicy grupy już bywali wyparci z dużych miast, co wykorzystywali na przegrupowanie się i kontrofensywę. Wtedy zdarzało im się odbić utracone tereny. Jak na razie członkowie grupy odpowiedzieli zamachami bombowymi, które w ciągu miesiąca zabiły 35 osób.

Zdaniem byłego wojskowego, Hassana Mohameda, kluczem do sukcesu jest nawiązanie współpracy między rządem a bojówkami i milicjami klanowymi. Jego zdaniem tylko razem byłyby zdolne do rozbicia islamistów, a przy tym nie pozwolili na odrodzenie grupy. Przykładem sukcesu było dogadanie się z regionami Puntlandu i Galmudugu, które pierwotnie ogłosiły (kolejno w 1998 i 2006) secesję, lecz obecnie współpracują z rządem jako republiki autonomiczne i wspierają go w walkach z secesjonistami, islamistami oraz pomagają zwalczać piractwo.