Załoga HNLMS Groningen (P843), wykonująca zadania w związku z zwalczaniem przemytu narkotyków na Karaibach, dokonała zatrzymania łodzi wykorzystywanych przez przestępców do dostarczania nielegalnych substancji. To kolejny epizod trwającej od lat walki międzynarodowych sił morskich z przemytnikami.

Zdarzenia miały miejsce odpowiednio 11 i 12 września br., ale dopiero teraz służby Królewskiej Marynarki Wojennej Holandii (Konijkijke Marine) ogłosiły informacje na ten temat. W jego trakcie okręt typu Holland współpracował z Strażą Wybrzeża USA, w tym wielozadaniowym kutrem (jednostki formacji bez względu na rozmiary są określane jako "kutry) USCGC Valiant (WMEC-621). W obu przypadkach marynarze z HNLMS Groningen zostali poinformowani o podejrzanych jednostkach przez amerykański samolot patrolowy. Z patrolowca spuszczono na wodę szybka łódź przechwytująca. Na jej pokładzie znajdowała się holenderska załoga wspierana przez zespół US Coast Guard.

Pierwsza przeprowadzona akcja miała bardziej dramatyczny przebieg, gdyż patrolowiec rozpoczął ściganie łodzi przemytników, która zatrzymała się dopiero, gdy w jej kierunku oddano strzały ostrzegawcze.  Podczas kolejnej nie było to potrzebne. W sumie zatrzymano łącznie ok. 985 kilogramów kokainy. Cała kontrabanda została przekazana amerykańskim służbom, które kilka dni temu poinformowały o wyładunku na Florydzie niemal sześciu ton tego narkotyku o czarnorynkowej wartości nawet 160 mln dolarów.

Patrolowiec HNLMS Groningen (P843) jest aktywny na awenie Morza Karaibskiego jako baza do działań szybkich łodzi pościgowych od maja 2023 roku. Współpracuje tu z międzynarodowymi siłami oddelegowanymi do zadania zwalczania przemytu narkotyków. W służbie jest od 2013 roku, a zbudowano go w rumuńskiej stoczni w Galati, należącej do Damen. Ma 108,4 metra długości i wyporność 3 750 ton. Jest więc porównywalny rozmiarami z korweta, a nawet wiele z nich przewyższa. Załoga liczy zaledwie 54 oficerów i marynarzy, co świadczy o dużej automatyzacji jednostki, przy czym jest dostosowana do przyjęcia dodatkowych nawet 40 osób w zależności od celów misji. Autonomiczność wynosi 21 dni, a maksymalna prędkość 20 węzły. Ograniczając ją do 15 jego zasięg wynosi 5 000 mil morskich. Napęd stanowi napęd kombinowany (CODELOD) elektryczno-dieslowy RENK, dwa silniki wysokoprężne MAN 12V28/33D o mocy 5400 kW każdy. Posiada czujniki i systemy przetwarzania, na które składają się zintegrowany maszt Thales, radar ostrzegawczy SeaMaster 400 SMILE, aktywny radar do wykrywania i śledzenia powierzchni SeaWatcher 100 z układem fazowym oraz elektrooptyczny system nadzoru 360° GateKeeper. W swoim wyposażeniu ma również szybką łódź ratowniczą (FRB) i dwie szybkie jednostki przechwytujące (FRISC). Uzbrojenie stanowią armata automatyczna OTO Melara Super Rapid 76 mm, modułowa podstawa Oto Melara Marlin pod działo automatyczne 30 mm, dwa karabiny maszynowe Oto Melara Hitrole NT 12,7 mm i sześć karabinów maszynowych FN MAG 7,62 mm. Patrolowiec posiada również lądowisko i hangar przeznaczony dla wielozadaniowego śmigłowca NH 90.

Fot. MW Holandii

Fot. MW Holandii

Morze Karaibskie tak jak przed wiekami, gdy grasowali po nim piraci, wciąż jest obszarem, gdzie kwitnie przemyt drogą morską, a obecnie też powietrzną. W ciągu ostatnich lat okręty należące do sił morskich m.in. Holandii, Francji, Wielkiej Brytanii i USA dokonały szeregu spektakularnych akcji, gdy przejęto tysiące ton nielegalnych substancji. Jednakże walka z procederem nie ustaje, gdyż źródła produkcji narkotyków i ich przerzutu pozostają nieuchwytne, bądź odpowiedzialni za nie stale dostosowują się do nowej sytuacji. Wykorzystują przy tym dogodne punkty przerzutów z Ameryki Południowej i Środkowej, a także sytuacje państw całego obszaru, nierzadko biednych, o niestabilnej sytuacji politycznej i przeżartych korupcją. Z tego powodu działalność sił morskich jest jednym z wielu aspektów walki z tym problemem, niemniej pozostaje istotnym, gdyż każdy sukces to mniej narkotyków znajdujących się potem w obrocie na czarnym rynku.