Fregata rakietowa ORP Gen. Tadeusz Kościuszko opuści macierzysty Port Wojenny Gdynia i dołączy do Stałego Zespołu Okrętów NATO Grupa 1 – SNMG1 (Standing NATO Maritime Group 1). Uroczyste pożegnanie okrętu odbędzie się 4 stycznia 2023 roku o godzinie 10:00.

Fregata rakietowa ORP Gen. T. Kościuszko wraz z zaokrętowanym na niej śmigłowcem pokładowym SH-2G dołączy do Stałego Zespołu Okrętów NATO Grupa 1, który na początku grudnia gościł w Gdyni. W skład zespołu wchodzą trzy okręty: jednostka flagowa zespołu -  holenderska fregata rakietowa HNLMS Tromp, duński okręt dowodzenia HDMS Esbern Snare oraz francuska fregata FS Chevalier Paul. Zespołem dowodzi komodor Jeanette Morang.

Dla załogi okrętu to pierwsze wejście do tego zespołu, ale nie jest to dla nich nowe doświadczenie. W 2016 roku jednostka operowała przez dwa miesiąca w bliźniaczym Stałym Zespole Okrętów NATO Grupa 2. W 2019 roku w SNMG1 służyła za to bliźniacza fregata ORP Gen. Kazimierz Pułaski. 

ORP Gen. Tadeusz Kościuszko to jedna z dwóch fregat rakietowych typu Oliver Hazard Perry, służących w Dywizjonie Okrętów Bojowych 3. Flotylli Okrętów. Jednostka powstała w stoczni Todd Pacific i w latach 1980-2002 służył w Marynarce Wojennej Stanów Zjednoczonych (United States Navy) jako USS „Wadsworth” (FFG-9). W 1999 roku miało miejsce uzgodnienie między rządami Stanów Zjednoczonych oraz Polski przekazanie dwóch fregat, w celu wprowadzenia do polskiej Marynarki Wojennej wyposażenia zgodnego z standardami NATO, zapewnienia interoperacyjności z państwami sojuszu i uczestnictwa w zespołach sił morskich, w tym i poza Morzem Bałtyckim. Na ORP „Gen. Tadeusz Kościuszko” polską banderę podniesiono po raz pierwszy 28 czerwca 2002 roku w bazie morskiej San Diego. Okręt przybył do Gdyni 27 września, natomiast swoją nazwę otrzymał 25 października. Matką chrzestną została Aleksandra Miller, żona ówczesnego premiera Leszka Millera. Od tamtego czasu jednostka regularnie bierze udział w największych ćwiczeniach krajowych (jak "Anakonda" i "Ostrobok") i międzynarodowych, w tym z serii „Baltops”.

W 2022 roku okręt wrócił z trwającego blisko 2,5 roku remontu, którego celem było przystosowanie go do pełnienia dalszych zadań, w tym związanych ze służbą w natowskim zespole, a także wydłużyć jego czas eksploatacji. Jest to o tyle istotne, że pierwsza fregata programu Miecznik ma zostać przekazana marynarce wojennej za 5 lat. 

Co warto nadmienić, okręt jeszcze pod amerykańską banderą zagrał rolę w filmie. W produkcji "Polowanie na Czerwony Październik" z 1990 roku zagrał USS Reuben James.

Zaokrętowany na pokładzie polskiej fregaty śmigłowiec SH-2G jest przeznaczony do prowadzenia rozpoznania, wykrywania i identyfikacji jednostek nawodnych, poszukiwania, śledzenia i niszczenia okrętów podwodnych a także działań poszukiwawczo–ratowniczych i logistycznych. Jego wyposażenie stanowi radar obserwacji obiektów nawodnych oraz systemy wykrywania okrętów podwodnych: wyrzucane pławy radiohydroakustyczne i detektor anomalii magnetycznych. Maszynę przystosowano także do prowadzenia ognia z pokładowej broni strzeleckiej oraz przenoszenia torpedy MU-90 Impact.

SNMG1 to jeden z dwóch stałych zespołów okrętowych Sojuszu Północnoatlantyckiego, w których skład wchodzą wyselekcjonowane niszczyciele i fregaty państw członkowskich. Szkielet zespołu stanowią jednostki z USA, Kanady, Wielkiej Brytanii, Niemiec i Holandii, do których cyklicznie dołączają okręty z Belgii, Danii, Portugalii, Hiszpanii i Polski. SNMG1 prowadzi ćwiczenia zarówno w składzie zespołu jak i z okrętami sił morskich państw członkowskich NATO i Partnerstwa dla Pokoju. Wielonarodowy elitarny zespół utrzymywany jest w najwyższym stopniu gotowości bojowej i jest przeznaczony do natychmiastowego reagowania w sytuacjach kryzysowych, operacjach pokojowych i w wypadku wojny. Zadaniem SNMG1 jest demonstrowanie solidarności członków sojuszu na Morzu Bałtyckim i Północnym oraz realizacja jednego z najważniejszych zadań obronnych - zapewnienie bezpieczeństwa strategicznych morskich szlaków komunikacyjnych. Zespół należy do najbardziej efektywnych elementów tzw. sił odpowiedzi - nie potrzebuje budowy osobnej bazy logistycznej, przenosi silne i zróżnicowane uzbrojenie, może prowadzić akcje embarga, kontroli żeglugi, osłony jednostek z dostawami humanitarnymi, ewakuować zagrożoną ludność. Może również stanowić bazę dla jednostek specjalnych czy piechoty morskiej wykonującej zadania w głębi lądu. W sytuacji kryzysowej niemal z marszu może być skierowany do realizacji zadań praktycznie w dowolnym rejonie globu.