Rocznica utworzenia 13. Dywizjonu Trałowców im. adm. floty Andrzeja Karwety była okazją nie tylko do wspominek oraz wręczania wyróżnień i nagród. Z racji na pracowitość jednostki, a także stojące przed nią wyzwania jest jedną z formacji polskiej Marynarki Wojennej, która z optymizmem patrzy w przyszłość. Oficerowie i marynarze wiążący swoją karierę z dywizjonem mają świadomość, że znajduje się wciąż u progu dynamicznego rozwoju i licznych perspektyw z tym związanych.

Na początku wydarzenia członkowie kadry dowódczej dywizjonu oraz zaproszeni goście przybyli na pokład niszczyciela min proj. 258 ORP Albatros, który wyszedł na teren Zatoki Gdańskiej. Do morza złożono wieniec, upamiętniający pokolenia marynarzy, którzy służyli w szeregach liczącej 93 lata jednostki. W międzyczasie na okrętach podniesiono wielką galę banderową oraz rozpoczął się Dzień Otwartych Koszar, o czym można przeczytać TUTAJ.

Oprócz kadry dowódczej dywizjonu i pododdziałów reprezentujących załogi okrętów w uroczystościach wzięli udział Szef Zarządu Uzbrojenia Inspektoratu Marynarki Wojennej kadm. Włodzimierz Kułagin, dowódca 8. FOW kmdr Piotr Sikora, prezes Stowarzyszenia Oficerów Marynarki Wojennej wiceadm. w st. spocz. Maciej Węglewski, a także przedstawiciele innych jednostek morskiego rodzaju sił zbrojnych i służb mundurowych. Nie zabrakło również reprezentantów branży stoczniowej, Muzeum Marynarki Wojennej, byłych dowódców, oficerów i marynarzy 13. Dywizjonu oraz marynarskich rodzin.

- Widzimy w jakim stanie jest dywizjon dzisiaj. To przyszłość marynarki wojennej i nowe okręty. Niewiele jest jednostek wojskowych, które w takiej ilości przyjmują nową technikę wojskową, będącej na najwyższym poziomie i zarazem owocem polskiego przemysłu zbrojeniowego. Obsługuje go doskonale wyszkolona kadra, co wynika z lat treningów, szkoleń i ćwiczeń. Przyszłość to nie tylko niszczyciele min proj. 258, ale też modernizacja trałowców proj. 207, aby sprostać wyzwaniom XXI wieku - powiedział kadm. Włodzimierz Kułagin.

- To wasza ciężka służba jest gwarantem tak długiej i wspaniałej historii dywizjonu. Spotykamy się w trudnym momencie. Za naszą wschodnią granicą trwa wojna, jakiej Europa nie widziała od lat. Dzisiaj można śmiało stwierdzić, że nasz kraj znalazł się w zagrożeniu. Ten niecodzienny czas przypomniał, jak ważna jest silna obrona narodowa, z dobrze wyposażoną armią i wyszkolonymi żołnierzami. Doświadczenia tego konfliktu pokazują też, jak ważne jest budowanie zdolności sił zbrojnych na miarę XXI wieku - przekazał kmdr Piotr Sikora.

- Przyszłość jest trudna, większość z nas wyraża uzasadnioną wiarę, że jesteśmy na nią lepiej przygotowani. Niesie kolejne wyzwania, które motywują nas do postępu i wzrostu. One wymuszają kolejne zmiany. Już dzisiaj planujemy przedsięwzięcia, które dotąd w naszej marynarce wojennej nie były wykonywane. Dlatego nie pytamy, czy możemy otrzymać cyfrowy Bałtyk, ale kiedy. Przy obecnym poziomie techniki nic nas nie ogranicza poza świadomością oraz wyobraźnią. Kierunek historii i postępu prowadzi do przodu. Dzięki temu obecnych w uwarunkowaniach polityki bezpieczeństwa energetyki państwa ten dywizjon posiada „najlepsze karty” w swojej historii. Kiedy pytam młodych absolwentów w Akademii Marynarki Wojennej obejmując stanowiska w naszym dywizjonie, co chcą osiągnąć, wciąż słyszę, że gwiazdkę dowódcy okrętu. Ten dywizjon ma przyszłość - zaznaczył dowódca 13. Dywizjonu Trałowców kmdr por. Michał Dziugan. 

W dalszej części uroczystości odbyło się przekazanie wyróżnień i nagród oficerom, podoficerom i marynarzom jednostki. Wręczono również patenty na dowódców okrętów. Odbyło się też pożegnanie członków kadry przechodzących do innych jednostek morskiego rodzaju sił zbrojnych. Na zakończenie obchodów odegrano „Hymn do Bałtyku” oraz „Pieśń Reprezentacyjną Wojska Polskiego”. Na zakończenie wydarzenie przez nabrzeże portu wojennego przeszła uroczysta defilada pododdziałów dywizjonu.

- Znaczenie dywizjonu będzie rosło. Jesteśmy jednostką doinwestowaną, z ogromnym potencjałem i przyszłością. Mamy systemy, sprzęt i ludzi, którzy chcą się rozwijać. Sytuacja geopolityczna w Europie i na Bałtyku zmierza ku temu, że okręty zaczniemy wykorzystywać nie tylko w tym celu, jakim były budowane tj. walce minowej, ale również innych obszarach. Dotyczy to zabezpieczenia infrastruktury krytycznej, czy szeroko pojętego offshore. Dywizjon i jego okręty są w stanie zapewnić zdolności marynarce wojennej i państwu, ale zadania będą zdefiniowane przez przełożonych. Posiadamy ogromne możliwości w ramach prowadzenia działań, zarówno technik akustycznych, jak i trałowych – podkreślił kmdr por. Michał Dziugan.

13. Dywizjon Trałowców należy do jednych z najbardziej zapracowanych w polskiej Marynarce Wojennej. Ostatnie lata to okres intensywnej służby na morzu związanej z udziałem jej okrętów w ćwiczeniach i operacjach przeciwminowych, prowadzonych na Morzu Bałtyckim i Morzu Północnym. Dotyczy to zarówno przedsięwzięć krajowych, a także międzynarodowych, w tym w ramach NATO i wcześniej Partnerstwa dla Pokoju. Jednostka regularnie wydzielała okręty i kadrę do służby oraz dowodzenia w Stałym Zespołem Sił Obrony Przeciwminowej NATO Grupa 1 (ang. Standing NATO Mine Countermeasures Group 1, SNMG 1). 

W trakcie uroczystości dowódca dywizjonu zwrócił uwagę, że w ostatnim czasie mogłoby się wydawać, że jednostka jedyne, co robi, to świętuje. Jednak tylko w ciągu ostatnich 12 miesięcy jej komponenty wykonywały szereg zadań. Trałowce ORP Wdzydze i ORP Wigry pełniły liczne dyżury patrolowe morskie podczas dyżurów okrętowych. ORP Kormoran rozpoczął stały monitoring szlaków komunikacyjnych i podejściowych do morskich portów, wykorzystując techniki autonomiczne. Zrealizowano 18 misji podwodnych pojazdem Gavia i 8 misji pojazdem Hugin, wykrywając i klasyfikując ponad 400 kontaktów podwodnych, wymagających dalszych identyfikacji. ORP Albatros tydzień po podniesieniu bandery dokonał inspekcji gazociągu Baltic Pipe, wykorzystując nową zdolność, śledzenie instalacji podwodnych. Grupa Nurków Minerów zrealizowała ponad 30 zgłoszeń dotyczących przedmiotów niebezpiecznych, w tym zniszczyła cztery bomby lotnicze wydobyte z akwenów portowych Gdyni i Gdańska oraz trzy poniemieckie miny typu GC 1000 kg trotylu każda. W tym czasie mobilny komponent do rozpoznania podwodnego przemieszczano pomiędzy bazami morskimi polskiego wybrzeża. 

Dzięki tym działaniom załogi okrętów co roku udowadniają swoje wyszkolenie w prowadzeniu działań minowych i przeciwminowych, a oficerowie dywizjonu są uważani za ekspertów z zakresu planowania i prowadzenia takich operacji. W latach 2017-2023 doszło do przeobrażenia jednostki i wejścia niejako w nową erę technologiczną, zapoczątkowaną przez pierwsze podniesienie bandery na niszczycielu min proj. 258 ORP Kormoran. W międzyczasie stopniowo wycofywano starsze okręty tego rodzaju, proj. 206FM i trwała budowa kolejnych jednostek typu Kormoran 2, ORP Albatros i ORP Mewa, które weszły do służby w latach 2022-2023. 

Dziś w dywizjonie pełnią służbę trzy nowoczesne niszczyciele min, pięć trałowców bazowych oraz Grupa Nurków Minerów. To sprawia, że siły przeznaczone do obrony przeciwminowej są w pełni komplementarne i wzajemnie się uzupełniające. Są również gotowe do prowadzenia działań o zróżnicowanym charakterze. To także nie koniec doposażania sił jednostki stacjonującej w Porcie Wojennym Gdynia, gdyż w kolejnych latach otrzyma do swojego wyposażenia szereg nowych pojazdów bezzałogowych do działań nawodnych oraz podwodnych.

Patrząc na dynamiczny rozwój 13. Dywizjonu i atmosferę panującą w nim podczas jego święta można oczekiwać, żeby podobna panowała także w innych jednostkach polskiej Marynarki Wojennej. Dotyczy to otrzymywania nowych okrętów i wyposażenia technologicznego, zapewniających rozwój kadr i możliwość wykonywania zadań na światowym poziomie w XXI wieku. Dowódca dywizjonu zaznaczył również, że jako jednostka są chętni przekazywać wiedzę o dywizjonie, by budować świadomość sytuacyjną o zagrożeniach na morzu i możliwości przeciwdziałania im.