Wraz z zakończeniem I kwartału 2020 r. pojawiła się możliwość dokonania podsumowania stanu przemysłu stoczniowego w ujęciu globalnym stawiającego czoła wyzwaniom czasów epidemii i coraz mocniej odczuwalnego ogólnego spowolnienia gospodarki światowej. Podsumowanie kwartalne ukazuje skalę zmian, ich typologię, a także stanowi punkt węzłowy dla dalszych porównań i obrazowania trendów dla gałęzi przemysłu, która stanowi również jedno z potencjalnych kół zamachowych polskiej gospodarki morskiej.

Wybuch pandemii Covid-19 wywarł do tej pory znaczny wpływ na przemysł stoczniowy, powodując szereg zakłóceń w działalności stoczniowej.

W pierwszym kwartale 2020 r. łącznie dostawy nowy statków osiągnęły poziom 325 jednostek o łącznej wartości 7,2 mln jednostek skompensowanej pojemności brutto (CGT),  co stanowi spadek o 24 % rok do roku w ujęciu CGT. Spadek ten był spowodowany głównie niedoborem siły roboczej i  wyposażenia w stoczniach, związany bezpośrednio z wprowadzonymi restrykcjami dotyczącymi ograniczenia rozprzestrzeniania się Covid-19. W lutym, szczególnie boleśnie odczuły to stocznie chińskie. W międzyczasie na horyzoncie pojawiły się inne zagrożenia dla przemysłu okrętowego, takie jak zakłócenia w globalnym łańcuchu dostaw, światowe ograniczenia bądź też zakazy podróżowania oraz opóźnienia w odbiorze nowych jednostek przez armatorów.  Epidemia wpływa również na pogorszenie się nastrojów wśród potencjalnych inwestorów i  odkładanie przez nich decyzji inwestycyjnych w czasie.

W pierwszym kwartale złożono zamówienia na 104 statki o łącznej wartości 2,4 mln jednostek skompensowanej pojemności brutto, co oznacza spadek o 70 % w stosunku do analogicznego okresu roku poprzedniego w ujęciu CGT.

Początkowo, wybuch epidemii koronawirusa doprowadził przede wszystkim do opóźnień w produkcji w stoczniach chińskich. W Chinach, na coroczne spowolnienie produkcji związane ze świątecznym okresem-świętem Nowego  Roku Księżycowego- nałożyły się ograniczenia w podróżowaniu, wydłużenie czasu wolnego od pracy i związane z tym niedobory siły roboczej  a także wyposażenia. W lutym, stocznie dostarczyły tylko 4 jednostki o łącznej wartości 0,1 mln CGT. Jednakże, w połowie marca, większość chińskich stoczni wznowiła produkcję, wielkość produkcji wzrosła do 25 jednostek o łącznej wartości 0,5 mln CGT, co stanowi 60 % produkcji w tym samym okresie minionego roku.

Wczesne dane z kwietnia wskazują, że produkcja w chińskich stoczni nadal wzrasta, a niektóre stocznie wdrażają tymczasowe harmonogramy pracy z godzinami nadliczbowymi aby „nadrobić” zaległości, jednak, w jakim stopniu chińskie stocznie są w stanie „nadrobić” powstałe zaległości pozostaje wielką niewiadomą.

Wpływ pandemii na produkcje w stoczniach znajdujących się poza Chinami nie był już tak dotkliwy jeżeli chodzi o pierwszy kwartał bieżącego roku. W lutym i marcu dostarczono 132 jednostki o łącznej wartości 3,0 mln CGT, co oznacza spadek o 23% w porównaniu z analogicznym okresem 2019 roku. Wolumen produkcji globalnej w marcu wyniósł 70% poziomu z marca 2019 roku.

Globalne rozprzestrzenianie się korona wirusa doprowadziło do tymczasowego wstrzymania produkcji w niektórych stoczniach, zwłaszcza we Włoszech

Spoglądając w niedaleką przyszłość, globalne ograniczenia w podróżowaniu i zakłócenia w łańcuchu dostaw mogą wpłynąć na wielkość produkcji w całym roku 2020. Obecne prognozy przewidują, że dostawy osiągną poziom 73,8 mln DWT, co stanowi spadek o 18% w stosunku do prognozy z początku tego roku.

Rozprzestrzenianie się pandemii Covid-19 negatywnie oddziałuje obecnie na działalność stoczni na całym świecie, wpływając zarówno na wielkość produkcji, jak i potencjał zamówień.

Opracowanie: Wydział Przemysłu Okrętowego MGMiŻŚ na podstawie materiałów własnych, Word Shipyard Monitor  i in.