W stoczni Fincantieri we włoskim Muggiano odbyła się 27 września br. uroczystość przekazania siłom morskim trzeciego okrętu patrolowego, ITS Raimondo Montecuccoli (P432). Jest trzecią, z zaplanowanych szesnastu, jednostek z serii Thaon di Revel, przeznaczonych do ważnych zadań w zakresie obrony wód terytorialnych i interesów państwa na Morzu Śródziemnym. To w obliczu kryzysu migracyjnego stawia marynarkę wojenną (Marina Militare) w obliczu nowych wyzwań.

W wydarzeniu wzięli udział m.in. komendant Szkół Marynarki Wojennej wiceadm. Antonio Natale, szef Dyrekcji Uzbrojenia Marynarki Wojennej (Direzione degli armamenti navali, NAVARM), kadm. Giuseppe Abbamonte, dyrektor Wspólnej Organizacji ds. Współpracy w zakresie Uzbrojenia (Organisation conjointe de coopération en matière d'armement, OCCAR) Joachim Sucker i dyrektor generalny ds. okrętów Fincantieri Dario Deste, a także członkowie załogi, ich rodziny oraz przedstawiciele branży stoczniowej i budowniczych okrętu.

Podczas swojego przemówienia wiceadm. Antiono Natale oświadczył, że „ten okręt jest namacalnym przykładem konkretnej synergii w sektorze strategicznym dla Włoch i dla ich podstawowego powołania morskiego. Montecuccoli będzie ambasadorem marynarki wojennej, obrony, przemysłu krajowego, naszego sektora technologicznego a także, bardziej ogólnie, wieloaspektowych możliwości państwa”. Jednostka została nazwana na cześć Raimondo Montecuccoliego (1609-1680), włoskiego wojskowego w służbie Świętego Cesarstwa Rzymskiego, który zapisał się w historii jako wybitny dowódca, a także uznany teoretyk wojskowości. W przeszłości był on patronem krążownika typu Condottieri, będącego w służbie w latach 1935-1964, odgrywając ważną rolę w historii sił morskich państwa. Stąd nadanie tej nazwy nowemu okrętowi jest formą przekazania i kontynuowania bogatych tradycji okrętowych

Na zakończenie ceremonii miał miejsce kluczowy moment, jakim było pierwsze podniesienie bandery. Oznaczało to zakończenie procesu konfiguracji i testów, rozpoczynając początek służby okrętu. W najbliższym czasie czekają go intensywne szkolenia i wdrażanie załogi do obowiązków. Ma to na celu sprawne przygotowanie jednostki do wykonywania zadań zgodnie z przeznaczeniem, jak pełnienie służby patrolowej lub dozorowej na wyznaczonym akwenie, czy też zwalczanie przemytu ludzi i nielegalnej imigracji.

Fot. MW Włoch

Fot. MW Włoch

Patrolowiec (OPV, Offshore Patrol Vessel) został zaprojektowany i zbudowany w całości we Włoszech. Cięcie blach odbyło się w 2018 roku, a wodowanie trzy lata później. Ma stanowić konkretną demonstrację ewolucji technologicznej i możliwości produkcyjnych, wyrażonych przez możliwości krajowego przemysłu stoczniowego. Jest to pierwszy okręt patrolowy z tej serii w konfiguracji Light Plus, który w porównaniu do wersji Light zawiera system rakiet najnowszej generacji z pionowymi ogniwami, a także innowacyjny wielofunkcyjny radar stałopozycyjny, zaprojektowany z myślą o zwalczaniu zagrożeń powietrznych (Anti-Aircraft Warfare, AAW), a także system elektronicznych środków wykrywania i przeciwdziałania zagrożeniom. Ma 143 metry długości i 5 880 ton maksymalnej wyporności. Załoga liczy 173 oficerów i marynarzy, z możliwością dokooptowania 30 dodatkowych w zależności od celów misji. Napęd stanowi system CODAG, na który składają się turbina gazowa General Electric/Avio LM2500+G4 32 000 kW, dwa silniki wysokoprężne MTU 20V 8000 M91L 10 000 kW każdy, cztery generatory z silnikami wysokoprężnymi M.A.N. GenSets 12V175D-MEM 1 640 kW, dwa silniki elektryczne 1 350 kW każdy, dwa  generatory awaryjne z silnikami wysokoprężnymi ster strumieniowy 550 kW i dwa wały napędzające śrubę napędową o regulowanym skoku. Maksymalna prędkość, jaką może osiągnąć okręt to 27 węzłów, a przy prędkości 17 jego zasięg działań wynosi 5 000 mil morskich. W swoim wyposażeniu posiada czujniki i systemy wyprodukowane głównie przez Leonardo-Finmeccanica, w tym system kierowania ogniem ADT NG NA30S Mk2, radar obserwacji powietrznej i naziemnej, dwa radary nawigacyjne, system zarządzania poleceniami Mk4 CMS, donar do wykrywania zagrożeń podwodnych, czy też dwuzakresowy radar AESA 3D wraz z radarem w paśmie C. Do tego dochodzą anteny SATCOM, System Elettronica-ELT Spa ZEUS: RESM (radarowe elektroniczne środki przeciwdziałania), RECM (elektroniczne przeciwdziałanie radarowe) i CESM (ESM łączności), a także dwa systemy akustyczne dalekiego zasięgu SITEP MS-424 i dwie wyrzutnie wabików Oto Melara ODLS-20. W skład wyposażenia okrętu wchodzi także śmigłowiec AW101 i dwa bezzałogowe statki powietrzne SH90.

Na uzbrojenie składa się armata morska Oto Melara 127/64 mm Vulcano z automatycznym systemem obsługi amunicji (AAHS), armata przeciwlotnicza Oto Melara 76/62 mm Strales Sovraponte, dwa działka automatyczne Oto Melara Oerlikon KBA B06, dwa systemy ośmiokomorowych wyrzutni DCNS SYLVER A70 VLS dla 16 pocisków Aster w wersji 15, 30, 30B1NT lub pocisków Scalp Naval, osiem rakiet przeznaczonych do zwalczania celów morskich i lądowych Teseo\Otomat Mk-2/E, a także dwie potrójne wyrzutnie WASS B-515/3 dla torped Black Arrow 324 mm.

Z okrętów serii Thaon di Revel w służbie są teraz trzy. Poza Raimondo Montecuccoli (P432) są to Paolo Thaon di Revel (P430) i Francesco Morosini (P431), wcielone do służby w 2022 roku. Wcześniejsze są w wariancie Light, różniąc się m.in. wypornością i nieco innym uzbrojeniem, w tym możliwości zwiększenia ich. W przyszłym roku do służby mają wejść przechodzące aktualnie próby morskie: w kwietniu Giovanni delle Bande Nere (P434), a w październiku Marcantonio Colonna (P434). W latach 2025-2026 do służby mają wejść kolejno przyszłe Ruggiero di Lauria (P435) i Domenico Millelire (P436). Poczynając od czwartego patrolowca z tej serii, są one naprzemiennie w wariantach Full i Light Plus. W sumie do służby mają wejść trzy podserie tego typu, Full, Light i Light Plus.