Zagrożenie atakami rakietowymi ze strony jemeńskich bojowników Huti, próby porwań statków i ogólnie niestabilność tras morskich pozostają wyzwaniem dla międzynarodowych sił morskich. W dążenie do utrzymania niezakłóconej żeglugi jest również zaangażowana Marynarka Wojenna Francji (Marine nationale), która również rozmieściła swoje siły morskie w newralgicznym regionie.

Jak podkreśliły służby prasowe francuskich sił morskich, fregata typu Aquitaine, Languedoc (D653) od 8 grudnia działa i prowadzi patrole na obszarze południowego Morza Czerwonego i cieśniny Bab al-Mandab. Jak dotąd jedyna przerwa operacyjna w działaniach nastąpiła w okresie od 30 grudnia ub.r. do 3 stycznia tego roku, gdy okręt cumował w Dżibuti. W trakcie swojej służby zaliczył epizod bojowy, gdyż 9 grudnia ub.r. zestrzelił dwa drony wystrzelone z terytorium Jemenu przez Huti. Już dwa dni później wziął udział w kolejnej akcji, przybywając z pomocą norweskiemu statkowi Strinda, na którym w wyniku ataku ze strony jemeńskich bojowników doszło do pożaru. Okazało się, że w kierunku jednostki nadlatywał kolejny uzbrojony dron, który został zestrzelony przez Languedoc. Następnie fregata zapewniła ochronę zagrożonego statku, w tym również w ramach gaszenia pożaru i oględzin uszkodzeń.

Francuskie władze podkreślają, że rozmieszczenie fregaty na tym obszarze jest dowodem na zaangażowanie państwa w bezpieczeństwo międzynarodowej żeglugi. Wskazuje to przy tym na potrzebę zabezpieczenia jego interesów sięgające dalekich zakątków świata z racji na współpracę z państwami i działalność krajowych firm na wszystkich kontynentach. Ponadto Francja posiada szereg terytoriów zamorskich na Oceanie Atlantyckim, Indyjskim i Spokojnym, które również prowadzą działalność handlową, a transport towarowy przez Kanał Sueski jest dla nich kluczowy.

Languedoc (D653) to fregata typu Aquitaine, zaliczana do programu tzw. Europejskich Wielozadaniowych Fregat (ang. European Multi-Purpose Frigate, franc. Frégate Européenne Multi-Mission, wł. Fregata Europea Multi-Missione, FREMM). Został on uruchomiony w 2005 roku i jest jednym z głównych elementów francuskiego systemu zwalczania okrętów podwodnych (Anti-Submarine Warfare, ASW). W ramach tego przedsięwzięcia powstało 59 okrętów, których użytkownikami jest obecnie czwórka państw: Egipt, Francja, Maroko i Włochy. Wśród przyszłych użytkowników wymienia się Indonezję i USA. Jednostka ma 142 metry długości i wyporność 6 000 ton, co czyni ją nieco mniejszą od bliźniaczej, włoskiej serii typu Carlo Bergamini, której okręty mają 144,6 metra długości i 6 700 ton wyporności. Załoga liczy 145 oficerów i marynarzy. Prędkość maksymalna okrętu wynosi 27 węzłów, a przy standardowej wynoszącej 15 węzłów zasięg działania wynosi do 6 000 mil morskich. Kombinowany napęd elektryczno-dieslowy i gazowy (Combined Diesel-Electric and Gas Turbine CODLAG) tworzą silniki MTU Serii 4000 o mocy 2,2 MW każdy. W swoim wyposażeniu posiada wielozadaniowy radar Héraklès, sonar holowany CAPTAS-4 oraz sonar montowany na kadłubie UMS 4110 CL. Uzbrojenie stanowią armata morska OTO Melara 76 mm Super Rapid, zdalny system obrony Narwhal 20 mm, 16-komorowy system wyrzutni SYLVER A43 VLS dla rakiet przeciwlotniczych Aster 15, 16-komorowy SYLVER A70 VLS dla rakiet manewrujących MdCN, osiem pocisków przeciwokrętowych Exocet MM40 Block 3c oraz dwie podwójne wyrzutnie B-515 dla torped MU90. Ponadto fregata posiada lądowisko i hangar do obsługi śmigłowca NH90.