Królewska Norweska Marynarka Wojenna (Sjøforsvaret) przeprowadziła udane ćwiczenia ogniowe z użyciem wyprodukowanego w Kongsberg Defence & Aerospace roku pocisku Naval Strike Missile (NSM). Wycofany ze służby okręt Æger zatonął w wyniku bezpośredniego trafienia pociskiem wystrzelonym z fregaty KNM Otto Sverdrup (F 312).

Ćwiczenia odbyły się w tym tygodniu w Vesterålen w północnej Norwegii. Ich celem było sprawdzenie możliwości pocisków przeciwokrętowych, wykorzystywanych przez siły morskie oraz lądowe. Wśród ich użytkowników jest m.in. polska Marynarka Wojenna, która wyposażyła je Morską Jednostkę Rakietową z 3. Flotylli Okrętów, stacjonującą w Siemirowicach.

Celem norweskiego testu była wycofana ze służby w 1992 korweta o długości 70 metrów, eks-KNM Æger. Służby prasowe sił zbrojnych podkreśliły w komunikacie, że jednostka była certyfikowana pod względem bycia "ekologiczną", a jej zatopienie nie byłoby zagrożeniem dla środowiska morskiego.

- Skupiliśmy się na operacyjnym i realistycznym wykorzystaniu systemu rakietowego. Działał zgodnie z oczekiwaniami, nawet w trudnych warunkach pogodowych. Ostrzał zakończył się sukcesem i spowodował druzgocące uszkodzenia celu - powiedział dowódca KNM Otto Sverdrup kmdr Lars Ole Høknes.

– Marynarka wojenna przeprowadziła udane wystrzelenie pocisku uderzeniowego na Morzu Norweskim. Bardzo ważne jest, aby norweskie siły zbrojne sprawdziły, czy nasza broń działa tak, jak powinna – powiedział p. o. dyrektora ds. komunikacji Michel Christian Hayes.

Naval Strike Missile to system wykorzystujący potężne pociski przeciwokrętowe, który został opracowany i wyprodukowany przez Kongsberg Defence & Aerospace we współpracy z Raytheon Missiles & Defense. Może być uruchamiany z różnych platform znajdujących się na instalacjach lądowych oraz morskich. Choć domyślnie jest przeznaczony do zwalczania wrogich okrętów, z powodzeniem można go użyć także przeciwko celom w głębi lądu.

Dzięki prędkości poddźwiękowej pociski mają zasięg ponad 185 kilometrów. Konstrukcja płatowca i wysoki stosunek ciągu do masy zapewniają też wyjątkowo dobrą zwrotność. Dzięki zaawansowanym manewrom terminalowym są zdolne przetrwać obronę powietrzną wroga. Autonomiczne rozpoznawanie celu (ATR) zapewnia wykrycie, rozpoznanie i trafienie właściwego celu na morzu lub na lądzie.