Szwedzki koncern zbrojeniowy podzielił się w mediach społecznościowych informacją odnośnie prac koncepcyjnych następców dotychczas używanych przez Królewską Marynarkę Wojenną Szwecji korwet typu Visby.

Choć oficjalny komunikat nie zdradza zbyt wiele, wynika z niego, że firma znajduje się obecnie w fazie definiowania produktu (Product Definition Phase, PDF). Oznacza to, że związane z przyszłym projektem okrętu pomysły i koncepcje osób posiadających wiedzę o zapotrzebowaniach potencjalnego klienta są przekazywane tym, które posiadają z kolei wiedzę techniczną. Celem tego jest przeniesienie koncepcji i idei na zagadnienia techniczne, potencjalnie też wstępną wizualizację okrętów. Jeszcze w tym roku ma powstać projekt, który zostanie przedstawiony zamawiającemu. Wiadomo już, że okrętów będzie czwórka i będą nazywać się Halmstad Luleå, Norrköping i Trelleborg. Co istotne, przekazano także informacje o planowanych, nowych holownikach, które będą najpewniej obsługiwały wspomniane okręty podczas manewrowania w portach. Ich również będzie czwórka, o nazwach Hebe, Hera, Hermes i Heros. Powstaną w oparciu o zmodyfikowany projekt Damens Stan Tug 1606 ICE i zostaną dostarczone w 2023 i 2024 roku.

- Prace nad nowymi okrętami Marynarki Wojennej idą pełną parą, a wiosną, po zatwierdzeniu przez króla, ustalono nazwy okrętów. Nawodne okręty bojowe będą nosić nazwy szwedzkich portów, które mają lub miały duże znaczenie dla marynarki wojennej - przekazał w mediach społecznościowych rzecznik prasowy szwedzkiej marynarki wojennej Jimmie Adamsson.

Obecnie trzon morskich sił uderzeniowych Szwecji stanowią korwety rakietowe typu Visby. Charakteryzują się nowoczesnym kształtem kadłuba, a zdaniem koncernu wciąż "wyznaczają światowe standardy dla okrętów bojowych". Dzięki technologii stealth wyróżniają się też w kwestii niewykrywalności, a ponadto szybkości i pokaźnemu arsenałowi. Innowacyjna i potężna konstrukcja pozwala na stworzenie bojownika powierzchniowego o doskonałych właściwościach w zakresie niewidzialności, szybkości i siły bojowej. Koncern Saab zbudował w latach 1995-2015 pięć jednostek (szósta została anulowana). Mają 72,7 metra długości i wyporność wynoszącą 640 ton. Osiągają prędkość do 35 węzłów, a przy 15 mają zasięg do 2 500 mil morskich. Załoga liczy 43 oficerów i marynarzy. Uzbrojenie stanowią morska armata automatyczna Bofors 57 mm Mk3, osiem pocisków przeciwokrętowych, RBS15 Mk2, cztery wyrzutnie torped 400 mm i wyrzutnie granatów ASW 127 mm. Przewidziane jest także wyposażenie okrętów w miny i ładunki głębinowe, choć obecnie nie znajdują się one na tych okrętach.

Korwety typu Visby wyróżniają się swoją manewrowością i silnym uzbrojeniem, jednakże nie są one dużymi okrętami, a ich rozmiar i możliwości gabarytowe wpływa na zdolności operacyjne. Obecna sytuacja pokazuje jednak, że w sytuacji obrony wybrzeża Szwecji mogą nie stanowić dostatecznej obrony interesów państwa na morzu. Z racji na zagrożenie ze strony Rosji po inwazji na Ukrainę w lutym ubr., władze w Sztokholmie rozpoczęły wraz z Finlandią procedurę wstąpienia państwa do Organizacji Traktatu Atlantyckiego. Z racji na to, że z powodów politycznych (m.in. wspieranie opozycji) blokuje to Turcja, wciąż kraj nie dołączył do struktur sojuszniczych, gdy w przypadku drugiego kandydata procedura została zakończona w kwietniu br.

Aby sprostać współczesnym zagrożeniom oraz stać się w przyszłości istotnym nabytkiem dla NATO, Szwecja dąży do modernizacji swoich sił morskich, zaliczanych do najlepszych na Morzu Bałtyckim. Koncern Saab prowadzi prace m.in. nad nowoczesnymi okrętami podwodnymi typu A26, a do służby mają powrócić cofnięte do rezerwy A17. Pojawia się potrzeba wprowadzenia potencjalnie większych nawodnych okrętów bojowych, o większej długości i wyporności niż obecnie używane typu Visby. Największy okręt Svenska marinen, patrolowiec HSwMS Carlskrona (P04) ma 105,7 metra długości i 3150 ton wyporności. Ponadto w służbie pozostają wciąż dwie korwety typu Göteborg, zbudowane w latach 80-tych, które choć modernizowane, nie spełniają tak obecnych wymagań działań morskich.

Dołączona do informacji prasowej wizualizacja jest raczej tylko sugestią, że trwają prace koncepcyjne, niemniej szukając wzorców można przyjrzeć się rozwiązaniu fińskiemu, o czym pisaliśmy odnośnie wstąpienia Finlandii do NATO. Kraj ten posiada niedużą, ale nowoczesną flotę, której główną siłą uderzeniową są jednak jednostki porównywalne rozmiarami z małymi okrętami rakietowymi typu Orkan. Od 2020 roku trwają tam prace związane z projektem korwet rakietowych typu Pohjanmaa. Z racji na długość 117 metrów i wyporność 4 300 ton (porównywalne z fregatami) określa się je niekiedy „fińskimi Miecznikami”. Staną się największymi okrętami w Marynarce Wojennej Finlandii (Merivoimat). Ich koszt ma wynosić nawet 1,3 mld euro, będąc potencjalnie największym przedsięwzięciem fińskiej zbrojeniówki w zakresie morskiej obronności państwa. Budowa pierwszego z planowanych czterech okrętów ma się rozpocząć w tym roku, a wejście do służby wszystkich jest planowane na lata 2028-2029.

Co jest tutaj istotne, przy budowie korwet rakietowych dla Finlandii są zaangażowane norweski Konsberg i, co nie powinno dziwić, szwedzki Saab. Oba mają ogromne doświadczenie w zakresie budowy i doposażania okrętów w nowoczesne uzbrojenie oraz inne systemy. To tym bardziej może sugerować, że okręty typu Pohjanmaa mogą być tutaj wzorem dla Svenska marinen. Patrząc więc na fiński przykład, potencjalnie Szwecja może też szukać rozwiązań w korwetach, będących jednak z racji wielkości i wyporności porównywalnymi z fregatami, jednocześnie nie zaliczając się do największych w tej klasie. Można jednak oczekiwać, że jeśli faza projektowa zakończy się zgodnie z planem, pierwszy okręt może zostać przekazany zamawiającemu jeszcze przed 2030 rokiem.