Świnoujście otrzymało od Polskiego LNG pierwsze pieniądze z podatku od nieruchomości za funkcjonujący tam terminal LNG. Z tego tytułu do miasta wpłynie w tym roku 40 mln zł.

Polskie LNG, należące do grupy kapitałowej Gaz-System, zapłaci blisko 40 mln zł podatku od nieruchomości dla budynków i budowli, stanowiących składniki majątku trwałego terminalu LNG im. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego – poinformowały w środę służby prasowe Gaz-Systemu.

Jak powiedział PAP rzecznik prezydenta Świnoujścia Robert Karelus, pierwsza z dwunastu rat podatku, jakie zaplanowano w tym roku, już wpłynęła do miasta. – Cieszymy się z tych pieniędzy, które mają być w przyszłości wkładem miasta w budowę bardzo ważnego dla Świnoujścia tunelu między wyspami Wolin i Uznam – dodał Karelus. Miasto otrzymało w styczniu decyzję o dofinansowaniu z unijnych środków budowy tunelu.

40 mln zł to spory zastrzyk pieniędzy dla miasta, którego budżet oscylował do tej pory w okolicach 250 mln zł – podał Karelus. W tym roku dzięki przychodom m.in. z podatku od nieruchomości z gazoportu, a także rekordowym wpływom ze sprzedaży nadmorskich nieruchomości budżet Świnoujścia to około 343 mln zł – powiedział Karelus.

Wpływy z podatków miasto planuje przeznaczyć przede wszystkim na inwestycje. Będą to remonty i modernizacje dróg i chodników, remonty szkół i obiektów sportowych, programy społeczne, a także imprezy kulturalne – wyliczał Karelus.

Gaz-Systemu poinformował także, że wcześniej wsparł w Świnoujściu budowę nowoczesnej jednostki straży pożarnej, a także mniejsze przedsięwzięcia, jak festiwal Fama, Dni Twierdzy na Wyspach czy Międzynarodowy Dzień Latarni Morskich. Spółka dotowała także program Bezpieczne Miasto i szpital miejski w Świnoujściu.

Terminal w Świnoujściu w czerwcu ubr. przyjął pierwszą komercyjną dostawę gazu. Inwestycja pozwala m.in. na przyjmowanie i rozładunek statków z LNG, magazynowanie surowca, a także na zmianę stanu skupienia z płynnego na lotny i dalszy jego przesył. Na razie moc regazyfikacyjna terminala wynosi 5 mld m sześc. rocznie, czyli tyle, ile jedna trzecia polskiego zapotrzebowania.