Wraz z Lotniskowcową Grupą Uderzeniową (Carrier Strike Group, UKCSG) HMS Queen Elizabeth, zespołół sił powietrznych, w tym samolotów F-35B Lightning, śmigłowców Wildcat i Merlin oraz jednostek wsparcia zostały przekazana NATO, aby stworzyć potężną grupę zadaniową zdolną do działania na rozległym obszarze obejmującą zarówno Morze Śródziemne, jak i Morze Północne oraz Morze Bałtyckie. Wszystko to odbywa się podczas międzynarodowego ćwiczenia morskiego pk. Neptune Strike.

To nie jedyne lotniskowce, które biorą udział w tym wielkim przedsięwzięciu ćwiczeniowym. Zostały zaangażowane także włoski ITS Cavour i hiszpański ESP Juan Carlos na Morzu Śródziemnym. W ten sposób mają łączyć najnowocześniejsze systemy i rozwiązania celem posiadania zdolności do wielodomenowej ochrony członków sojuszu i partnerów. Łącznie w ćwiczeniu bierze udział 21 państw (w tym Polska), które znajdują się pod dowództwem i kontrolą Sił Wsparcia Marynarki Wojennej i Uderzeniowych NATO, czyli sztabu bojowego pod dowództwem Naczelnego Dowódcy Sił Sojuszniczych w Europie, którego zadaniem jest szybkie planowanie i przeprowadzanie operacji tam, gdzie jest to konieczne. W ten sposób na grunt europejski jest przeszczepiane, na mniejszą skalę rozwiązanie przedsięwzięć szkoleniowych rodem z USA, gdzie zaangażowane do ćwiczeń siły działają na kilku akwenach zajmujących ogromny obszar. Neptune Strike to „działanie wzmożonej czujności”, czyli zasadniczo jest przedsięwzięciem pokazującym, że NATO pozostaje tak samo silne i istotne jak zawsze oraz zdolne do podejmowania zobowiązań obronnych sojuszu.

Po krótkim pobycie w porcie w Portsmouth w zeszłym tygodniu HMS Queen Elizabeth brał udział w ćwiczeniu w zakresie zwalczania okrętów podwodnych, w którym brał udział wraz z norwerskim "podwodniakiem" na Morzu Północnym. HNoMS Utstein otrzymał zadanie „zatopienia” lotniskowca, a misją śmigłowców Merlin z 820 Dywizjonu Lotnictwa Marynarki Wojennej było jego zatrzymanie. Walka z okrętami podwodnymi należy do najtrudniejszych i najważniejszych procedur ćwiczonych z Ćwiczenie to sprawdzało umiejętności lotników marynarki wojennej i proces podejmowania decyzji taktycznych, we współpracy połączeniu z morskim samolotem patrolowym dalekiego zasięgu P8 Poseidon Royal Aircraft, którego zadaniem było polowanie na wspomniany okręt podwodny typu Ula. W trakcie tego śmigłowce wykorzystywały swój system do nasłuchu podwodnego. Wcześniej też brały udział w operacji zaopatrywania na wodzie, gdzie unosząc się nad wodą jeden z nich posłużył do przenoszenia zaopatrzenia i personelu na jednostkę morską, a także procedurę ewakuacji z okrętu podwodnego.

Fot. Royal Navy

– Odstraszanie i obrona Euroatlantyku leży w sercu NATO, a nasze działania w zakresie wzmożonej czujności w ramach Neptune Strike są tego wyraźnym dowodem. Jak pamiętam, po raz pierwszy brytyjska grupa uderzeniowa lotniskowców jest dowodzona przez NATO, więc jest to doniosłe dla Wielkiej Brytanii i sojuszu. Nie mogę się doczekać pełnego tygodnia aktywności i wielu innych w przyszłości. Razem jesteśmy silniejsi – powiedział kmdr por. James Blackmore, dowódca brytyjskiej Grupy Uderzeniowej Carrier Strike.

Kiedy jakikolwiek okręt znajduje się pod dowództwem międzynarodowej kadry, pełni wtedy przez określony czas obowiązki o żywotnym znaczeniu dla sojuszu w ramach zaangażowania danego państwa w bezpieczeństwo swoich sojuszników i partnerów. Dotyczy to zarówno jednostek przydzielanych do Stałych Zespołów Okrętów i Stałych Zespołów Sił Przeciwminowych, jak i przekazywanych w związku z konkretnymi operacjami bądź misjami. Po zakończeniu tych działań, lub gdy tego wymaga interes danego państwa, wracają pod komendę rodzimego dowództwa, w celu wykonania kolejnych zadań zgodnie z przeznaczeniem.

Fot. Royal Navy