Kanadyjski oddział międzynarodowej organizacji ekologicznej WWF skrytykował Parlament za brak zdecydowanych działań odnośnie ograniczania hałasu w oceanach, co jest efektem działalności człowieka. Ma to powodować coraz większe szkody dla gatunków morskich. Jak informują ekolodzy, rząd federalny początkowo zobowiązał się do opublikowania pierwszego projektu swojej strategii dotyczącej zmiany w tym zakresie już w 2021 roku, niemniej tak wciąż się nie stało. 

Wraz z pierwszym zebraniem Parlamentu Kanady w 2024 roku, krajowy oddział WWF rozpoczął 29 stycznia ponaglenia, aby władze wreszcie przedstawiły konkretny plan ochrony wielorybów, morsów i innych morskich zwierząt przed podwodnym hałasem. Jest on zagrożeniem z racji na znaczenie polegania na dźwięku przez zwierzęta poruszające się pod wodą, gdzie światło słoneczne nie dociera lub robi to w sposób ograniczony.

Problem czai się w głębinach

Jak podkreślają ekolodzy, industrializacja oraz wykorzystanie oceanów w gospodarce morskiej w postaci ruchu statków, działalności infrastruktury wydobywczej (ropa, gaz), budownictwa morskiego oraz nadawanych sygnałów wpływają negatywnie na jakość życia morskiego, w tym jego funkcjonowanie. Podwodny hałas może zakłócać choćby normalne zachowania zwierząt, utrudniać karmienie, komunikację (w tym echolokację), a ponadto zwiększać poziom stresu. Do tego wyniku ruchu statków i działalności infrastrukturalnej regularnie co roku dochodzi do wypadków z udziałem statków i morskich stworzeń, poczynając od fok, przez delfiny, orki, aż do wielorybów. Także ryby są zagrożone przez hałas. To pokazuje, że nawet w kwestii ograniczenia działalności wielorybniczej, czy rybołówstwa, obok przeławiania akwenów są również inne zagrożenia dla morskiej fauny.

Specjaliści wskazują także na bardziej szczegółowe konsekwencje nadmiernego hałasu w oceanie, co jest określane "zanieczyszczeniem" z racji na swoją szkodliwość. Nadmierna emisja dźwięków może spowodować oddzielenie się samic wielorybów od młodych, czy w ogóle rozdzielenie stad. Ponadto z racji na zakłócenia dla echolokacji zwierzę nie zauważa zbliżającego się statku, przy czym szczególnie niebezpieczne jest zetknięcie się z śrubami napędowymi, ulokowanymi w dolnej części kadłuba statków. Badania naukowców wykazały, że podwodne zanieczyszczenie hałasem ogranicza echolokację i komunikację między 75 pozostałymi członkami krytycznie zagrożonej populacji wielorybów zamieszkujących południowe akweny nieopodal wybrzeży Kanady. Należy tu podkreślić znaczenie wydawania odgłosów przez ssaki morskie, gdyż w przypadku morsów samice i ich młode rozpoznają się po odgłosach, natomiast swoisty i znany wszystkim "śpiew" waleni ma ogromne znaczenie dla zachowań godowych, dzięki czemu samce są w stanie przyciągnąć do siebie partnerki.

Rosnące w decybelach zagrożenie

Badania natężenia hałasu wskazują, że poziom hałasu pod wodą w rejonie Arktyki podwoił się w ciągu zaledwie siedmiu lat ostatnich lat i jest to drugi poważny problem obok globalnego ocieplenia, które powoduje zanikanie lądolodu oraz czap lodowych. Ta druga sytuacja również wpływa na hałas, gdyż zanik grubych warstw lodu powoduje, że zanika fizyczna bariera tłumiące dźwięki znad powierzchni.

Ekolodzy podkreślają, że inwestycje w związku z wydobyciem gazu i ropy na określonych obszarach wydobywczych, a także działania na rzecz morskiej energetyki wiatrowej mają istotny wpływ na wzrost natężenia morskich głębin hałasem z powodu wzrostu ilości jednostek morskich poruszających się na powierzchni wody, zaangażowania podwodnych pojazdów oraz pracy stacjonarnej infrastruktury. Dalsze badania mają dowodzić, że rosnący ruch statków na całym świecie powoduje podwojenie poziomu hałasu podwodnego co dziesięć lat.

– Niektóre części oceanu są ponad 100 razy głośniejsze niż byłoby naturalnie, a ponieważ działalność człowieka w oceanie stale się nasila, Kanada potrzebuje solidnego planu, aby już teraz zmniejszyć głośność. WWF Kanada wzywa nie tylko do wydania opóźnionej strategii dotyczącej hałasu w oceanach, ale także do opracowania strategii wystarczająco silnej, aby zapewnić znaczące, wymierne i pilne działania, których desperacko potrzebują wieloryby i inne gatunki dotknięte zanieczyszczeniem podwodnym hałasem – zaznaczył Hussein Alidina, kierownik WWF Kanada i specjalista ds. ochrony morza.

Władze po raz pierwszy zwróciły się do opinii publicznej z prośbą o proponowane ramy swojej strategii, dotyczącej hałasu oceanicznego w okresie od 14 października 2020 roku do stycznia 2021 roku. WWF przedstawił swoje uwagi i propozycje w stosownym dokumencie. Rząd federalny zapowiedział wówczas, że planuje opracować projekt strategii dotyczącej hałasu oceanicznego dla Kanady wraz ze wstępnymi zaleceniami latem 2021 roku, który następnie przesunięto na kolejny, po czym "ostateczna strategia" miała zostać uruchomiona w 2023 roku. Jak można jednak zauważyć choćby na publikacjach odpowiednich instytucji rządowych, dotąd nawet... nie opublikowano projektu strategii. To tylko coraz bardziej frustrowało ekologów, czujących że tak oni, jak i poruszany przez nich problem, są lekceważone.

Szukanie rozwiązań

WWF przedstawił punkty, które według organizacji powinny wchodzić w skład kanadyjskiej strategii ograniczania hałasu oceanicznego. Zdaniem ekologów bez nich będzie ona w stanie załagodzić problemu zanieczyszczenia głębin hałasem. Są to:

1. Ustalone limity hałasu dla działań, o których wiadomo, że mają negatywny wpływ na krajobraz dźwiękowy, takich jak żegluga czy poszukiwanie ropy i gazu.
2. Poznanie ograniczeń biologicznych zwierząt w kontekście akceptowalnego hałasu przez różne gatunki morskich zwierząt.
3. Przyjęcie terytorialnego podejścia, które obejmie cele w zakresie redukcji hałasu w regionach, w których jest już nadmiernie głośno, oraz ograniczenia hałasu w obszarach szybko rozwijających się, takich jak Arktyka.
4. Kanada powinna nadać priorytet ochronie zagrożonych obszarów oceanicznych, w tym kluczowych siedlisk gatunków zagrożonych.
5. Zachęcanie do opracowywania i przyjmowania cichszych technologii, jednocześnie natychmiast wdrażając środki operacyjne, które mogą zmniejszyć hałas, takie jak spowolnienie statków w siedliskach zwierząt morskich lub w pobliżu nich.
6. Wprowadzenie przepisów dotyczących bieżącego monitorowania poziomów hałasu, egzekwowania ich limitów oraz celów redukcyjnych.

WWF proponuje również rozwiązania, aby obok władz w działalność na rzecz ograniczania problemu zaangażowali się obywatele Kanady. W ramach inicjatywy oddolnej mogą wysyłać wiadomości do swoich reprezentantów w parlamencie, Ministerstwa Rybołówstwa i Oceanów, stojącej na czele tego resortu minister Diane Lebouthillier, a także Kanadyjskiej Straży Wybrzeża. Organizacja stworzyła możliwość interaktywnego zapoznania się z problemem morskich hałasów, wykorzystując m.in. zarejestrowane nagrania odgłosów zwierząt morskich, jak i określonych typów statków oraz infrastruktury znajdującej się na wodzie oraz pod wodą.