Największa i najsilniejsza marynarka wojenna świata przygotowuje się do manewrów na wyjątkową skalę. W różnych punktach globu ma jednocześnie ćwiczyć sześć grup okrętowych z lotniskowcami na czele oraz 25 000 morskiego personelu. Głównym celem tego przedsięwzięcia jest przygotowanie się do konfliktu o skali globalnej. To będzie drugie takie wydarzenie w historii sił morskich USA.

Cele tegorocznego i zarazem drugiego w historii o takiej skali ćwiczenia obejmują weryfikację doktryny Marynarki Wojennej o działaniu w ramach rozproszonych operacji morskich (DMO), która ma na celu sprawdzenia w praktyce działania w kwestii rozmieszczonych sił w różnych punktach, o nierzadko znacznych odległościach między sobą, celem skomplikowania wysiłków strony przeciwnej.

Wyzwania w zakresie dowodzenia, kontroli i logistyki związane z łączeniem ze sobą dziesiątek okrętów i samolotów oraz jednostek naziemnych skłoniły szefa operacji morskich, adm. Mike'a Gildaya, do zgłoszenia potrzeby organizacji oryginalnej, dotąd nierealizowanej serii ćwiczeń, które odbyły się po raz pierwszy w 2021 roku. Połączyły one działania w ramach operacji morskich i przybrzeżnych w jedno, ogólnoświatowe wydarzenia.

—  Zdolność dowodzenia i kontrolowania naszych operacji w 22 strefach czasowych pozwoli nam walczyć i wygrywać w globalnym środowisku z naszymi konkurentami. Aby to zrobić, musimy globalnie zsynchronizować precyzję i synchronizację w celu prowadzenia nowoczesnej wojny na najwyższym poziomie — powiedział admirał Daryl Caudle, dowódca Dowództwa Sił Floty USA (United States Fleet Forces Command).

Ćwiczenia mają się skupiać także na wysoce skoordynowanym dowodzeniu i kontroli w celu uzyskania jednoczesnych efektów, a także na testowaniu systemu sieci i komunikacji Project Overmatch - kosztowny projekt dotyczący zakresu wspólnego dowodzenia i kontroli w całej domenie sił połączonych w ramach działań asymetrycznych, tj. dążąc do niezawodnego połączenia formacji na lądzie, w powietrzu, na morzu, w przestrzeni kosmicznej i cyberprzestrzeni, a także umożliwijąć bezproblemową współpracę międzynarodową. Możliwości tego rozwiązania jak dotąd testowano m.in. w 7. Flocie US Navy w ramach Carl Vinson Carrier Strike Group.

- Kluczowe jest prowadzenie tych operacji w sposób rzeczywisty, wirtualny i konstruktywny. Od taktycznego końca, w którym marynarze i marines wykonują operacje na lądzie lub morzu, aż po aspekt dowodzenia i kontroli, nasza zdolność do synchronizacji i prowadzenia tych operacji ma kluczowe znaczenie — powiedział gen. broni Brian Cavanaugh, dowódca Dowództwa Korpusu Piechoty Morskiej.

Do prowadzenia ćwiczeń w tym samym czasie w skali globalnej marynarka wojenna wykorzystuje także nowe narzędzia wirtualne. Dzięki wykorzystaniu tzw. "live-virtual-constructive environment "jednostki mogą uczestniczyć w wielu formach działania wirtualnie, niezależnie od lokalizacji, i mogą być „przemieszczane” w miejsce potrzebne do rozwiązania problemu bitwy. Wybrane jednostki na prawdziwym obszarze przeprowadzać swoje operacje i działania, podczas gdy okręty zacumowane przy burcie lub marynarze na obiektach na lądzie będą mogli w nich uczestniczyć za pośrednictwem wirtualnego interfejsu. Do koordynowania symulacji przydzielono blisko 1000 pracowników.