• <

Raportowanie i badanie wypadków przy pracy w świetle Konwencji o pracy na morzu

06.04.2015 21:21 Źródło: własne
Strona główna Prawo Morskie, Finanse Morskie, Ekonomia Morska Raportowanie i badanie wypadków przy pracy w świetle Konwencji o pracy na morzu

Partnerzy portalu

Raportowanie i badanie wypadków przy pracy w świetle Konwencji o pracy na morzu - GospodarkaMorska.pl

Od pewnego czasu za pośrednictwem portalu Gospodarka Morska przybliżamy Państwu postanowienia wytycznych do Konwencji o pracy na morzu z 2006 roku przyjętych w październiku 2014r. przez przedstawicieli Międzynarodowej Organizacji Pracy. Należy pamiętać, iż owe wytyczne co do zasady nie mają charakteru wiążącego, stanowić jednak mają pomoc dla rządów poszczególnych państw implementujących do swoich porządków prawnych postanowienia Konwencji (zwanej również Maritime Labour Convention, w skrócie MLC). Poprzednie publikacje naszej Kancelarii dotyczące omawianych wytycznych przedstawiały zagadnienia związane z oceną i zarządzaniem niebezpieczeństwem grożącym marynarzom podczas świadczenia przez nich pracy oraz funkcjonowaniu na statku tzw. komitetu do spraw bezpieczeństwa. Niniejszą analizę zamierzamy natomiast poświęcić tematowi raportowania oraz badania wypadków mających miejsce podczas pracy na statku.

Zgodnie z przepisami Konwencji o pracy na morzu, obowiązkiem władz państwa – strony MLC jest zapewnienie, że wypadki przy pracy na statku będą odpowiednio zgłaszane z uwzględnieniem wytycznych Międzynarodowej Organizacji Pracy w kwestii zgłaszania i rejestrowania wypadków i chorób związanych z wykonywaniem pracy. Dodatkowo, przepisy prawne danego kraju muszą zagwarantować, iż kompleksowe statystyki wypadków i chorób będą prowadzone, analizowane i publikowane, a tam, gdzie to właściwe, towarzyszyć im będą badania ogólnych trendów w zakresie rozpoznanych zagrożeń. Ponadto, prowadzone będą musiały być dochodzenia w sprawie wypadków w miejscu pracy. Zapisy wytycznych wypracowanych przez Międzynarodową Organizację Pracy precyzują, w jakim trybie przeprowadzane powinny być wskazane powyżej czynności.

Zgodnie z treścią omawianych wytycznych, odpowiednia władza państwowa powinna zapewnić, iż armatorzy raportować będą wszelkie przypadki mających miejsce na statku wypadków przy pracy i uszkodzeń ciała dotyczących marynarzy. Aby uzyskać maksymalną skuteczność procedury raportowania takich przypadków, powinien zostać w nią zaangażowany odpowiedni organ władzy państwowej zajmujący się kwestiami związanymi ze zdrowiem. Niewykluczone jest również zaangażowanie innych organów państwowych, jeżeli okaże się to konieczne. Krajowe przepisy muszą także regulować terminy raportowania oraz przeprowadzenia dochodzenia związanego z wypadkami mającymi miejsce w związku ze świadczeniem pracy na statku. Przepisy te powinny również zapewnić, iż w przypadku, gdy wypadek przy pracy dotknął więcej niż jednego marynarza, dla każdego z nich powstanie oddzielny raport, dzięki czemu nie dojdzie do naruszenia informacji poufnych dotyczących poszkodowanej osoby. Zadaniem prawodawcy danego państwa będzie też stworzenie właściwego systemu statystyk dotyczących wypadków występujących przy pracy na statku, dzięki któremu możliwa będzie lepsza identyfikacja czynników niebezpiecznych dla zdrowia i życia marynarzy.

Składany przez armatora raport, dotyczący wypadku przy pracy powinien zawierać co najmniej następujące elementy: (i) nazwę statku, numer IMO oraz banderę podnoszoną przez statek; (ii) rodzaj statku; (iii) datę i godzinę, kiedy miał miejsce wypadek; (iv) współrzędne geograficzne statku w czasie wypadku; (v) imię i nazwisko, rangę, datę urodzenia, narodowość oraz płeć poszkodowanego marynarza; (vi) określenie poniesionych obrażeń; (vii) znane już skutki wypadku, takie jak śmierć, długotrwała rehabilitacja czy niemożliwość dalszego świadczenia pracy; (viii) warunki, jakie występowały podczas wypadku, takie jak rodzaj oświetlenia, warunki pogodowe, temperatura, (ix) miejsce na pokładzie statku, gdzie doszło do wypadku; (x) określenie czynności, jakie wykonywał marynarz przed wypadkiem; (xi) wykaz godzin pracy i odpoczynku marynarza w trakcie 72 godzin poprzedzających wypadek; (xii) wzmiankę o innych marynarzach, którzy ucierpieli podczas wypadku oraz (xiii) krótki opis okoliczności wypadku.

W myśl opracowanych przez Światową Organizację Pracy wytycznych, władze państwowe powinny powołać odpowiedni organ odpowiedzialny za badanie wypadków przy pracy mających miejsce na statkach. Prawo krajowe musiałoby w takim przypadku regulować, jakie rodzaje wypadków powinny być rozpoznawane przez organ państwowy, jakie przez armatora statku, a także kiedy oba te podmioty zobligowane byłyby do współpracy w zakresie wyjaśnienia okoliczności sprawy. Jeżeli odpowiednie procedury podejmowane są przez armatora, powinien on umożliwić aktywny udział w nich działającemu na statku komitetowi do spraw bezpieczeństwa. Podczas badania danego wypadku przy pracy, pod uwagę powinny być brane przede wszystkim następujące okoliczności: (i) środowisko pracy; (ii) częstotliwość występowania wypadków przy pracy w różnych grupach wiekowych; (iii) utrudnienia fizjologiczne i psychologiczne spowodowane warunkami pracy na statku; (iv) stres związany ze znacznym natężeniem pracy na statku; (v) kwestie związane z rozwojem techniki oraz obsługą maszyn i ich wpływ na skład załogi statku, a także (vi) problemy wynikające z błędów popełnianych przez załogę.

Twórcy wytycznych do MLC wskazują, iż władze państwowe powinny rozważyć wprowadzenie podobnych do opisanych powyżej zasad raportowania i badania również w odniesieniu do chorób, na jakie zapadają marynarze w związku ze świadczeniem pracy na statku.

Radca prawny Artur Pomorski
Aplikant radcowski Adam Gielnik
„Marek Czernis Kancelaria Radcy Prawnego”
 w Szczecinie


Więcej informacji znajdą Państwo na stronie www.czernis.pl

Partnerzy portalu

KONFERENCJA_PRAWA_MORSKIEGO_UG_2024
legal_marine_mateusz_romowicz_2023

Dziękujemy za wysłane grafiki.