Producenci węgla opałowego z Południowej Afryki i Stanów Zjednoczonych przegrywają batalie z konkurencją z Rosji i Kolumbii. Powodem jest łagodna zima w Europie, która spowodowała spadek zapotrzebowania na ten produkt.

Rosyjski węgiel opałowy jest sprzedawany obecnie na szlakach handlowych na całym świecie. A wszystko przez słabą kondycję rubla w stosunku do dolara. Rosja zdominowała przede wszystkim handel węglem w Europie. Nie przełożyło się to jednak na wzrost stawek masowców. Przykładem jest standardowa trasa frachtowca z rosyjskim węglem z łotewskiego portu Windawa do Rotterdamu. Stawki na tym szlaku wahają się w tym roku od 4,25 do 7 dolarów za tonę.

- Rosyjski węgiel to praktycznie jedyny towar transportowany obecnie na panamaxach, ale nie wzrosły przez to stawki frachtowców – powiedział jeden z brytyjskich shipbrokerów. - Zwykle jednostki pływające w regionie północnego Bałtyku biorą od klientów 2-3 dolary za tonę premii za transport po oblodzonych wodach i w trudniejszych warunkach pogodowych. W czasie tej zimy nie zauważyliśmy jednak tego zjawiska, głównie z powodu łagodnej pogody i dużej nadpodaży frachtowców – tłumaczy.

Poza Rosją tylko Kolumbii opłaca się eksportować węgiel do Europy. Wciąż więc można oczekiwać płynących stamtąd masowców typu capesize, które przeważnie zawijają do belgijskich lub holenderskich portów. Węgiel z Południowej Afryki okazuje się z kolei zbyt drogi dla klientów z Europy, więc jednostki z tego kraju pływają teraz głównie do Indii oraz niszowych rynków w Północnej Afrycie i Turcji. Gorzej ma się tylko węgiel ze Stanów Zjednoczonych, który osiągnął niedawno najwyższą cenę w historii. Transporty na linii USA – Wielka Brytania stały się więc zupełnie nieopłacalne dla armatorów frachtowców, gdyż stawki na tym szlaku spadły z 12,2 dolarów w zeszłym roku do 7,7 dolarów za tonę. W najbliższym czasie te stawki utrzymają się na tym samym poziomie – zapowiadają analitycy.