W liście otwartym do decydentów UE przedstawiciele interesów sektora morskiego domagają się, by w ETS dla transportu morskiego uwzględnić cały cykl życia paliw - od pozyskania surowców, przez etap produkcji, na spalaniu skończywszy.

Parlament UE już od dawna domagał się, by emisje dwutlenku węgla z sektora morskiego zostały ujęte w unijnym systemie handlu uprawnieniami do emisji (EU ETS). Propozycje Komisji Europejskiej dotyczące włączenia żeglugi do ETS od 2023 r. są aktualnie na etapie negocjacji szczegółów rozporządzenia. 

W treści listu, który został skierowany do członków Parlamentu Europejskiego, Rady Europy i Komisji Europejskiej, sygnatariusze — World Shipping Council, Danish Shipping, Methanol Institute, Renewable Hydrogen Coalition oraz stowarzyszenia armatorów z Niderlandów i Szwecji — wystosowali apel o możliwie najbardziej proekologiczne regulacje. Zwrócono się o polityczne zobowiązanie do zapewnienia określonych wymogów w zakresie paliw ekologicznych, tak aby można było realizować długoterminowe inwestycje na szeroką skalę.

„Odnawialne paliwa pochodzenia niebiologicznego (RFNBO), takie jak e-metanol i e-amoniak, odegrają kluczową rolę w dążeniu sektora morskiego do realizacji celu ograniczenia wzrostu temperatury na świecie do mniej niż 1,5 stopnia”, czytamy w liście. „Obecnie istnieją silniki do statków wykorzystujące e-metanol, a silniki na e-amoniak są w fazie testów. Aby transport morski mógł ograniczyć emisje, paliwa te muszą być produkowane i dystrybuowane w znacznie większych ilościach. Żeby odblokować ogromne inwestycje niezbędne do odniesienia w tym zakresie sukcesu, konieczne będzie zaangażowanie polityczne".

Zaakcentowano zwłaszcza konieczność bliższego przyjrzenia się temu, jak nowe ekologiczne paliwa wpływają na klimat w całym cyklu życia - od ich wydobywania po spalanie:

„Paliwa przyszłości można wytwarzać na wiele sposobów. Jednym z przykładów jest metanol, który można wytwarzać w sposób zrównoważony lub z energii kopalnej. Chociaż obie ścieżki prowadzą do tego samego produktu, ich wpływ na klimat jest bardzo różny. Tworząc regulacje, politycy powinni brać pod uwagę pełny obraz sytuacji, aby dokładnie uchwycić wpływ nowych paliw na klimat. Ocena paliw na podstawie cyklu życia obejmuje wpływ na klimat związany z produkcją, transportem i spalaniem paliw”.

ETS w obecnej formie wymaga od właścicieli statków jedynie płacenia za emisje na podstawie spalania paliwa, a nie całego cyklu życia, nieświadomie faworyzując tzw. paliwa brunatne z produkcji kopalnej, które zwiększają emisję gazów cieplarnianych. Sygnatariusze wyrazili obawę, że obniży to motywację do stosowania paliw pochodzących ze źródeł odnawialnych:

„Propozycja dotycząca włączenia żeglugi do ETS nakłada cenę jedynie na emisje gazów cieplarnianych ze spalania. (...) Co więcej, propozycja uwzględnia tylko emisje bezpośrednie, może więc zachęcać do stosowania paliw, które powodują znaczne emisje podczas produkcji, ale nie emitują żadnych, gdy są stosowane na pokładzie”.

Innymi słowy, ustalając ceny emisji, istotne jest, aby paliwo nie było traktowane jako ekologiczne, jeśli pozostawiło znaczący ślad klimatyczny podczas wydobycia i produkcji.

Pełna treść listu dostępna TUTAJ.

Europejski System Handlu Emisjami (EU ETS) powstał w 2005 r. w celu propagowania racjonalnego pod względem kosztów oraz skutecznego gospodarczo ograniczania emisji gazów cieplarnianych. Limituje on ilość gazów cieplarnianych, które mogą być emitowane przez energochłonne sektory przemysłu. UE określa całościowy pułap uprawnień do emisji, a przedsiębiorstwa uprawnienia te dostają lub kupują. Pułap jest sukcesywnie obniżany, tak by ilość emisji stopniowo malała.