W dniu 16 lutego 2015 roku zatwierdzona została przez Komisję Europejską decyzja określająca zasady inspekcji i pobierania próbek na okoliczność zawartości siarki w paliwie żeglugowym. Podany akt wyznacza ambitne cele dla państw członkowskich, ściślej – zakłada on przeprowadzenie kontroli dokumentów bunkrowych należących do 10% wszystkich statków zawijających do portów państw członkowskich.

Dokument określa wymagania dla obszarów SECA (ang. Sulphur Emission Control Area) oraz potwierdza, iż inspekcjami zostaną objęte również podmioty zajmujące się dostarczaniem paliwa. Decyzja ta przewiduje rozwijanie europejskiego systemu inspekcji zapewniającego przestrzeganie wymagań wynikających z przepisów Konwencji MARPOL, która weszła w życie w styczniu 2015 roku.

Zgodnie z zawartą preambułą, racjonalne pod względem kosztów i spójne wdrażanie i egzekwowanie dyrektywy 1999/32/WE ma priorytetowe znaczenie w osiąganiu przewidywanych korzyści dla zdrowia i środowiska wynikających z redukcji emisji dwutlenku siarki w żegludze, przy jednoczesnym wspieraniu uczciwej konkurencji i bardziej zrównoważonego rozwoju transportu morskiego
Praktyczne pobranie próbek paliwa żeglugowego przeznaczonego do celów weryfikacji zgodności powinno być przeprowadzane poprzez pobranie próbki pierwotnej z paliwa systemu paliwowego statku i jej analizę albo przez analizę odpowiednich zaplombowanych próbek paliwa bunkrowego znajdującego się na statku

Specjalny unijny system informacji, opracowany i obsługiwany przez Europejską Agencję ds. Bezpieczeństwa na Morzu, dostępny dla państw członkowskich od dnia 1 stycznia 2015 r., ma za zadanie służyć jako platforma do wymiany informacji na temat wyników poszczególnych weryfikacji zgodności na podstawie dyrektywy 1999/32/WE. Komisja, co zrozumiałe, zachęca państwa członkowskie do korzystania z tego systemu, który może znacząco przyczynić się do racjonalizacji i optymalizacji oceny zgodności z wymogami wspomnianej dyrektywy.

Decyzja Komisji Europejskiej przewiduje procedurę weryfikacji zawartości siarki w paliwach żeglugowych stosowanych na statku, obligując państwa członkowskie do stosowania następujących etapów pobierania próbek i weryfikacji zgodności z normami emisji siarki:
1. kontrola dzienników okrętowych oraz kwitów bunkrowych;
2. w stosownych przypadkach, jedna lub obie następujące metody pobierania próbek i analizy:
a. analiza zaplombowanych próbek paliwa bunkrowego na statku towarzyszących kwitowi bunkrowemu, które zostały pobrane zgodnie z prawidłem 18 ust. 8.1 i 8.2 załącznika VI do konwencji MARPOL;
b. pobranie na statku próbek pierwotnych paliwa żeglugowego przeznaczonego do spalenia na statku zgodnie z art. 6, a następnie przeprowadzenie jego analizy.

Po zakończeniu weryfikacji i analizy zawartości siarki, inspektor ds. siarki ma obowiązek zapisać informacje dotyczące inspekcji i jej wyników dla danego paliwa.

Radca prawny Dariusz Szymankiewicz
Asystent prawny Szymon Romanowicz
„Marek Czernis Kancelaria Radcy Prawnego”
w Szczecinie

Więcej informacji znajdą Państwo na stronie www.czernis.pl