Stacja Morska w Helu nie zapomina o swoich foczych "wychowankach". Stale śledzi ich aktywność na Bałtyku

Placówka naukowa Uniwersytetu Gdańskiego, Stacja Morska im. Profesora Krzysztofa Skóry Instytutu Oceanografii w Helu, prowadzi aktywną działalność na rzecz ochrony bałtyckiej foki szarej. Niesie też pomoc przedstawicielom gatunku, którzy wymagają pomocy. Wypuszczając ich z powrotem do wody, często umieszcza na nich nadajniki, by śledzić ich aktywność, a tym samym lepiej poznać życie tych wyjątkowych, morskich ssaków Bałtyku.

Na swoim profilu na portalu X (dawniej Twitter) Stacja Morska opublikowała mapę prezentującą aktywność siedmiorga swoich foczych „wychowanków”, wypuszczanych na plażach Zatoki Gdańskiej oraz z Półwyspu Helskiego. Dzięki temu jest możliwe poznawanie przyzwyczajeń tych zwierząt, w tym pewną terytorialność i przywiązanie do danego obszaru.

Jak wynika z zaprezentowanych danych, zwierzęta są najmocniej aktywne w rejonie polskich wód, niemniej kilkoro z nich wyprawiało się nawet na drugi koniec Bałtyku. Foka nazwana Śmiałka dotarła na szwedzkie wybrzeże poruszając się w rejonie Zatoki Hanöbukten, przepływając też wzdłuż wyspy Olandia. Podobną trasę pokonywała też foka nazwana Helski. Najdalej udał się samiec o imieniu Darek, który dotarł do estońskiej wyspy Sarema, znajdującej się na południe od wejścia do Zatoki Fińskiej i na północ od Zatoki Ryskiej.

W helskiej placówce Instytutu Oceanografii UG fokarium, zajmujące się opieką nad tymi morskimi ssakami i zajmujące się też badaniami nad nimi, istnieje od ponad dwudziestu lat. Zajmuje się odtwarzaniem populacji oraz ochroną foki szarej w obszarze południowego Bałtyku. Do zadań opiekunów zwierząt należy monitorowania stanu ich zdrowia, karmienie, a także zapewnianie im ruchu czy nawet… rozrywki. Wszystko to ma na celu zapewnienie im dobrego zdrowia, a jeśli trafiają tam zwierzęta ranne bądź chore, także rehabilitacji.

Obok opieki nad zwierzętami placówka zajmuje się też działalnością popularyzatorską i edukacyjną. Przypomina o tym, jak ludzie powinni zachowywać się i reagować w sytuacji dostrzeżenia foki na plaży. Zwraca też uwagę na sytuację fauny i floty Bałtyku, co ma wpływ także na populację wspomnianych zwierząt. Jest to spowodowane aktywnością branży rybołówstwa, ruchu morskiego i prowadzonych prac, w tym związanych z tworzeniem rurociągów, kabli światłowodowych, czy też morskich farm wiatrowych. Wiele fok trafia do helskiej placówki ranne w wyniku nieprzyjemnego spotkania z sieciami czy też jednostkami nawodnymi, albo też głodne, gdyż z racji na spadek ilości ryb w Bałtyku trudniej im znaleźć pożywienie. Szczególnym zjawiskiem są młode foki, które z różnych powodów, np. pogodowych, oddzieliły się od swoich matek i nie potrafiły same wrócić do wody i funkcjonować, biorąc też pod uwagę na wiek.

Zarówno Stacja Morska w Po co jeździmy na morskie plaże? Po to, żeby odpocząć. W celu wychodzą na brzeg foki. Jeżeli zobaczymy fokę na plaży, należy ją omijać, nie podchodzić, najlepiej trzymać się na większy dystans, zostawiając jej jak najwięcej przestrzeni. Szczególnie trzeba daleko od nich trzymać zwierzęta domowe, szczególne zagrożenie stanowią tu psy puszczane często luzem, bez smyczy. Jeśli jest coś niepokojącego można dzwonić na numery 795 536 009 BP WWF lub helskiej placówki 601 889 940.

Foki przebywają w stacji do momentu, w którym poczują się lepiej. Po okresie rehabilitacji są wypuszczane na wolność. W przypadku młodych osobników ten okres nie trwa dłużej niż trzy tygodnie. Tylko w 2025 roku do Stacji Morskiej w Helu trafiło ponad 60 młodych fok. Działalność Stacji Morskiej w Helu, w tym tamtejszego fokarium, można też wspierać, oferuje ono też zwiedzanie. Więcej na jej temat pisaliśmy w tekście Morski świat oczami foki. O Bałtyku, klimacie i helskim fokarium.