Podstawowa równowaga na rynku pogorszyła się w 2019 roku, wzrost podaży przewyższał popyt, a BIMCO spodziewa się, że ten trend utrzyma się także w przyszłym roku.

Po osiągnięciu maksymalnego poziomu we wrześniu stawki frachtowe zaczęły spadać, choć wciąż pozostają powyżej średniej odnotowanej w tym roku.

Po raz trzeci w tym roku miesięczny eksport brazylijskiej rudy żelaza przekroczył 30 mln ton, z czego 31,2 mln ton wyeksportowano w październiku. W 2018 roku ten poziom eksportu został osiągnięty w dziewięciu z 12 miesięcy. Wskazania Vale sugerują, że eksport może napotkać ponowną presję do końca roku, chociaż po spadku do zera na początku listopada liczba zgłaszanych ładunków dodatkowych wzrosła.

Pomimo plotek o przełomach w rozmowach handlowych, BIMCO spodziewa się, że eksport w głównym sezonie ziarna soi w USA będzie nadal niższy niż w poprzednich sezonach, na które nie miała wpływu wojna handlowa. Wynika to nie tylko z tych napięć, ale również z powodu masowego uboju świń w Chinach w odpowiedzi na afrykańską grypę świń. Ponadto chińscy nabywcy kontynuowali zakupy brazylijskiej soi, co jest niezwykłe, gdyż wcześniej importowali ten towar z USA.

Wzrost floty masowców jest już najwyższy od 2014 roku i obecnie wynosi 3,5%, a BIMCO spodziewa się, że do końca roku wzrośnie do 4,1%. Oznacza to dostarczenie jednostek o łącznej nośności 36 mln dwt przy całkowitym złomowaniu rzędu 7 mln dwt.

Czynnikiem zmiennym pozostaje import węgla z Chin, który wzrósł o 9,6% w pierwszych 10 miesiącach roku. Chociaż przewiduje się, że wzrost ten utrzyma się w ciągu ostatnich dwóch miesięcy roku, jest to w dużym stopniu zależne od decyzji politycznych w Chinach. Pod koniec ubiegłego roku import został ograniczony w wyniku krajowej polityki mającej na celu ograniczenie emisji.

Pozostaje niejasne, czy wysokie stawki frachtowe w trzecim kwartale były spowodowane opóźnionymi ładunkami z pierwszego kwartału pojawiającymi się na rynku, czy też przesunięciem ładunków z czwartego kwartału.