Produkowane obecnie statki nie są bardziej efektywne od tych powstałych ponad dwadzieścia lat temu. Średnio od 1990 roku wydajność nowych okrętów pogorszyła się o 10%.

Zbadanie produktywności zamówiły firmy Seas at Risk i Transport & Environment, które są członkami Clean Shipping Coalition, pomysł spotkał się z poparciem European Climate Foundation. Przyjrzeniem się trendom historycznym w kontekście wydajności projektowanych statków zajeła się holenderska spółka CE Delf, która określa swoją działalność jako prowadzenie niezależnych badań oraz doradztwo w zakresie organizacji i opracowania innowacyjnych rozwiązań problemów ochrony środowiska.

Analizie poddano produktywność konstruowanych statków, które zostały zbudowane w ciągu ostatnich 50 lat. Co wynika z badań?

Okazuje się, że wydajność jednostek projektowanych od 1980 roku znacznie się poprawiła. Rokiem, w którym osiągnięto najlepsze wyniki jest 1990, ale nie zanotowano tu tendencji wzrostowej, bo znów jeśli spojrzeć na rok 2000 wyniki drastycznie spadają.

Najlepiej zaprojektowane masowce powstały w 1990 roku i są one o około 14% bardziej wydajne niż te produkowane dziś. Najwydajniejsze tankowce zbudowano w 1988 i są one w 10% bardziej wydajne niż obecne. Różnica w kontenerowcach jest znacznie większa. Te zbudowane w roku 1985 były o 25% bardziej wydajne od jednostek powstałych w 2013 r.

Znaczenie tego badania jest ogromne. Jak wynika z analizy powrót do konstrukcji statków z lat 90. jest całkiem rozsądnym wyjściem, bo teoretycznie wydajność nowych okrętów wzorowanych na ówczesnych projektach wzrosłaby od 5% do 15% .

Badania wykazują również, że kontenerowce budowane 30 lat temu już teraz przebijają normy EEDI (Energy Efficiency Design Index) dla statków, które zostaną zbudowane w 2020 roku.  EEDI bada efektywność energetyczną statków i obecnie jest najważniejszą miarą służącą do oceny. Ma to na celu tworzenie jednostek wyposażonych w energooszczędne silniki produkujące jak najmniej zanieczyszczeń. EEDI wymaga minimalnego poziomu efektywności energetycznej dla różnych rodzajów statków, w zaleźności od ich gabarytu. Uściślając, badana jest ilość gramów CO2 na tonę mil, jednostka ta jest miarą transportu towarowego i składa się z sumy iloczynów uzyskanych przez mnożenie łącznej wagi każdej przesyłki w tonach w danym okresie przez liczbę kilometrów, dla których jest wykonywana.